Het is een irritant onderwerp waarover de meningen niet verder uiteen kunnen lopen en dat gezinnen soms aan de rand van het breekpunt brengt: we hebben het over het lieve kroost en in slaap vallen.
Er zijn vele benaderingen: Terwijl de oudere generatie vaak adviseert om het kind gewoon te laten uithuilen, gaat de trend tegenwoordig meer in de richting van behoefte- en hechtingsgerichte slaapondersteuning voor kind en baby. Wij van kita.de vertellen u waar het om gaat en waarom gerichte slaaptraining daarentegen meer kwaad dan goed doet.
Inhoudsopgave
1. wat is slaapondersteuning en hoe belangrijk is het?
Waarom willen baby’s en kinderen niet alleen slapen?
Voor baby’s heeft dit vooral evolutionaire redenen. Na de geboorte is het jong afhankelijk van de bescherming van een volwassene om te overleven. In de kindertijd kan alleen in slaap vallen worden bemoeilijkt door angst voor het donker of voor mogelijke monsters. De nabijheid van een ouder bij het inslapen geeft veiligheid en zekerheid op elke leeftijd.
Een ouder blijft in de kamer van het kind of bij het bed van het kind of het gezin totdat de baby in slaap valt. Een belangrijk onderdeel van een ontspannen bedtijdgezelschap ’s avonds zijn vaste, betrouwbare rituelen die het kind een gevoel van veiligheid geven. Deze omvatten bijvoorbeeld
- tandenpoetsen en pyjama aantrekken
- een verhaaltje voorlezen of naar een hoorspel luisteren
- een welterusten liedje zingen
- knuffelen, aaien, handjes vasthouden
- Zo nodig borstvoeding geven
Het positieve effect van bedtijd gezelschap voor baby en kind is dat de nakomelingen veel nabijheid en veiligheid ervaren, waardoor ze een dieper gevoel van basisvertrouwen kunnen ontwikkelen. Volgens een studie van de Zwitserse kinderarts Remo H. Largo draagt dit basisvertrouwen er op zijn beurt toe bij dat kinderen sneller leren zich veilig te voelen, ook zonder de directe nabijheid van een ouder.
Belangrijk: De duur van de slaapondersteuning verschilt van kind tot kind en kan variëren van enkele minuten tot een uur of meer. Om de duur te verkorten mogen de avondactiviteiten niet te spannend zijn, want een hyper kind valt moeilijk in slaap. Een warm bad ’s avonds kan bijvoorbeeld heilzaam zijn voor de vermoeidheid. Kalmerende badadditieven of essentiële oliën mogen in geen enkele kinderapotheek ontbreken.
2 Waarom gerichte slaaptraining geen alternatief is
Er zijn op internet talloze aanbieders van zogenaamde slaaptraining of slaapleerprogramma’s voor kinderen, waarvan wanhopige en oververmoeide ouders hopen op ware wonderen.
Veel daarvan zijn echter gebaseerd op de zogenaamde Ferber-methode (naar de Amerikaanse slaaponderzoeker en kinderarts Richard Ferber), waarbij het kind op een vast tijdstip alleen naar bed gaat en niet reageert op huilen en schreeuwen.
Watechter problematisch en terecht controversieel is aan de “Ferber”-opvoeding, is dat het kind wordt geconditioneerd om te geloven dat zijn ouders niet zullen komen wanneer het om hen roept. Je bereikt je doel dat het kind op een gegeven moment stopt met roepen, maar de angst en de behoefte aan nabijheid en veiligheid verdwijnen niet.
Een dergelijke slaaptraining kan zelfs ernstige gevolgen hebben voor de ontwikkeling van het kind: Er wordt gesproken over hechtingsstoornissen, emotionele problemen, meer vastklampen en zelfs langdurige traumatisering.
Daarom: gerichte slaaptraining volgens de Ferber-methode mag nooit een oplossing zijn. Het is beter om uw kinderarts om advies en tips te vragen over hoe u uw kind kunt helpen bij het inslapen, zodat slaapproblemen voorzichtig kunnen worden aangepakt.
3. einde slaaphulp: Wanneer is het juiste moment?
Veel ouders vragen zich natuurlijk af tot welke leeftijd, dus hoelang de slaapondersteuning moet worden uitgevoerd en vanaf wanneer de kroost zelfstandig kan slapen.
Helaas is er geen algemeen antwoord op deze vraag, omdat elk kind zijn eigen individuele behoeften heeft. Elk gezin moet daarom zelf het juiste moment vinden om het bedtijdritueel te beëindigen. Het is raadzaam de rituelen geleidelijk in te korten.
Op het moment van het bedtijdritueel moet de baby, de peuter of het oudere kind al moe zijn. Om problemen met inslapen ’s avonds te voorkomen, kunt u overwegen het dutje over te slaan.
Tip: Laat u niet onder druk zetten door buitenstaanders, ook niet als uw oma, schoonmoeder of oppas een andere mening hebben over hoe u uw baby naar bed moet begeleiden. Het is absoluut niet aan te raden om te proberen van de ene op de andere dag van de bedtijdbegeleiding af te komen – kinderen hebben tijd nodig om zich aan veranderingen aan te passen.
4 Geen geduld voor bedtijdbegeleiding: wat nu?
Er bestaat geen twijfel over, slaapbegeleiding is tijdrovend en tijdrovend – niet elke volwassene heeft er het geduld voor. Dat is geen reden om je te schamen, want niet alleen de behoeften van je kind, maar ook die van jezelf zijn belangrijk.
In dit geval is het voor alle betrokkenen het beste als het gezelschap voor het slapen gaan van het kind zo weinig tijd kost als nodig is. Zoals hierboven beschreven, kan het nuttig zijn om de avondrituelen geleidelijk in te korten (zonder het gezelschap voor het slapen gaan volledig te staken) en ervoor te zorgen dat het kind zich overdag voldoende heeft uitgeput.
Met knuffeltijd verspreid over de dag kunt u er ook voor zorgen dat de behoefte aan nabijheid tegen de avond al voldoende bevredigd is. In een partnerschap kan het helpen om het evenwicht te herstellen als u elkaar om de beurt helpt om in slaap te vallen. Er is ook niets mis mee om je kind in slaap te begeleiden, naast het bed te gaan zitten en wat “me-time” in te lassen (een to-do lijstje schrijven, sociale media checken, een boek lezen, enz.)