Detijd om een eerste kind te krijgen is de afgelopen decennia sterk naar achteren verschoven. Halverwege de jaren tachtig kreeg een vrouw haar eerste kind gemiddeld op 24-jarige leeftijd. Tegenwoordig zijn vrouwen gemiddeld al 31 jaar oud als zij hun eerste kind ter wereld brengen.

Aangezien de vruchtbaarheid op deze leeftijd begint af te nemen, zoeken vrouwen steeds vaker naar manieren om een zwangerschap uit te stellen. Dit is waar sociale bevriezing om de hoek komt kijken.

In dit artikel wordt uitgelegd wat sociale bevriezing is, hoe het werkt en wat de voor- en nadelen van deze methode zijn.

1. het uitstellen van het moment van zwangerschap door sociale bevriezing

A-levels, studies, doctoraten – steeds meer vrouwen willen niet alleen huisvrouw en moeder zijn, maar ook hun carrière ten volle ontwikkelen. Zo’n carrière nastreven betekent echter ook dat je er veel tijd voor moet opofferen.

Dit alles zou geen probleem zijn als de biologische klok niet steeds harder zou tikken. Want vrouwen kunnen niet onbeperkt kinderen krijgen. Volgens de statistieken is de kans om zwanger te worden op de leeftijd van 35 tot 39 jaar slechts ongeveer 50%.

Daarom zoeken steeds meer vrouwen met een kinderwens naar manieren om een zwangerschap kunstmatig uit te stellen.

Volgens de definitie is sociale bevriezing het uit voorzorg invriezen van onbevruchte eicellen. De eicellen worden dan opgeslagen in vloeibare stikstof. Deze procedure wordt ook wel cryopreservatie genoemd. Indien nodig kunnen ze dan op een gewenst moment bevrucht worden.

Voor sociale invriezing kunnen twee verschillende methoden worden gebruikt:

• Langzaam invriezen: Bij deze methode worden de opgehaalde eicellen heel langzaam afgekoeld. Ze wordt echter bijna uitsluitend gebruikt voor reeds bevruchte eicellen.
• Flash freezing: Bij flash freezing, ook wel vitrificatie genoemd, worden de eicellen daarentegen in een flits ingevroren. Op deze manier kunnen zich geen ijskristallen vormen die de eicellen in gevaar kunnen brengen.

Een interessant artikel over sociaal invriezen vindt u in deze video:

2. de eitjes worden opgehaald via een dunne naald.

Voordat eieren kunnen worden uitgenomen, wordt meestal eerst een hormoonbehandeling gegeven. Het doel van het inspuiten van hormonen is de rijping van de eicellen te stimuleren, zodat er zoveel mogelijk eicellen beschikbaar zijn.

De rijpheid van de afzonderlijke eifollikels wordt vervolgens regelmatig gecontroleerd door middel van echografie. Zodra de eicellen rijp zijn, kunnen ze worden verwijderd. De hele procedure duurt slechts ongeveer 10 minuten en wordt uitgevoerd onder een korte verdoving. De gynaecoloog gebruikt een dunne naald om de eicellen via de vagina te verwijderen.

Vervolgens vriest de arts de eicellen in. Bij min 196°C kunnen de eicellen tientallen jaren bewaard worden zonder beschadigd te raken.

Zodra een vrouw besluit dat ze zwanger wil worden, kan de bevruchting plaatsvinden met het sperma van haar partner. Daarna kan de eicel opnieuw in de baarmoeder worden geplaatst.

De procedure kan bloedingen veroorzaken door het beschadigde weefsel. Complicaties komen echter slechts zeer zelden voor.

3. Om de kansen te vergroten, moet de eicelverzameling zo vroeg mogelijk plaatsvinden.

Sociaal invriezen is vooral in de VS erg populair. In Duitsland is deze optie nog niet zo algemeen geaccepteerd. Er zijn echter geen officiële statistieken over hoeveel vrouwen in Duitsland hun eicellen laten invriezen. Volgens schattingen kiezen jaarlijks minder dan 10.000 vrouwen voor deze optie.

Het grootste probleem is dat vrouwen deze behandeling pas overwegen als ze al ouder zijn dan 30 jaar. Het succespercentage is echter groter naarmate de vrouwen jonger zijn wanneer de eicellen worden uitgenomen. Dit wordt verklaard door het feit dat oudere vrouwen minder eicellen hebben en dat deze ook van mindere kwaliteit zijn.

Aangezien slechts ongeveer 60 tot 70% van de uitgenomen eicellen na het ontdooien met sperma kan worden bevrucht, moeten bij sociale bevriezing ten minste 10 tot 15 eicellen worden ingevroren. De wettelijke situatie in Duitsland geeft nog geen maximumaantal aan. Een precies succespercentage kan echter niet worden voorspeld. Met 20 eicellen is er gemiddeld 90% kans op een levend kind.

Volgens het Centrum voor Reproductieve Geneeskunde in Brussel worden ingevroren eicellen slechts in iets minder dan 8% van de gevallen gebruikt. De meeste vrouwen met een kinderwens worden op natuurlijke wijze zwanger.

Tip: Laat u vooraf goed adviseren of invriezen in uw individuele geval zinvol is.

4 Sociale bevriezing – voor- en nadelen van de procedure

Veel vrouwen hebben al positieve ervaringen met kunstmatige inseminatieprocedures. Sociale bevriezing houdt zowel kansen als risico’s in. Kritiek komt vooral uit de ethiek.

Als u uw eicellen wilt laten invriezen, moet u vooraf zeker de voor- en nadelen van deze methode afwegen. In het onderstaande hebben we de belangrijkste voor- en nadelen van deze methode voor je op een rijtje gezet: