Heeft u wel eens nagedacht over wat u ziet als u een kind ziet? Het beeld van het kind is een pedagogisch begrip dat een belangrijke bouwsteen vormt, vooral in de kinderopvang.

In dit artikel leggen we uit wat wordt bedoeld met deze vakterm uit het onderwijs en welke beelden veel worden gebruikt. Verschillende opvattingen zijn echter niet ongewoon in het kader van de verschillende pedagogische modellen in de kinderopvang.
[button] Literatuur over onderwijsbegrippen [/button]

1. ongehouwen steen of zaad – twee achterhaalde opvattingen

Ouders en opvoeders zien kinderen vaak heel verschillend. Opvattingen die het kind zien als een ongehouwen steen zijn nu echter vrij zeldzaam.

De kern van dit principe is het idee dat kinderen van nature onvolwassen worden geboren en alleen door opvoeding worden gevormd.
Het is dus alleen door opvoeding dat deze tere wezentjes zelfstandige denkers worden.

Onderwijs wordt daarom als essentieel beschouwd om dit doel te bereiken. Opvoeders en ouders hebben echter een grote macht, die sterk wordt overschat.

Bovendien moeten kinderen niet gekneed worden, maar zich ontwikkelen volgens hun eigen persoonlijkheid, die vanaf het begin al aanwezig is. Natuurlijk spelen inprenting en opvoeding nog steeds een belangrijke rol.

Naar hedendaagse maatstaven is het beeld van het kind echter minder negatief en kent het zelfs aan jonge kinderen een hogere mate van zelfstandig denken en handelen toe.

Ook het contrastmodel, volgens welke kinderen zich vrij ontwikkelen zonder tussenkomst van een volwassene, wordt tegenwoordig vrij kritisch bekeken.
In dit geval zouden opvoeders verrassend weinig te doen hebben en zou de invloed te verwaarlozen zijn.

Ook al verschilt het beeld van het kind nog steeds aanzienlijk van kinderdagverblijf tot kinderdagverblijf, bijna elke opvatting beweegt zich in een bandbreedte tussen deze twee uitersten.

Milieu, opvoeding en genetische aanleg bepalen in hoeverre een kind zich ontwikkelt tot een volwassene.

2 Verschillende benaderingen op basis van een vergelijkbaar beeld van het kind

Helaas bestaat er geen eenduidige definitie met betrekking tot het beeld van het kind. Bijna elke opvoeder heeft een iets andere mening over welke vermogens kinderen al hebben en op welke gebieden het onderwijs zijn grenzen bereikt.

In het kader van het Montessori-onderwijs geldt bijvoorbeeld het principe van ondersteuning van kinderen om zelf dingen uit te zoeken.
Het beeld van het kind is dus gericht op meer vrij denken.

Opvoeders worden in dit kader begeleiders en geven concrete hulp als dat nodig lijkt.

De situatie is vergelijkbaar in het kader van de Reggio pedagogie, waar het kind wordt beschouwd als een verantwoordelijk wezen. In deze context worden kinderen al in een vroeg stadium betrokken bij besluitvormingsprocessen en kunnen zij vrijelijk kiezen of zij een bepaalde actie ondernemen of niet.

Ook hier zien opvoeders zichzelf meer als begeleiders op de levensweg. Het aspect van de observatie is daarom van bijzonder belang.

In de context van de situationele benadering daarentegen moeten kinderen leren zich(autonoom) in een bepaalde richting te bewegen door doelgericht tot stand gebrachte situaties.
De aanpak is echter veel gerichter. 3. De aanpak is veel meer

3. aandacht voor de individuele persoonlijkheid van een kind

Welk onderwijsmodel je persoonlijk ook verkiest, de nadruk moet altijd liggen op de ontwikkeling van de eigen persoonlijkheid.

Hoewel je een kind zeker een keer bij de hand moet nemen tijdens de introductieperiode op de kleuterschool, is het ook belangrijk om kinderen in de loop der jaren enige vrijheid te geven om onafhankelijke ideeën te ontwikkelen en zich creatief bezig te houden.

Dit werkt echter alleen in een geschikte leeromgeving waar kinderen verschillende mogelijkheden hebben om te leren.

Probeer kinderen daarom altijd aan te moedigen om zelfstandig onderwijs te volgen. Vroeg of laat is het gewoon niet meer mogelijk om kinderen aan het handje te nemen.

Op dat moment moet het plezier in leren nog steeds aanwezig zijn om het eigenlijke doel van bijna alle opvattingen niet uit het oog te verliezen, namelijk het bereiken van een bepaald onderwijsniveau.

Opvoeders en ouders fungeren altijd als rolmodel, want hoewel kinderen tot op zekere hoogte actief leren, leren zij ook veel dingen van volwassenen en brengen zij deze aspecten zelf in praktijk.

Tip: Als je kinderen vertrouwen geeft, versterk je hun zelfvertrouwen op jonge leeftijd en help je ze om nieuwe taken op zich te nemen.

Een video over het beeld van het kind, waarin verschillende aspecten kort worden belicht, vindt u hier:

4. zich bijscholen met geschikte literatuur over pedagogische concepten in het kinderdagverblijf.

No products found.