Wormen bij kinderen – diagnose en behandeling

Een worminfectie bij kinderen komt vaak voor. Veel ouders schrikken aanvankelijk van deze diagnose en toegegeven, het idee om wormen in het lichaam te hebben is allesbehalve leuk. Wij vertellen u hoe u een worminfectie …

Wormen bij kinderen – diagnose en behandeling

  1. Tijdschrift
  2. »
  3. Gezondheid
  4. »
  5. Kinderziekten
  6. »
  7. Wormen bij kinderen – diagnose en behandeling

Een worminfectie bij kinderen komt vaak voor. Veel ouders schrikken aanvankelijk van deze diagnose en toegegeven, het idee om wormen in het lichaam te hebben is allesbehalve leuk. Wij vertellen u hoe u een worminfectie bij uw kind kunt herkennen en welke behandelingen dan moeten worden uitgevoerd.

Wat is een worminfectie?

Een worminfectie wordt veroorzaakt door parasieten. Wormen kunnen op verschillende manieren op mensen worden overgedragen, bijvoorbeeld via besmet voedsel, onbeschermde seks of contact met een besmet dier. De meest voorkomende worminfecties bij kinderen zijn de spoelworm, de runderlintworm, de vossenlintworm en de vislintworm.

Tekenen en symptomen

Besmetting met spoelwormen vindt vaak plaats door het eten van besmet voedsel of door direct contact met besmette mensen. De symptomen van een pinworminfectie worden gekenmerkt door hevige jeuk in het anale gebied, rusteloosheid, verlies van eetlust en ’s nachts wakker worden.

De vossenlintworm wordt meestal overgedragen door het eten van rauw en onvoldoende verhit vlees. Symptomen van deze infectie zijn vooral vermoeidheid, gewichtsverlies, buikpijn en verlies van eetlust.

Een vislintworminfectie ziet er vergelijkbaar uit. Deze wordt meestal overgedragen door het eten van rauwe of onvoldoende gekookte vis. Symptomen zijn ook ernstige vermoeidheid, verlies van eetlust, buikpijn en gewichtsverlies.

De runderlintworm wordt ook vaak overgedragen via onvoldoende gekookt vlees. Tekenen van besmetting zijn hier vooral veranderingen in de stoelgang en ook vermoeidheid, buikpijn en gewichtsverlies.

Diagnose

Als een kind enkele van de symptomen vertoont, is het altijd raadzaam direct een kinderarts te raadplegen. Alleen hier kan een exacte diagnose worden gesteld en de juiste medicatie worden gestart.

Allereerst zal de arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Hij zal het kind vragen naar de verschillende symptomen zoals buikpijn, misselijkheid, braken, diarree, jeuk, gebrek aan eetlust of vermoeidheid.

Daarna zal de arts waarschijnlijk een ontlastingstest doen om te zien of er sprake is van een infectie. Deze test wordt gebruikt om het exacte type wormen vast te stellen. Een bloedonderzoek is ook mogelijk. Meestal moet u echter langer wachten op een uitslag.

Behandeling

Hoewel een worminfectie in veel gevallen ongevaarlijk is, kan deze leiden tot ernstige gezondheidscomplicaties. Het is daarom belangrijk dat een infectie snel wordt behandeld. De behandeling hangt af van het type worminfectie waarmee het kind is gediagnosticeerd.

Zo worden spoelwormen vaak behandeld met een eenmalig ontwormingsmiddel. Deze ontwormingsmiddelen doden de parasieten zodat ze uit het lichaam van het kind kunnen worden uitgescheiden. Sommige van deze medicijnen kunnen zonder recept bij de apotheek worden gekocht, voor andere is een recept van een arts nodig. In het algemeen is het altijd raadzaam de medicatie met een arts te bespreken.

In sommige gevallen kunnen worminfecties ook worden behandeld door prebiotica of probiotica in te nemen. Deze voedingsstoffen ondersteunen de groei van gezonde darmbacteriën in het kind. Een worminfectie kan zo worden voorkomen of zelfs behandeld.

In het algemeen is het voor ouders ook belangrijk om rekening te houden met hygiëne wanneer een kind een worminfectie heeft. Wormen kunnen worden overgedragen via direct contact of via besmette voorwerpen. Ouders moeten er daarom speciaal op letten dat kinderen regelmatig hun handen wassen. Ook is het raadzaam speelgoed en andere voorwerpen regelmatig schoon te maken.

Worminfecties bij kinderen komen relatief vaak voor, maar kunnen meestal goed en veilig thuis worden behandeld. Om complicaties te voorkomen moet de behandeling door een arts echter snel gebeuren.

Complicaties

Helaas kunnen zich bij zeer ernstige of niet gediagnosticeerde infecties enkele complicaties voordoen.

In zeldzame gevallen kunnen wormbesmettingen leiden tot infecties van de lever of de alvleesklier. Dit kan leiden tot ernstige buikpijn en koorts. Een andere ernstige complicatie is de ontwikkeling van meningitis. Dit kan onder meer leiden tot gezichtsstoornissen, ernstige hoofdpijn, misselijkheid en braken.

Als een infectie lange tijd onopgemerkt blijft, kunnen een tekort aan voedingsstoffen, bloedarmoede, gewichtsverlies en zelfs orgaanschade het gevolg zijn.

Preventieve maatregelen

Preventieve maatregelen vormen een belangrijk onderdeel van de gezondheidszorg voor het kind. Hierbij moet in ieder geval aandacht worden besteed aan handhygiëne. Het kind moet zijn handen altijd goed wassen, vooral na het toiletbezoek, na het buitenspelen en voor het eten.

Een ander belangrijk aspect is ook het controleren van de omgeving. Kinderen mogen niet spelen op openbare plaatsen die met uitwerpselen besmet kunnen zijn. Als er huisdieren in het gezin zijn, moeten die regelmatig worden ontwormd, zodat ze geen infectie oplopen die vervolgens aan de kinderen kan worden doorgegeven.

Ook moet het immuunsysteem van de kinderen altijd worden versterkt. Dit maakt hen over het algemeen minder vatbaar voor verschillende ziekten.

De belangrijkste feiten in een notendop

Worminfectie bij kinderen komt veel voor en wordt vooral veroorzaakt door de consumptie van rauw of onvoldoende gekookt vlees en vis, maar ook door contact met andere besmette mensen of dieren. De symptomen zijn meestal heel duidelijk en moeten dan door een arts worden onderzocht. Hij of zij kan het exacte type infectie vaststellen en een behandeling instellen. Worminfecties zijn meestal goed te behandelen. In sommige gevallen kunnen er echter ernstige complicaties optreden. Het is ook nuttig om aandacht te besteden aan enkele preventieve maatregelen, zodat een infectie in de eerste plaats niet optreedt.

Gerelateerde berichten