Het krijgen van een dove baby is voor veel ouders een vreselijke diagnose. Onmiddellijk ontstaan angsten en zorgen over de beperkingen waarmee de baby in het dagelijks leven te maken krijgt als hij doof is. Daarnaast rijzen er veel vragen. Ouders willen bijvoorbeeld weten hoe doofheid bij baby’s ontstaat, wat de oorzaken zijn en hoe de spraak zich bij dove baby’s zal ontwikkelen. In dit artikel wordt ook uitgelegd hoe doofheid bij baby’s wordt gediagnosticeerd en behandeld.

1. hoe doofheid zich ontwikkelt bij een baby

Doofheid bij baby’s betekent meestal dat het dove kind helemaal geen geluiden of spraak kan waarnemen. Er bestaat echter ook gehoorverlies in verschillende mate van ernst. Er zijn twee soorten doofheid, afhankelijk van de mate van ernst:

• Babygehoorverlies (waarbij er enig restgehoor is).
• Doofheid of doofheid bij de baby (zonder restgehoor)

Bilaterale doofheid bij de baby, zodat de baby volledig doof is, is vaak aanwezig bij de geboorte . Gehoorverlies daarentegen ontstaat meestal op latere leeftijd en is vaak verworven.

Als u meer informatie zoekt of contact met zelfhulpgroepen of beroepsverenigingen, kunt u die vinden bij de Duitse Vereniging van Slechthorenden.

2. de oorzaken van doofheid bij baby’s

Er zijn enkele mogelijke oorzaken van aangeboren doofheid bij baby’s:

• Misvormingen in het oor, die aangeboren en erfelijk zijn.
• Schade aan de gehoorzenuw, die aangeboren is.
• Verschillende syndromen, meestal genetisch, waarbij verschillende symptomen samenkomen
• Nadelige invloeden waaraan de moeder tijdens de zwangerschap is blootgesteld, bijv: Infecties met rode hond of het cytomegalovirus of consumptie van alcohol en nicotine.

De oorzaken van verworven slechthorendheid zijn:

• Recidiverende ontsteking van het middenoor, vaak bij kinderen tussen 2 en 6 jaar.
• Trauma door een harde klap (knaltrauma) of druk (barotrauma).
• Ontsteking van de hersenen, hersenvliezen of botten (veroorzaakt door pneumokokken, meningokokken, bof, mazelen, tuberculose enz.)

3. de ontwikkeling van de spraak bij dove kinderen

.

Spraak en gehoor zijn bij de mens nauw met elkaar verbonden. Taal wordt geleerd door te horen, spraak door te herhalen wat gehoord wordt.

Doofheid kan niet worden genezen. Er zijn nu echter veel hulpmiddelen die het dagelijks leven voor het kind gemakkelijker maken. Deze omvatten

z. Deze omvatten gebarentaal, gehoorapparaten in het oor of achter het oor, en cochleaire implantaten.

Het is vooral belangrijk voor baby’s die doof zijn om op jonge leeftijd gebarentaal te leren. Ook de ouders moeten gebarentaal kennen.

4 Doofheid bij baby’s voorkomen

In de meeste gevallen is het niet mogelijk om doofheid bij baby’s te voorkomen. Maar wat je wel kunt doen:

1. Houd de risicofactoren zo laag mogelijk.
2. Stel doofheid bij de baby zo vroeg mogelijk vast.

De risicofactoren tijdens de zwangerschap zijn:

• Infecties met toxoplasmose, cytomegalovirus, syfilis, rodehond enz.
• Alcohol- en tabaksgebruik
• Bepaalde geneesmiddelen

Daarnaast kan het volgende worden gedaan:

• Als uw baby of kind pijn in de oren, gehoorproblemen of regelrecht gehoorverlies ervaart, moet u onmiddellijk een arts raadplegen.
• U moet altijd een gehoortest laten doen bij een kind dat een bijzonder risico loopt om doof te worden. Dergelijke risico’s bestaan bijvoorbeeld bij baby’s met een gespleten gehemelte of als baby’s vaak middenoorontstekingen hebben.

5 De diagnose van doofheid bij baby’s

Terwijl ze nog baby’s zijn, is het niet eenvoudig om het gehoor van kinderen te onderzoeken. Ze zijn niet in staat om actief deel te nemen aan een gehoortest.

Er zijn echter twee procedures om doofheid bij baby’s op te sporen:

• Meting van otoakoestische emissies
• Hersenstam audiometrie

Beide procedures veroorzaken geen pijn. Het is het beste als de baby er tijdens slaapt. De artsen kiezen voor beide procedures een rustige omgeving.

5.1 De oto-akoestische emissiemeting

Deze procedure is hoofdzakelijk gebaseerd op een echo. Eerst brengt de diagnosticus een sonde in de gehoorgang. Deze sonde zendt zachte, klikkende geluiden uit. De geluidsgolven worden doorgegeven in het binnenoor totdat ze het slakkenhuis bereiken. De fijne haarcellen in het slakkenhuis reageren hierop met trillingen die geluidsgolven produceren. Deze bereiken vervolgens weer het buitenoor. Een microfoon op de sonde vangt deze geluidsgolven op. Als het geluidssignaal zwak of afwezig is, is de baby doof .

Let op: Soms is het meetresultaat verkeerd, bijvoorbeeld omdat het kind onrustig is of omdat er vocht in het oor zit. In dat geval geeft nader onderzoek preciezere informatie.

5.2 Hersenstamaudiometrie

Hersenstamaudiometrie controleert of het transport van geluid of de bijbehorende signalen naar de hersenen goed verloopt. Het is een speciale vorm van EEG (elektro-encefalografie). Hersenstamaudiometrie registreert de elektronische impulsen van de hersenen.

De arts plakt kleine plaatjes op de huid achter de oren. Vervolgens krijgt het kind een speciale koptelefoon die klikgeluiden naar het binnenoor stuurt. De elektroden laten dan zien of het geluid de hersenen bereikt als een elektronische impuls. Als dat niet het geval is, is doofheid bij de baby zeer waarschijnlijk.

Screening van alle pasgeborenen op gehoor wordt routinematig gedaan in elk ziekenhuis.

6. Behandeling van doofheid bij de baby

De symptomen van doofheid bij baby’s treden snel op. Ouders merken vaak dat de baby niet reageert op geluiden of oproepen. Andere symptomen zijn:

• De taalverwerving begint niet zoals gebruikelijk.
• Het prelinguale brabbelen van het kind stopt op een gegeven moment.

Wie deze tekenen en symptomen bij kinderen waarneemt, moet een arts raadplegen.

Doofheid bij de baby wordt een permanent probleem als er geen behandeling wordt gegeven. Als het kind doof en stom blijft, zal het problemen krijgen op school zonder voldoende spraak. Bovendien hebben dove kinderen in het verkeer ook problemen met het inschatten van mogelijke gevaren.

Doofheid kan echter worden verholpen. Als de gehoorzenuw intact is, kan een cochleair implantaat worden overwogen.

Een dergelijke gehoorprothese neemt de rol van het beschadigde binnenoor over. Het buitenste deel van het cochleair implantaat heeft een spraakprocessor met een batterij en een microfoon. Het wordt achter het oor geplaatst. Artsen implanteren het binnenste deel in het bot bij de slaap. Hier zitten een ontvangstspoel en elektroden verborgen. De elektroden leiden naar het slakkenhuis in het binnenoor. Een magneet voorziet het binnenste deel van elektriciteit. Radiogolven brengen de geluidssignalen over. Het hoorproces ziet er dan zo uit:

1. De ingebouwde microfoon ontvangt geluid.
2. De spraakprocessor herkent de geluidssignalen die voor de luisteraar van belang zijn.
3. De spraakprocessor stuurt deze signalen naar de ontvanger.
4. De ontvangstspoel zet de radiogolven om in elektronische signalen.
5. De elektronische signalen stimuleren de gehoorzenuw.
6. De gehoorzenuw geeft de signalen door aan de hersenen.
7. De hersenen interpreteren en begrijpen wat ze horen.

Taalverwerving vindt vooral plaats tot ongeveer het vierde levensjaar. Zij kan later niet zomaar in haar specifieke vorm worden ingehaald. Daarom krijgen dove baby’s vaak in hun eerste levensjaar een cochleair implantaat. Daarna kan revalidatie plaatsvinden, die vooral gericht is op spraak.