Tijdens de zwangerschap kunnen vrouwen last krijgen van allerlei klachten. Zogenaamde zwangerschapsvergiftiging treedt meestal op in het laatste derde deel van de zwangerschap en kan onder bepaalde omstandigheden levensbedreigend worden voor moeder en kind.

In het volgende artikel leggen we uit wat zwangerschapsvergiftiging is en welke soorten vooral voorkomen. Ook laten we zien wat de symptomen van zwangerschapsvergiftiging zijn en hoe het behandeld kan worden.
[button]Bestel verdere literatuur direct online[/button]

1. zwangerschapsvergiftiging is een aanpassingsstoornis

Hoewel de term zwangerschapsvergiftiging vandaag de dag nog heel gebruikelijk is, is hij inmiddels achterhaald. De term is gebaseerd op de vroegere theorie dat vergiftiging verantwoordelijk is voor de klachten.

Tegenwoordig zijn wetenschappers het er echter over eens dat zwangerschapsvergiftiging een aanpassingsstoornis is. Dit betekent dat het vrouwelijk lichaam zich niet kan aanpassen aan de veranderingen die de zwangerschap met zich meebrengt en daarom aan de bel trekt.

Ziekten die worden uitgelokt door zwangerschap worden over het algemeen gestosen genoemd. Artsen maken in principe onderscheid tussen vroege en late gestosen. Vroege gestosen manifesteren zich in de eerste weken van de zwangerschap door misselijkheid en braken, maar hebben verder geen gevolgen voor de gezondheid van moeder en kind.

Late gestes treden op in het laatste derde deel van de zwangerschap en zijn veel gevaarlijker.
Er zijn de volgende vormen van gestose:

• pre-eclampsie (EPH-gestose)
• Door de zwangerschap veroorzaakte hoge bloeddruk
• HELLP-syndroom

Ongeveer 5 tot 10 % van de zwangere vrouwen in Duitsland wordt getroffen door pre-eclampsie. Ernstige pre-eclampsie kan zich ontwikkelen tot het HELLP-syndroom, dat wordt gekenmerkt door een stoornis in de bloedstolling en leverstoornissen.

Een kort overzicht van de verschillende soorten gestose krijgt u in deze video:

2. de meest voorkomende symptomen van zwangerschapsvergiftiging zijn hoge bloeddruk en eiwituitscheiding.

In sommige gevallen is het niet gemakkelijk om gestose te herkennen. Terwijl sommige zwangere vrouwen nauwelijks merkbare symptomen hebben, hebben anderen zeer ernstige symptomen.

Pre-eclampsie kan worden herkend aan de volgende tekenen:

• hoge bloeddruk (in sommige gevallen gepaard met verhoogde bloedneuzen)
• Eiwit in de urine
• Oedeemvorming
• Duizeligheid
• Hoofdpijn
• Verminderd zicht
• Gevoeligheid voor licht
• Zenuwachtigheid
• Misselijkheid
• Braken
• Pijn in de bovenbuik
• ernstige gewichtstoename
• aanvallen

De symptomen kunnen sterk variëren, afhankelijk van het type gestose. Hoge bloeddruk is echter een zeer typisch teken bij alle typen.

3. De oorzaken zijn nog niet definitief onderzocht.

Wetenschappers kunnen nog steeds niet goed begrijpen waarom dergelijke gestoses optreden. Veel verschillende factoren kunnen ervoor zorgen dat het lichaam moeite heeft zich aan te passen aan de zwangerschap. Dit betekent dat in principe elke vrouw gestose kan krijgen.

Men vermoedt dat devolgende risicofactoren de ontwikkeling van pre-eclampsie bevorderen:

• Erfelijke aanleg (voorkomen van zwangerschapsvergiftiging bij naaste familieleden)
• Stoornissen in de bloedstolling
• Meervoudige zwangerschappen
• Auto-immuunziekten
• Leeftijd van de moeder boven de 35 jaar (bij moeders die voor het eerst zwanger zijn)
• Diabetes
• Hoge bloeddruk
• Nierziekte

Inde meeste gevallen worden eerste moeders getroffen door zwangerschapsvergiftiging. Het risico om pre-eclampsie te ontwikkelen neemt van zwangerschap tot zwangerschap af. De uitzonderingen zijn natuurlijk vrouwen die tijdens hun eerste zwangerschap al een gestose hadden.

4. Ernstige kuren moeten in het ziekenhuis worden behandeld.

Als u symptomen van zwangerschapsvergiftiging opmerkt, moet u onmiddellijk uw gynaecoloog inschakelen. Pre-eclampsie is namelijk een van de gevaarlijkste ziekten voor moeder en kind. Als er geen behandeling plaatsvindt, kan dit fatale gevolgen hebben.

Uw gynaecoloog zal u eerst vragen naar uw symptomen en een beeld krijgen van andere gevallen van de ziekte in uw familie. Vervolgens wordt uw bloeddruk gemeten en wordt uw urine getest op eiwitten. Daarnaast wordt een bloedmonster genomen en worden verschillende waarden in het laboratorium gecontroleerd. Er bestaat echter geen speciale test om gestose op te sporen.

Als de gemeten waarden erop wijzen dat je aan zwangerschapsvergiftiging lijdt, zal de arts eerst controleren of het goed gaat met je baby. Met een CTG kan de hartslag worden gecontroleerd. Een volgend echo-onderzoek kan een indicatie geven van de bloedvoorziening.

De verdere behandeling hangt af van de ernst en de symptomen van de zwangerschapsvergiftiging. Bij lichte zwangerschapsvergiftiging is lichamelijke rust meestal voldoende. Strakke verbanden en warme baden kunnen worden gebruikt om het vasthouden van water tegen te gaan. Als de bloeddruk te hoog is, zal de arts bloeddrukverlagende middelen toedienen.

Als debloeddruk 150/100 mmHg of hoger is, is opname in het ziekenhuis noodzakelijk. Op die manier kan de toestand van de moeder en het kind goed in de gaten worden gehouden. In ernstige gevallen kan het nodig zijn om de baby vroegtijdig via een keizersnede ter wereld te brengen.

Aangezien de oorzaken voor het ontstaan van gestose nog niet definitief zijn opgehelderd, is er ook geen betrouwbare kennis over hoe gestose kan worden voorkomen. Zwangere vrouwen moeten echter altijd waakzaam zijn en alle preventieve controles bijwonen. Artsen adviseren zwangere vrouwen ook om evenwichtig te eten. Vooral het eten van eiwitrijke voeding kan het risico op gestose verminderen.

Gestose in de zwangerschap kan relatief goed worden behandeld als de diagnose vroeg wordt gesteld. Ernstige vormen van de ziekte komen zo veel minder vaak voor bij vroegtijdige behandeling.

5 Verdere literatuur over dit onderwerp

No products found.