Als ouders uit elkaar gaan, is de grootste zorg de toekomst van het gezamenlijke kind. Het wisselmodel is een mogelijkheid voor toekomstige zorg door moeder en vader.

Maar wanneer is het alternerend model juridisch gezien van toepassing? In hoeverre biedt het voordelen dat kinderen bij beide ouders kunnen opgroeien? En welke problemen doen zich daarbij voor?

In dit artikel leest u over de mogelijkheden van het alternerend model waarin het familierecht voorziet en waarom het model niet altijd zinvol is om recht te doen aan een kind.

1. het wisselmodel – de belangrijkste feiten in één oogopslag

De laatste jaren zijn de rechten van vaders op het gebied van ouderschap sterk verbeterd. Ook al blijven de meeste kinderen na een scheiding bij de moeder wonen, er zijn duidelijkere regels omtrent het omgangsrecht.

De politiek heeft erkend dat het belang van het kind centraal staat en dat een kind in principe recht moet hebben op contact met beide ouders. Zowel vader als moeder zijn belangrijke gehechtheidsfiguren, dus een duidelijke regeling is noodzakelijk.

In het geval van gezamenlijk gezag kan het kind niettemin slechts bij één ouder wonen. Ondanks het wijdverbreide verblijfsmodel kunnen kinderen dus met beide ouders contact hebben.

Het alternerend model daarentegen voorziet in een duidelijke verdeling van de woonplaats en voeding van het kind. Voor het alternerend model gelden de volgende eisen:

• een kind brengt ten minste 30% van de tijd bij beide ouders door (soms is ook een verdeling van bijna 50% vereist)
• het kind is bij beide ouders thuis
• er is een constante wisseling van zorg

In de praktijk wordt het alternerend model vaak zo opgezet dat een kind eerst de hele week bij de vader en daarna de hele week bij de moeder doorbrengt. Het is echter niet voldoende dat een kind de week bij de ene ouder en alleen het weekend bij de andere ouder doorbrengt.

Vooral bij een peuter zijn er meestal frequentere wisselingen die om de twee of drie dagen plaatsvinden.

Tip: Neem de wensen van je kinderen mee in de beslissing waar je ze wilt laten verblijven en sta open voor verandering.

2 Voorwaarde voor de toepassing van het alternerend model

Wil het omgangsmodel in de praktijk überhaupt werken, dan moeten beide ouders er samen over beslissen en, indien mogelijk, hun kind bij de beslissing betrekken. Daarnaast moet een kind zich erg op zijn gemak voelen bij de moeder en de vader.

Elementaire ouderschapskwesties moeten vooraf worden besproken om te voorkomen dat het kind in verwarring raakt en voortdurend verschillende informatie krijgt.
Het recht om de verblijfplaats van het kind te bepalen is de verantwoordelijkheid van degene bij wie het kind op dat moment woont.

Als u niet goed overweg kunt met uw ex-partner, is het alternerend model mogelijk, maar in de praktijk is het vaak een grote uitdaging. Enige ontspanning kan bijvoorbeeld worden gecreëerd als beide ouders elkaar zo min mogelijk hoeven te zien. Zo zou de vader het kind op maandagochtend naar de kleuterschool kunnen brengen, terwijl de moeder het kind op maandagmiddag ophaalt. De volgende week zou het andersom zijn.

Als er echter op korte termijn wijzigingen in de plannen of problemen zijn, is er altijd contact. Iedereen die het alternerend model wil gebruiken, moet zich hiervan bewust zijn.

3 Voor- en nadelen van het wisselstroommodel

Het alternerend model is niet geheel onomstreden. In sommige landen is deze methode zelfs de norm, zodat er aanzienlijk meer ouders zijn die hun kinderen op deze manier opvoeden.

Om het u wat duidelijker te maken, volgt hier een overzicht van de belangrijkste voor- en nadelen:

Houd er rekening mee dat elk kind anders is en anders reageert op verschillende situaties. Terwijl het afwisselende model voor sommige kinderen gunstig kan zijn, kan het voor andere kinderen stressvol zijn en niet bevorderlijk voor een gelukkige jeugd.
Stel uw eigen behoeften altijd boven die van uw kinderen.

4. belangrijke vragen en antwoorden – FAQ’s

Hoe kan het onderhoud voor het wisselmodel worden berekend?

In principe wordt de kinderalimentatie berekend op basis van de Düsseldorfer tabel. De Düsseldorfer Tabel beschouwt echter het woonmodel als de norm, zodat er geen duidelijke regeling is met betrekking tot de alimentatie in het alternerend model.

In beginsel dekt elke ouder zijn deel van de alimentatie voor het kind volgens de Düsseldorfer tabel, zodat eigenlijk geen alimentatiebetaling nodig zou zijn. Door inkomensverschillen wordt echter een verschil berekend, zodat de ouder die meer verdient toch alimentatie moet betalen.

Een forfaitaire alimentatieberekening heeft op dit punt weinig zin, omdat rekening wordt gehouden met tal van aftrekfactoren. Bovendien hangt het af van de exacte verdeling van het wisselgeldmodel. Als er bijvoorbeeld niet helemaal sprake is van een gelijke verdeling in de verhouding 60-40, wordt daar bij de alimentatieberekening rekening mee gehouden.

Kan het wisselgeldmodel al in het huwelijkscontract worden overeengekomen?

Naast de verevening van pensioenen en tal van andere financiële regelingen kan ook de opvoeding van kinderen in een huwelijkscontract worden geregeld om onnodige problemen bij een scheiding te voorkomen.

Er moet echter rekening worden gehouden met de huidige situatie in het kader van de scheiding.

In hoeverre is het alternerend model van invloed op de belastingklasse en de pensioenverevening?

Het akkoord over het alternerend model verandert niets aan de basisregeling bij echtscheiding. Dit betreft alleen de alimentatievordering.

5. koop gids voor scheiding met kinderen

No products found.