De eerste stapjes zijn voor veel ouders een absoluut hoogtepunt. Maar wanneer het zover is, verschilt van kind tot kind: sommigen kruipen vroeg, anderen kunnen sneller rechtop zitten dan hun vriendjes uit de peutergroep en weer anderen spreken hun eerste woordjes op iets meer dan een jaar. Zet je kind dus niet onder druk als het er wat langer over doet om te leren lopen. De meeste kinderen lopen sneller weg van hun ouders dan ze zouden willen.

In dit artikel leggen we de eerste ontwikkelingsstappen van het lopen uit en hoe je je baby kunt ondersteunen.

1. het lopen begint al in de baarmoeder

Ook al ziet u uw kind nog niet, u voelt het schoppen van de baby vanaf ongeveer de 20e week van de zwangerschap – het eerste schoppen en lopen is al begonnen .

Ook na de geboorte vertoont de baby in de eerste maanden de zogenaamde huilreflex als het kind rechtop op een stevige ondergrond wordt gezet. Maar zoals vele reflexen bij jonge kinderen, die uw kinderarts ook regelmatig controleert tijdens de prenatale onderzoeken, gaat deze reflex verloren.

Daarna staan andere bewegingen centraal in de ontwikkeling: uw kind oefent het hele eerste levensjaar met rollen, kruipen en glijden, voordat het op eigen benen probeert te staan. Er is geen vaste volgorde die het kind moet volgen voor een normale ontwikkeling. Elk kind ontwikkelt bepaalde motorische vaardigheden individueel.

Sommigen slaan het kruipen helemaal over en trekken zich direct op aan voorwerpen om daar, in het begin nog wat wiebelig, te gaan staan. Andere kinderen kruipen alleen achterwaarts en weer andere beginnen al met 8 maanden te staan en op de dijen van hun ouders te springen.

2 Voor het lopen komt het staan

Voordat baby’s kunnen staan, moeten hun beenspieren sterk genoeg zijn. Baby’s oefenen dit liggend en schoppend, wat je met lichte weerstand met je handen kunt ondersteunen. Wanneer het kind zich veilig vanuit rugligging op zijn buik draait, begint het zijn hoofd op te tillen en de nekspieren te versterken. U kunt dit elke dag met uw kind oefenen vanaf 3-4 maanden. Zitten, kruipen en glijden zijn allemaal bewegingen die uw kind de komende 6 maanden zal proberen en oefenen. U kunt uw kind stimuleren om te kruipen met zijn favoriete speelgoed; zelfs een deken tussen twee stoelen wordt al snel een spannende tunnel.

Belangrijk: Als u dat nog niet hebt gedaan, moet u uw huis controleren op kinderveiligheid vanaf het moment dat uw kind begint te kruipen, want niets is veilig voor deze kleine ontdekkingsreizigers. Vooral stopcontacten kunnen een onverwachte maar zeer gevaarlijke fascinatie opleveren.

Vanaf de leeftijd van 11 maanden begint uw kind zich op te trekken aan alle toegankelijke voorwerpen. Alles wat binnen het bereik van het kind ligt, moet ofwel worden verplaatst naar een veilige plaats, als het een bron van gevaar is, ofwel stevig worden vastgemaakt. De ontdekkingsdrang van uw kind wordt voortdurend blootgesteld aan nieuwe prikkels door de positiewisselingen en wordt maximaal aangemoedigd.

Nadat rond de 13e maand het staan enigszins onder de knie is, beginnen veel kinderen op hun tenen te lopen langs lage tafelranden, commodes en hoeken van banken. Het zijn niet alleen de benen die werken: Ook de klemgreep moet in het begin goed werken om het houvast veilig te stellen. Help uw kind bij dit zijwaarts lopen door hem of haar bij de hand te nemen, hem of haar te prijzen en steeds nieuwe prikkels te geven om onder uw toezicht nieuwe, hogere plaatsen te verkennen.

Vanaf nu is het niet ver meer om vrij te lopen.

3. waar je op moet letten bij je eerste stappen

Rond 15 maanden is er geen houden meer aan. Het kind kan meestal zonder hulp vanuit zittende positie opstaan en zet zijn eerste stapjes vrij. Dit vergt veel coördinatie en concentratie, want het evenwicht moet worden gevonden en behouden, het gewicht moet worden verplaatst en het momentum moet goed worden gedoseerd. U ziet de inspanning van uw kind, waardoor het soms ook tijdelijk terugvalt op het kruipen.

Overigens markeert de overgang van kruipen naar lopen het einde van de babytijd en het begin van de peutertijd.

Ook al wil je de ongeremde bewegingsdrang van je kind zo veel mogelijk aanmoedigen, artsen raden zogenaamde babywalkers of loopstoeltjes sterk af. Het risico op letsel is te groot, bovendien ontwikkelen kinderen geen goede relatie met hun omgeving en kan het leiden tot houdingsafwijkingen van de heupen en verkeerde standen van de voeten. Een kleine kinderwagen die de peuter door het huis of zelfs de buurt kan duwen is een ideaal hulpmiddel dat het kind ook extra steun biedt. Een leuk speeltje zijn kleine dieren met wieltjes die het kind achter zich aan kan trekken.

Natuurlijk vallen kleine kinderen ook wel eens terwijl ze met hun eerste stapjes de wereld verkennen. Dit is volkomen normaal en moet door u met de nodige zorg worden behandeld zonder het kind al te veel van zijn vrijheid te beroven.

3.1 Keuze van de eerste schoentjes

Kinderartsen en orthopeden raden te vroege schoenen af. Veel bieden niet genoeg ruimte voor de tenen of hebben geen geschikt voetbed dat de zolen ondersteunt. Zodat de voet goed kan rollen en een juiste voetstand wordt ontwikkeld, laat uw kind in huis ravotten met noppige sokken of op blote voeten.

Als kinderen echter steeds de buitenwereld verkennen, wordt het tijd voor stevige schoenen. Met merken als Primigi, Elefanten of Superfit kunnen ouders meestal geen miskoop doen, omdat zij zich niet alleen richten op comfort of een leuk uiterlijk, maar ook op de veiligheid van de gebruikte materialen. Helaas worden in kleuren en voeringen vaak chemicaliën (vooral chroom) aangetroffen die schadelijk of zelfs kankerverwekkend zijn. Stiftung Warentest voert daarom regelmatig tests uit op loopstoeltjes, die u op internet kunt bekijken. Als u een verkeerde stand van de voet of de zool vaststelt, kunt u uw kind helpen dit te compenseren met speciale inlegzolen. Uw kinderarts of een orthopeed kan u hierover adviseren.