Baby’s zijn kleine, tere wezentjes en daarom willen ouders alles goed doen. Als de kleintjes dan onverwacht diarree krijgen, raken moeders en vaders van streek.
Ontdek hier welke oorzaken diarree zonder andere symptomen of diarree met begeleidende symptomen kan hebben. Je krijgt ook een overzicht van beproefde huismiddeltjes en informatie over wanneer een bezoek aan de dokter onvermijdelijk is.

1. hoe ziet diarree er bij een baby uit?

In de eerste weken en maanden van het leven van een baby staat vast voedsel nog niet op het menu. Daarom is de ontlasting van de baby over het algemeen vloeibaarder dan die van oudere kinderen. Dit geldt vooral voor baby’s die borstvoeding krijgen en dunne ontlasting hebben. Kinderen die flesvoeding krijgen, kunnen al een wat stevigere ontlasting hebben. Het herkennen van “echte” diarree bij baby’s is niet zo eenvoudig.

Volgens een vuistregel hebben baby’s diarree als ze minstens vijf keer per dag een vloeibare stoelgang hebben gehad.
Nu zijn er vaak andere tekenen van een opkomend vochttekort.

De meest voorkomende zijn:

• droge lippen
• geen urine meer
• huilen zonder tranen
• verzonken fontanel
• algemene slechte conditie

Let op: Als de baby al in zo’n slechte conditie is dat hij niet meer kan of wil drinken, moet hij medische zorg krijgen.

Diarree bij baby’s kan een teken zijn van een infectie.

Diarree bij baby’s is, net als bij volwassenen, een teken dat het lichaam ergens tegen vecht. Dit kunnen vrij onproblematische processen in het groeiende lichaam zijn, maar ook ernstige infecties.
Om de oorzaak van diarree te vinden, moeten ouders hun kind observeren en op zoek gaan naar andere symptomen.

2.1 Acute diarree

Acute diarree komt plotseling opzetten en verdwijnt net zo snel weer. Het is meestal het gevolg van infecties door bacteriën of virussen. Vooral infecties met norovirussen en rotavirussen komen vaak voor. Hierbij treden naast diarree ook andere symptomen op, zoals koorts en braken.

Ook oorontstekingen en de klassieke verkoudheid kunnen een aanleiding zijn. Het kan gebeuren dat de eigenlijke ziekte, zoals de infectie, niet eens herkenbaar is en alleen de diarree “uitbreekt”.

2.2 Chronische diarree

Als de diarree gedurende langere tijd herhaaldelijk optreedt, is er sprake van chronische diarree. De oorzaak is meestal een eveneens chronische ziekte.

• Coeliakie: Baby’s die al begonnen zijn met aanvullende voeding kunnen een glutenintolerantie ontwikkelen. In dit geval worden glutenhoudende voedingsmiddelen en granen zoals tarwe, gerst, rogge en haver niet verdragen. Het lichaam reageert met misselijkheid, soms uitslag en diarree zonder koorts. In dit geval moet het dieet worden aangepast.
• Ziektevan Crohn: Deze chronische inflammatoire darmziekte kan al op jonge leeftijd optreden. Kinderen hebben last van diarree, verlies van eetlust en een verminderde groei. Als de ziekte van Crohn vroeg wordt vastgesteld, kunnen kinderen vrijwel klachtenvrij leven.

  

• Colitis ulcerosa: Dit is ook een inflammatoire darmziekte die, in tegenstelling tot de ziekte van Chron, alleen de dikke darm aantast. Baby’s en kinderen worden minder vaak door de ziekte getroffen. Naast buikpijn is er frequente, slijmerige diarree, die ook bloed en pus kan bevatten. Langdurige therapie kan de symptomen verminderen, maar de ziekte kan niet worden genezen – met uitzondering van de zeldzame spontane beëindiging van de ziekte.
• Prikkelbare darm syndroom: Deze chronische spijsverteringsziekte veroorzaakt symptomen zoals constipatie, brandend maagzuur, misselijkheid en diarree. Kinderen, en nog meer baby’s, kunnen hun gevoeligheden nog niet goed uiten, en daarom wordt de diagnose “prikkelbare darm syndroom” zelden gesteld in de eerste jaren van de kindertijd. De ziekte is niet gevaarlijk, maar ook niet te genezen. Bij baby’s kan bloed in de ontlasting een teken zijn van het syndroom.

In principe kan het verschijnen van de vloeibare ontlasting al veel vertellen over de oorzaken van de diarree.

Consistentie/kleur	Oorzaak
Slijm	Baby’s die veel kwijlen kunnen slijm in hun ontlasting hebben. Dit is speeksel dat door de baby is ingeslikt. U moet letten op andere symptomen die ook op een allergie of infectie kunnen wijzen.
Bloed in de ontlasting	Bloederige ontlasting kan worden veroorzaakt door het prikkelbare darmsyndroom. Het kan ook wijzen op een bacteriële infectie.
Lichtgeel/geelzuur	Een geelzure of lichtgele diarree kan een teken zijn van een infectie. Bij baby’s die borstvoeding krijgen kan het echter ook gewoon een reactie zijn op een bepaalde voedselinname van de moeder. Antibiotica die aan de baby worden gegeven kunnen er ook voor zorgen dat de ontlasting sterk ruikt en verandert.
Geel waterig	De ontlasting van baby’s die borstvoeding geven is geel tot lichtgroen en kan erg waterig zijn.
Groen schuimend	Dergelijke ontlasting wijst er meestal op dat een borstvoedingsbaby te kort aan één borst drinkt en alleen de meer vloeibare, vetarme melk binnenkrijgt.
Groenachtig	Na de geboorte is de eerste ontlasting, het meconium van de baby, bijna zwart. In de volgende dagen leidt de beginnende vertering van de melk tot donkergroene ontlasting die langzaam lichter van kleur wordt. Als de baby al ouder is, kan de toediening van ijzerhoudende preparaten leiden tot donkergroene, bijna zwarte ontlasting.

Bij baby’s komen groei en veranderingen in de stoelgang door de overgang naar vast voedsel tot uiting in een grote variatie in de vorm, geur en kleur van de stoelgang. Bij afwezigheid van andere symptomen, zoals bloed in de ontlasting, kunnen ouders hun baby blijven observeren en de duur van de diarree afwachten.

3 Tandjesmythe: Als infecties samenvallen met de eerste tandjes

Veel ouders kennen diarree als een bijwerking van doorkomende tandjes. De ontlasting tijdens het doorkomen van een tand is bijzonder zuur en geel, en sommige baby’s hebben ook koorts.

.

Maar is er een verband tussen doorkomende tandjes en diarree? Artsen zeggen: Nee. Het is eerder een correlatie, d.w.z. een toevallige overeenkomst.

Het gebeurt heel vaak dat baby’s hun eerste tandje krijgen wanneer ze ook kennismaken met aanvullende voeding en worden gespeend. Dit gebeurt rond de zesde levensmaand. In deze periode verliezen kinderen hun nestbescherming en worden zij voor het eerst geconfronteerd met virussen en bacteriën.
Deeerste tandjes vallen samen met de eerste infectie, dus het lijkt erop dat er een oorzakelijk verband is.

Diarree kan een bijwerking zijn na vaccinatie tegen mazelen, bof en rode hond. In dat geval verdwijnt de diarree snel.

4. behandeling van diarree: drinken en observeren

Diarree bij baby’s kan vele oorzaken hebben. Het is niet altijd nodig om naar de dokter te gaan. In de eerste uren moeten de ouders hun kind observeren en letten op de frequentie van de diarree en andere symptomen.
Daarnaast kunnen ouders enkele maatregelen nemen om de diarree te stoppen. Wanneer ouders met hun baby naar de dokter moeten gaan , hangt met name af van de algemene toestand van de baby en of de baby koorts heeft.

3.1 Behandeling van diarree bij baby’s die borst- of flesvoeding krijgen

Als borstvoedingsbaby’s diarree krijgen, moeten moeders altijd doorgaan met het geven van borstvoeding. Dit helpt om de vochtbalans op peil te houden.

Diarree kan sneller worden herkend bij baby’s die flesvoeding krijgen. Als de ontlasting gewoonlijk vrij vast is, is ze nu vloeibaar. Baby’s moeten flesvoeding blijven krijgen. Een speciale vloeibare voeding kan ook met de arts worden besproken in geval van intolerantie voor de melkvoeding.

3.2 Behandeling van diarree bij baby’s met aanvullende voeding

Tussen 6 en 10 maanden oud krijgen de meeste baby’s al aanvullende voeding. Dit maakt het gemakkelijker om de baby voeding te geven die helpt bij diarree. Er kan nu remediërende voeding worden gegeven, die in elke drogist verkrijgbaar is.
Bij huismiddeltjes hoort vooral een speciale voeding.
Dit kan na de acute diarree fase als lichte voeding aan kinderen worden gegeven:

• Gepureerde aardappel en wortel
• Geraspte appel met schil
• gepureerde banaan
• gepureerd gevogeltevlees

Tip: Vette zuivelproducten zoals melkpap moeten bij diarree worden vermeden.

Kinderen vanaf 1 jaar kunnen ook op beschuit knabbelen. Medicatie is meestal niet nodig. Als kinderen ernstig uitgedroogd zijn, kan een elektrolytenoplossing van de apotheek worden gedronken.
Homeopathische middelen omvatten bolletjes. De toediening van bolletjes kan worden besproken met een verloskundige of de kinderarts.