Een vroege miskraam is een miskraam die optreedt in de eerste 12 weken van de zwangerschap. Een vroege miskraam komt voor bij ongeveer 15% van alle klinisch gediagnosticeerde zwangerschappen.
In de meeste gevallen komen verschillende factoren samen, zodat er geen specifieke oorzaak kan worden aangewezen. Als u een miskraam wilt voorkomen, moet u voldoende slapen, gezond eten en alcohol, sigaretten en drugs vermijden.
De verschijnselen van een vroege miskraam kunnen sterk variëren. Terwijl vrouwen met een ingehouden miskraam meestal helemaal niets voelen, kan een beginnende miskraam zich ook laten voelen door weeïge pijn. Rijd in dat geval onmiddellijk naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis.
Een vroege miskraam is een onderwerp waar veel vrouwen in onze samenleving niet graag over praten. Toch is het risico op een miskraam veel groter dan veel stellen denken. De meeste miskramen treden op in de eerste tweeënhalve maand van de zwangerschap.
Artsen spreken van een miskraam wanneer de zwangerschap eindigt voordat de baby levensvatbaar is. In dit artikel lees je hoe een vroeggeboorte kan ontstaan, welke tekenen je kunt waarnemen en welke behandeling in dit geval nodig is.
[button]Empathische hulp na de klap van het noodlot[/button]
Inhoudsopgave
1. bij een miskraam is het kind nog niet levensvatbaar
Inde regel zijn vrouwen blij als ze ontdekken dat ze zwanger zijn. Ook al houden veel stellen de zwangerschap de eerste drie maanden geheim, ze verwachten toch dat alles goed zal gaan.
Helaas leidt niet elke zwangerschap tot een geboorte. Volgens het Universitair Ziekenhuis Bonn bedraagt het percentage miskramen bij klinisch vastgestelde zwangerschappen ongeveer 15%. Ruim 80% van deze miskramen vindt plaats in de eerste 12 weken van de zwangerschap. De totale frequentie wordt veel hoger geschat, omdat sommige zwangerschappen volledig onopgemerkt blijven.
Van een miskraam, miskraam of kleine geboorte is sprake wanneer de zwangerschap eindigt voordat de baby levensvatbaar was. Miskramen worden onderverdeeld in vroege abortussen (vóór de 12e week van de zwangerschap) en late abortussen (na de 12e week van de zwangerschap). Vanaf de 23e week van de zwangerschap en een lichaamsgewicht van 400 gram is een baby al levensvatbaar, zodat er vanaf dat moment sprake is van een vroeggeboorte.
In principe is vroeggeboorte een beschermingsmechanisme van het vrouwelijk lichaam. Een natuurlijke miskraam treedt op wanneer een embryo niet levensvatbaar zou zijn geweest. De kans op een abortus neemt toe met de leeftijd van de moeder. Terwijl het risico tussen de 20 en 30 jaar ongeveer 9-17% bedraagt, is de kans op een miskraam op 42-jarige leeftijd bijna 55%.
2. de meest voorkomende oorzaken zijn genetische aanleg en hormonale stoornissen.
Vrouwen die een miskraam krijgen zijn er vaak kapot van en geven zichzelf de schuld van het feit dat de baby niet gezond geboren kon worden. Deze gedachten zijn begrijpelijk, maar hebben in de meeste gevallen niets met de werkelijkheid te maken.
Er kunnenveel verschillende redenen zijn voor een vroeggeboorte. Deze hebben te maken met de vrouwelijke voortplantingsorganen of met andere lichamelijke disfuncties. In veel gevallen komen verschillende factoren samen.
Dit zijn de meest voorkomende oorzaken van vroeggeboorte:
- Genetische factoren, stoornissen in de genetische samenstelling van het kind.
- Bloedgroep incompatibiliteit
- Hormonale stoornissen bij de moeder
- Ziekten van de baarmoeder, bijvoorbeeld myomen of tumoren
- Infecties
- Auto-immuunziekten
- Stress en emotionele spanning
Slechts enkele vrouwen hebben meerdere miskramen. Vaak is de oorzaak niet duidelijk. Toch is verder onderzoek meestal niet nodig. Bij herhaalde miskramen kan het zinvol zijn om onderzoek te doen naar de specifieke oorzaken.
In de meeste gevallen kan een vrouw een miskraam niet voorkomen. In het eerste trimester moet u echter zorgen voor voldoende slaap en gezonde voeding. Alcohol, sigaretten en drugs zijn tijdens de hele zwangerschap ten strengste verboden.
3. vroege abortus – deze symptomen kunnen optreden
4. Habituele miskraam
Ongeveer 0,5% van de vrouwen heeft last van minstens drie opeenvolgende miskramen. Artsen en wetenschappers hebben ontdekt dat speciale antilichamen hiervoor verantwoordelijk kunnen zijn. Deze kunnen gemakkelijk worden uitgeschakeld met medicijnen.
Als een abortus in de eerste dagen of weken plaatsvindt, merken de meeste vrouwen datniet eens omdat ze niet wisten dat ze zwanger waren. Dit wordt vaak verward met een zwaardere menstruatie.
Alsde miskraam echter later plaatsvindt, kunnen de symptomen al eerder zichtbaar worden. Als de miskraam op handen is, is er vaak sprake van bloedingen of een trekkend gevoel in de onderbuik. Een beginnende miskraam daarentegen kan zich laten voelen door pijn als weeën. Een koortsige abortus gaat gepaard met hoge koorts en purulente afscheiding uit de vagina.
Een ingehouden miskraam daarentegen wordt gekenmerkt door het feit dat er geen of nauwelijks tekenen zijn. Aangezien er geen pijn of bloeding is, kan alleen een echo vaststellen of er sprake is van een abortus.
Zodra u tekenen van een vroeggeboorte opmerkt, moet u zo snel mogelijk een arts raadplegen of naar het ziekenhuis gaan. Als het alleen om een beginnende miskraam gaat, kan deze in sommige gevallen worden afgewend door passende maatregelen te nemen.
4. De behandeling hangt af van het soort miskraam
De eerste stap bij de gynaecoloog is een echo-onderzoek om vast te stellen of de abortus volledig is. Als dit het geval is, is er geen medische behandeling nodig. Als daarentegen nog delen van de zwangerschap in de baarmoeder aanwezig zijn, moet een zogenaamde curettage worden uitgevoerd. Het embryo, de vliezen en de placenta worden verwijderd.
In sommige gevallen is het ook mogelijk om medicijnen te nemen die de baarmoederhals losmaken, zodat de dode vrucht kan worden uitgedreven.
Naast demedische behandeling moet echter ook aandacht worden besteed aan de psychologische verwerking. Voor de meeste paren is het verlies van een kind allesbehalve gemakkelijk. Zelfs als het nog niet levensvatbaar was, heeft het al een plaats in het gezin ingenomen. In deze situatie kan het helpen om een kaarsje aan te steken voor de baby of een sieraad te kopen dat altijd aan dit kind herinnert.
Als u hulp nodig hebt, kunt u zich altijd wenden tot een therapeut of tot zelfhulpgroepen. U kunt uitgebreide informatie krijgen bij uw gynaecoloog of in een kraamkliniek. Het is belangrijk dat u leert afscheid te nemen en verder te gaan ondanks het verlies.
Na een miskraam moet u ongeveer drie maanden wachten tot de volgende zwangerschap. Het lichaam heeft deze tijd nodig om te herstellen. Een vroege miskraam vermindert geenszins de kans op een succesvolle zwangerschap.
5. Empathische hulp na de klap van het lot
No products found.
No products found.
No products found.