Elke zuigeling of peuter heeft last van pijnlijke billen. Het vochtige en warme klimaat onder de luier, het huidcontact met ontlasting en urine en de mechanische irritatie door de luier bevorderen de ontsteking. Dit zijn de beste omstandigheden voor infecties met gistschimmels, zoals Candida albicans. Schimmels vormen een grote en diverse groep levende organismen die ook overal in onze natuurlijke omgeving voorkomen. Aangezien het immuunsysteem van zuigelingen en jonge kinderen nog niet volledig ontwikkeld is, vinden gistschimmels gunstige groeiomstandigheden. In onze gids kunnen ouders lezen wat ze kunnen doen als hun kinderen schimmelinfecties hebben.

1. wat is candidiasis?

De gist Candida albicans is een schimmel die voorkomt in de darm. Hij is ongevaarlijk en veroorzaakt geen problemen zolang de hoeveelheid schimmels in evenwicht is. Pas als de schimmels zich vermenigvuldigen kan een ziekte als candidiasis ontstaan. Candidiasis kan zowel in de darm als in de mond of luierstreek van het kind voorkomen.

1.1 Candidiasis in de darm

Candidiasis in de darmen kan ontstaan wanneer het immuunsysteem nog verzwakt is na een infectie. De gist Candida albicans vermenigvuldigt zich dan en er ontstaat een schimmelziekte in de darm. Als de darmflora gezond is, kan de gist zich niet vermenigvuldigen. Alleen als de darmflora niet goed werkt, vermenigvuldigt de gistschimmel zich en ontstaat een darmziekte.
Symptomen van een schimmelziekte in de darm zijn waterige diarree, frequente buikpijn en voedselintoleranties. Bij kinderen wordt vaak niet alleen de darmwerking aangetast, maar uiten ze ook ongemak, moeten ze overgeven en hebben ze pijnlijke billen.
Aangezien de gistschimmel met de dagelijkse voeding wordt opgenomen, is het niet mogelijk kinderen tegen candidiasis te beschermen. Als de darm van het kind echter besmet is, is een consequente behandeling bijzonder belangrijk.
De behandeling wordt uitgevoerd met antimycotica, d.w.z. antischimmelmiddelen. Daarnaast moet een holistische behandeling ervoor zorgen dat het aantal gistschimmels in de darm weer op een normaal niveau komt, de darmflora wordt hersteld en het immuunsysteem wordt gestabiliseerd.
Voeding is ook een essentieel onderdeel van de behandeling van een schimmelziekte in de darm. Als de voeding veel suiker, koolhydraten, gisthoudende producten of zuivelproducten bevat, kan de gistschimmel zich bijzonder goed vermenigvuldigen. Daarom moeten deze producten tijdens de behandeling worden vermeden.

1.2 Andere verschijnselen: Luierspruw en huidkandidiasis

Naast de darmen kunnen ook andere gebieden door candidiasis worden aangetast. Het kan verschijnen in de mond of op de tong. Dit wordt orale spruw genoemd.
De huid in het luiergebied wordt extra belast omdat deze vaker in contact komt met urine en ontlasting. Daarom kan candidiasis ook optreden in de luierstreek of, bij meisjes, op de vagina. Dit wordt luierspruw genoemd. Vaginale en luier spruw veroorzaakt jeuk , branderigheid en roodheid van de huid in de vorm van rode puisten met fijne witte randen. Het is ook niet ongewoon om open huid en schilfers te zien, die zich binnen enkele uren uitbreiden naar de luierstreek.
Bij candidiasis op de huid is er sprake van roodheid en uitslag. De schimmels kunnen zich ook in de mond verspreiden. Typisch voor orale spruw zijn witachtige afzettingen, d.w.z. een wit laagje op het slijmvlies van de mond en de tong. Dit laagje kan er niet afgeveegd worden, en het kind heeft pijn en moeite met drinken. Vaak komt er ook een onaangename geur uit de mond.

2. schimmelziekten en hun oorzaken

De gist Candida albicans is de oorzaak van spruw. Deze gistschimmel komt bij veel mensen in de darmen voor. Als het immuunsysteem verzwakt is, vermenigvuldigt de gistschimmel zich in korte tijd steeds meer en ontstaat een ziekte als spruw. Candida albicans voelt zich bijzonder prettig in een vochtige en warme omgeving en wordt daarom vaak aangetroffen in de mond, onder vochtige zoogkompressen of in de luierstreek. Baby’s van 6 maanden of jonger hebben vaak nog een zwak ontwikkeld immuunsysteem. Daarom worden baby’s en peuters vaker getroffen door schimmelinfecties.

3 Hoe krijgt u de schimmel onder controle?

Schimmelwerende geneesmiddelen (antischimmels) worden gebruikt om de schimmelziekte te behandelen. De meest gebruikte geneesmiddelen zijn nystatine en clotrimazol. Voor orale spruw schrijft de arts druppels of een suspensie voor. Als de huid is aangetast, ondersteunen zalven, crèmes en zetpillen het genezingsproces. Vaak is er ook sprake van overdracht van de moeder op het kind. Als de tepels van de moeder zijn aangetast, krijgt de baby het tijdens de borstvoeding. Als de baby’s nog borstvoeding krijgen van hun moeder, moet ook de moeder worden behandeld. Om een terugkerende nieuwe infectie te voorkomen, is het raadzaam antibiotica toe te dienen.

4 Preventieve maatregelen – schimmelinfecties voorkomen

Ontstoken tepels zijn een veel voorkomende oorzaak van spruwinfecties. Als dit het geval is, moet de moeder het zoogverband regelmatig vervangen om een vochtige omgeving te voorkomen. Ook de luier van de baby moet droog blijven. Daarom is het regelmatig verschonen van luiers bijzonder belangrijk om een spruwinfectie te voorkomen. Goede hygiëne en netheid moeten vanzelfsprekend zijn in de omgang met de baby. Dit betekent regelmatig handen wassen en desinfecteren van alle voorwerpen (bv. fopspenen, drinkflessen, bijtringen, enz.) die de baby in zijn mond stopt. Een fopspeen die op de grond is gevallen, moet worden afgewassen.

5. dieet bij candidiasis: welke voedingsmiddelen zijn toegestaan?

Als kinderen candidiasis hebben, moeten snoep, zoete vruchten, vruchtensappen, wit meel en voedingsmiddelen die gist bevatten uit het dieet worden geweerd. In plaats daarvan worden voedingsmiddelen als groenten, bruine rijst, gierst en andere volle granen, vis, vlees, eieren en peulvruchten aanbevolen.