Wat zijn de kenmerken van een disfunctioneel gezin? En in hoeverre zijn de relaties binnen het gezin te redden?

In ons artikel kijken we naar de behoeften tussen ouders en kinderen en laten we zien welk gedrag destructief is.

[button]Verder lezen en hulp bij disfunctionele relaties[/button]

1. disfunctionele gezinnen zijn op het eerste gezicht niet herkenbaar.

Wie opgroeit in een disfunctioneel gezin hoeft dit niet per se te weten. Veel kinderen die alleen hun moeder op de bank kennen liggen of hun vader altijd met een fles alcohol in zijn hand zien, zien dit aanvankelijk als normaal.

Na verloop van tijd verandert dit beeld vaak en worden kinderen zich ervan bewust dat deze kenmerken niet klassiek typisch zijn voor gezinnen. Er zijn echter vele andere vormen van verstoorde relaties binnen het gezin en onopgeloste conflicten, die niet alleen moeilijk van buitenaf te herkennen zijn, maar soms zelfs niet eens bekend zijn bij de betrokkenen zelf.

Veelvuldige onwetendheid, gebrek aan bevestiging of terugtrekking van liefde zijn zaken die moeilijk te vatten zijn. Als een kind vaak tot zondebok wordt verklaard, lijdt het zelfvertrouwen daaronder en is het moeilijk zich uit deze situatie te bevrijden.

2. kenmerken van disfunctionele gezinnen

Vanwege de zeer uiteenlopende vormen van disfunctioneren binnen een gezin, vindt u in de volgende paragrafen typische kenmerken die ofwel naast elkaar bestaan ofwel alleen afzonderlijk wijzen op disfunctionele relaties binnen het gezin.

U kunt de tekenen daarom beschouwen als een test om na te gaan of en in hoeverre uw eigen gezinssituatie normaal of grensgeval is of als disfunctioneel kan worden aangemerkt.

2.1 De machtsstructuur – ongelijke rechten en plichten

In principe zou het zo moeten zijn dat vader en moeder in de hiërarchische orde boven de kinderen staan. Maar als de ene ouder boven de andere staat, verstoort dat het evenwicht.

Het klassieke rolmodel van de vader als kostwinner van het gezin en de moeder als huisvrouw kan dienen als een schoolvoorbeeld van een disfunctioneel gezin. Vaak is er een grote afhankelijkheid, maar speelt de liefde een ondergeschikte rol.

Dit hoeft natuurlijk niet het geval te zijn, maar bij zowel dominante persoonlijkheden als onderdanige personen kan het leiden tot ernstige verstoringen binnen het gezin.

2.2 Het toelaten van gevoelens – een groot probleem in disfunctionele gezinnen

Iedereen worstelt met emoties en gevoelens. Helaas hebben niet alle mensen de mogelijkheid om hun gevoelens te uiten.

Met zinnen als “Niet huilen!” of “Het is niet zo belangrijk!” worden kinderen gedwongen zich af te sluiten en hun gevoelens op andere manieren te uiten of op te kroppen.

Als gevoelens worden genegeerd of langere tijd achter slot en grendel worden gehouden, heeft dat meestal ernstige gevolgen voor de geestelijke gezondheid. Sterke angsten en agressie en aanpassingsproblemen zijn vaak het gevolg van onderdrukte gevoelens.

Aandacht: Ook al is het soms moeilijk om twistpunten openlijk aan te pakken, het helpt niemand om ze te negeren en te doen alsof ze er niet zijn.

2.3 Kinderen hebben grenzen nodig

Ook al zijn er opvoedingsmodellen die grenzen voor kinderen grotendeels afwijzen, dit grenst weer aan weigering van opvoeding.

Elk kind moet natuurlijk de kans krijgen om zich zo vrij en ongedwongen mogelijk te ontwikkelen. Maar om dit mogelijk te maken moet er een afgebakend veilig kader zijn.

Kinderen moeten leren hun weg te vinden in de samenleving. Regels en wetten zijn daarom een belangrijk instrument om kinderen op een dergelijk leven voor te bereiden.

Het is echter belangrijk dat de respectieve regels altijd duidelijk omschreven zijn en niet naar believen worden veranderd. Binnen een disfunctioneel gezin zijn vader en moeder het vaak oneens en maken zij ruzie over de interpretatie van de regels zelf, waardoor kinderen niet weten welk gedrag gewenst is.

Tip: Het belangrijkste principe bij elke vorm van opvoeding is dat de ouders het met elkaar eens zijn. Als deze relatie werkt, is er niets in te brengen tegen een goede ouder-kind relatie. Helaas is het omgekeerde ook waar.

2.4 Valse rolmodellen

Als de relatie tussen de ouders niet in orde is en gekenmerkt wordt door voortdurende ruzies of conflicten, heeft dit onvermijdelijk gevolgen voor de ouder-kindrelatie.

Ouders moeten er dus in de eerste plaats voor zorgen dat de relatie tussen de echtgenoten functioneert. Alleen dan kunnen ouders een rolmodel zijn voor hun kinderen.

Ook al zijn veel ouders zich niet altijd bewust van hun gedrag, kinderen laten zich er altijd door leiden. Een groot deel van de ontwikkeling komt niet tot stand door actief ouderschap, maar door observatie.

2.5 Liefde – vaak een vreemd woord in een disfunctioneel gezin

Een functionerend gezin wordt gekenmerkt door het feit dat alle gezinsleden door liefde met elkaar verbonden zijn. Als er problemen zijn in de liefdesrelatie van de ouders, kan dit leiden tot disbalans in alle relaties binnen het gezin.

De liefde in een disfunctionele relatie wordt echter vaak onder voorwaarden geplaatst waaraan moet worden voldaan. Liefde wordt echter juist gekenmerkt door het feit dat zij niet afhankelijk is van voorwaarden.

Zowel je partner als je kinderen hebben je vertrouwen en liefde nodig. Zinnen als “Als je nu je kamer niet opruimt, hou ik niet meer van je ” zijn een ramp en drukken een blijvende stempel op de relatie.

Probeer in plaats daarvan het volgende alternatief: “Als je nu je kamer niet opruimt, kunnen we niet gaan winkelen. Ik ben bang dat je favoriete maaltijd dan niet doorgaat.”

Op deze manier, of iets soortgelijks, laat je zien dat het gedrag van het kind gevolgen heeft. Zo krijgt je kind ook niet het gevoel dat het eerst jouw liefde moet verdienen.

2.6 Verslaafde ouders – kinderen maken nauwelijks een kans

Als alcohol of drugs het leven van één of zelfs beide ouders beheersen, is er bijna geen ruimte voor een relatie met een kind.

Kinderen zijn hopeloos overgeleverd aan de wisselende emoties van hun ouders en hebben nauwelijks de kans om iets van hun ouders te leren.

De ervaring om in zo’n gezin op te groeien heeft een grote invloed op hun leven. Er is hulp beschikbaar voor getroffen volwassenen, bijvoorbeeld van de Association for Adult Children of Alcoholics. U vindt de website hier.

3. de oorzaken van een disfunctioneel gezin liggen in het verleden

Als je als ouder op zoek gaat naar de oorzaken van een disfunctioneel gezin, zul je vroeg of laat beseffen dat je eigen jeugd een belangrijke invloed heeft op de manier waarop je nu met elkaar omgaat.

Iedereen die in moeilijke omstandigheden is opgegroeid, heeft de neiging de gedragspatronen die hij of zij ooit heeft geïnternaliseerd, door te geven. Ook al staan die soms in schril contrast met hun eigen wensen en gevoelens, kinderen uit een disfunctioneel gezin vinden het vaak moeilijk om zich daar volledig van te bevrijden.

Wie geweld, misbruik of verslaving heeft meegemaakt, worstelt vaak de rest van zijn leven met de gevolgen daarvan. Daarom is het des te belangrijker de eigen grenzen te erkennen en hulp te zoeken.

Iedereen die fysiek of emotioneel misbruik heeft meegemaakt of in een machtsvacuüm heeft moeten opgroeien, heeft de moeilijke taak om op een verstandige manier met elkaar om te leren gaan.

Omzich uit een tragische familiestructuur te bevrijden is een contactbreuk soms onvermijdelijk, ook al kan dit tijdelijk zeer pijnlijk zijn.

Tip: Als u thuis neigingen van een disfunctioneel gezin opmerkt, zoek dan hulp. Hoe eerder hulp wordt gezocht, hoe groter de kans dat de gezinsstructuur kan worden gered door middel van individuele of gezinstherapie.

4 Verdere literatuur en hulp over disfunctionele relaties

No products found.

No products found.

No products found.