Veel kinderen hebben deze bijzondere voorvallen. In de regel betreft het vooral de fase tussen het vierde en twaalfde levensjaar.
Slaapwandelaars kunnen ongelukken krijgen, waarvan sommige ernstig zijn. De bewegingsvrijheid is echter meestal beperkt en het slaapwandelen zelf wijst niet op neurologische problemen.
Idealiter begeleidt u uw kind voorzichtig terug naar bed zonder het wakker te maken. Anders zijn uw enige opties het verwijderen van duidelijke bronnen van gevaar, zoals struikelgevaar, en het vergrendelen van deuren.
Slaapwandelen bij kinderen is een verschijnsel dat veel ouders angst aanjaagt. Slaapstoornissen bij kinderen zijn echter meestal niet gevaarlijk.
In ons artikel kijken we naar de oorzaken, laten we zien wat u kunt doen als uw kind slaapwandelt en in hoeverre een bezoek aan de dokter nodig is.
[button]Advies voor ouders en slaapmiddelen voor kinderen[/button]Inhoudsopgave
1. slaapwandelen is niet ongewoon bij kinderen.
Slaapwandelen is allesbehalve ongewoon. Ook al worden volwassenen slechts bij ongeveer één procent door het verschijnsel getroffen, de ongewone nachtelijke fase treft des te meer kinderen.
Tijdens de slaap wordt het motorisch centrum eigenlijk uitgeschakeld, zodat we niet uit bed kunnen komen zonder wakker te worden. Bij slaapwandelaars wordt dit blijkbaar echter niet uitgeschakeld, waardoor men kan opstaan zonder wakker te worden.
Geschat wordt dat ongeveer 15-30% van alle kinderen tussen vier en twaalf jaar minstens één keer slaapwandelt, en ongeveer 5% vaker.
Het is echter uiterst moeilijk om betrouwbare cijfers op dit gebied te verkrijgen, omdat niet alle ouders merken dat hun kind slaapwandelt.
Dit is niet zozeer te wijten aan een gebrek aan aandacht, maar eerder aan het feit dat de meeste kinderen en adolescenten niet eens het bed verlaten, maar zich toch in een fase tussen slapen en waken bevinden.
Hoewel slaapwandelen (somnambulisme) onder de noemer parasomnia valt en dus een van de erkende ziekten is volgens de Internationale Statistische Classificatie (ICD-10 F 51.3), is het werkelijke gevaar voor slaapwandelaars uiterst gering.
2. slaapwandelen bij kinderen – op zoek naar de oorzaken
Het interessante feit dat zowel peuters als wat oudere kinderen beduidend vaker last hebben van slaapwandelen dan volwassenen heeft onderzoekers ertoe aangezet dit feit tot op de bodem uit te zoeken.
Tot nu toe zijn de oorzaken echter nog niet definitief opgehelderd. Zeker is wel dat ongeveer 50 tot 60 % van alle kinderen die slaapwandelen minstens één ouder heeft die zelf slaapwandelt of dat als volwassene nog steeds doet. Er is dus zeker een genetische component in het spel.
Daarnaast worden veranderde hersenprocessen in de loop van de ontwikkeling verantwoordelijk gehouden voor de bijzondere omstandigheid van slaapwandelen.
In de loop van de kindertijd moeten steeds weer nieuwe zenuwverbindingen worden aangelegd om nieuw verworven informatie te kunnen opslaan.
Door de verhoogde nachtelijke activiteit wordt het motorisch centrum soms niet volledig uitgeschakeld, zodat kinderen gaan slaapwandelen.
3. therapie is vaak niet nodig
Medicijnen tegen slaapwandelen:
Er zijn enkele medicijnen die gebruikt worden tegen slaapwandelen. Vanwege hun werkingsmechanisme mogen deze echter alleen in extreme gevallen bij kinderen worden gebruikt. Veel deskundigen raden dergelijke medicijnen helemaal af.
In de regel hebben kinderen geen behandeling nodig als ze af en toe slaapwandelen. In de meeste gevallen wordt het gedrag minder ernstig naarmate ze ouder worden en verdwijnt het volledig in de puberteit.
Als normaal slaapwandelen echter niet uitzonderlijk vaak voorkomt, moet u een arts raadplegen. In zeldzame gevallen kunnen neuronale ziekten ook leiden tot aanvalsstoornissen en slaapwandelen.
Negatieve versterkers zoals stress of slaaptekort vergroten de kans op nachtelijk slaapwandelen. Maar omdat een gezonde slaap belangrijk is voor de ontwikkeling, kan slaaptherapie in deze gevallen helpen. In sommige gevallen kan ook een andere vorm van therapie aangewezen zijn als zich verdere problemen voordoen of psychologische oorzaken als triggers worden beschouwd.
Let op: Koorts en kortdurende infecties verhogen het risico dat kinderen gaan slaapwandelen.
Welke gevolgen nachtelijk dwalen in extreme gevallen kan hebben, zie je in deze YouTube-video:
https://www.youtube.com/watch?v=Y9s-wnl4tDQ4. Slaapwandelen kan gevaarlijk worden
Het populaire gezegde is altijd dat je mensen die slaapwandelen niet wakker moet maken. Zelfs als ze over een dak lopen, zal hen niets overkomen.
Het is echter geenszins zo dat slaapwandelaars volledige controle over hun lichaam hebben.
Het is waar dat de basis motoriek grotendeels normaal functioneert. Dit betekent echter niet dat kinderen geen deur voor een raam kunnen aanzien of van de trap kunnen vallen omdat hun gezichtsvermogen beperkt is.
U moet zich echter niet te veel zorgen maken over de gezondheid van uw kinderen, want de meeste kinderen die slaapwandelen komen alleen maar uit bed, kijken de kamer rond en bewegen niet of nauwelijks.
Voor wat meer veiligheid kunt u echter de ramen en deuren goed afsluiten, zodat ongelukken min of meer uitgesloten zijn.
In ieder geval is het zo dat u een slaapwandelaar niet wakker mag maken. U hebt echter wel de mogelijkheid om uw kind voorzichtig bij de arm te pakken en het langzaam terug naar het bed te leiden.
U kunt uw kind meestal ook in uw armen nemen en naar bed dragen. Probeer echter zo voorzichtig mogelijk te zijn om te voorkomen dat uw kind per ongeluk wakker wordt.
Tip: Vertel uw kind in geen geval dat het ’s nachts slaapwandelt. Dit verhoogt meestal het stressniveau, wat kan leiden tot nog frequentere episodes van slaapwandelen.
5. gids voor ouders en slaapmiddelen voor kinderen
No products found.
No products found.
No products found.