ADHD of ADD zijn twee ernstige stoornissen die vaak kinderen, maar ook baby’s treffen. Beide stoornissen worden al lange tijd door wetenschappers bestudeerd. Een precieze oorzaak voor de ziekte kon tot nu toe niet wetenschappelijk worden aangetoond.

In deze gids leggen we verschillende behandelingsmogelijkheden voor ADD en ADHD uit en hoe je je baby of peuter op de ziekten kunt laten testen. Daarnaast leggen we uit aan welke symptomen je de ziekten bij baby’s kunt herkennen.

1. ADHD en ADD hebben twee zeer verschillende ziektebeelden.

ADHD behoort tot de gedrags- en emotionele stoornissen. De stoornis verschijnt meestal in de kindertijd. Ze wordt gekenmerkt door aandachtsproblemen en sterke impulsiviteit. Kinderen met deze stoornis vertonen intense fysieke rusteloosheid. Zo kan een baby met ADHD erg onrustig en zenuwachtig zijn.

Let op: Het is niet ongewoon dat baby’s al ADHD hebben. ADHD-baby’s gedragen zich vaak onrustig en worden ook wel omschreven als huilbaby ‘s.

ADHD daarentegen is een aandachtstekortstoornis. Bij deze stoornis valt vooral een tekort aan aandachtsfuncties op.

2. voortdurend huilen wijst op ADHD

Maar hoe zien de symptomen van ADHD er precies uit? ADHD kan heel gemakkelijk worden herkend, want afhankelijk van de levensfase kunnen verschillende symptomen optreden. In de babytijd zijn er kinderen die in de baarmoeder al erg onrustig zijn. Kinderen in deze vroege levensfasen vallen tot de leeftijd van 1 jaar vaak op door hun voortdurende huilfasen.

Van nature zijn baby’s erg onrustig en zenuwachtig, vooral in de ontwikkelingsfase. Deze rusteloosheid is nog meer uitgesproken bij ADHD-baby’s. Bovendien zijn de kinderen bijzonder snel geïrriteerd. De situatie is anders bij een ADHD-baby – hij is meer introvert en kalm.

De belangrijkste tekenen en symptomen van ADHD zijn de volgende:

• Onrustig gedrag
• Constant huilen
• Altijd in beweging
• Angst voor aanraking en geluid

Verder omvatten ADHD-symptomen in de verschillende ontwikkelingsstadia aandachtsstoornissen, een sterke bewegingsdrang en ongecontroleerd handelen.

Bij kinderen met ADHD is de situatie heel anders. Deze vertonen al in de babytijd een zeer sterke rust. Later in de ontwikkeling vertonen deze kinderen onoplettendheid, dromerigheid en impulsiviteit. Een slecht kortetermijngeheugen is ook een symptoom van ADHD-kinderen.

3. ADHD kan al getest worden bij baby’s

Als u vermoedt dat uw kind of baby aan ADHD lijdt, is het belangrijk de kwestie vóór de peuterleeftijd aan te pakken. Bij baby’s kan al ADHD worden vastgesteld. Een ADHD-baby moet verschillende tests ondergaan om vast te stellen of de aandoening aanwezig is. Onder bepaalde omstandigheden is een ADHD-test op de kleuterschool vaak nuttig.

Tijdens deze test wordt gekeken naar verschillende gedragsaspecten. Directe ADHD-symptomen kunnen op deze manier echter niet worden opgespoord. Tot op heden zijn er geen specifieke medische oorzaken bekend. De test is eerder bedoeld om een opvallend gedrag van het kind vast te stellen.

Opmerking: U moet al een arts raadplegen als u ADHD of ADS vermoedt, zodat behandeling in een zo vroeg mogelijk stadium mogelijk is.

4. de behandeling duurt een leven lang

Na de diagnose is vooral de behandeling belangrijk. De behandeling van ADD of ADHD duurt een leven lang. De twee stoornissen zijn in principe niet te genezen, zelfs niet als ze in de vroege kinderjaren verschijnen of worden herkend. ADHD verschijnt ook vaak voor het eerst in de puberteit. De symptomen kunnen echter onder controle worden gehouden met een goede therapie.

Als het kind oud genoeg is om aan therapie deel te nemen, wordt gedragstherapie of kindertherapie voorgeschreven. Hierbij worden verschillende werkmethoden gebruikt om het kind weer in een normale toestand te brengen.

Natuurlijk kunnen ook verschillende medicijnen worden gebruikt om de symptomen te bestrijden. Medicijnen worden echter niet aanbevolen voor baby’s. Praat in dit geval met uw arts of kinderarts. Informeer ook uw oppas, indien beschikbaar.