Onderwijs betekent het opbouwen van de geest en het karakter van een persoon. Het gaat erom de ontwikkeling en het gedrag van een kind te beïnvloeden.
Er zijn verschillende opvoedingsstijlen, die allemaal andere kenmerken hebben. Een opvoedingsstijl is altijd gekoppeld aan een opvoedingsdoel.
Bij opvoedingsproblemen kunnen ouders of gezinsleden advies en tips krijgen van de kinder- en jeugdzorg. Opvoedingsgidsen voor kleuters kunnen ook nuttig zijn.
De geboorte van een kind is waarschijnlijk een van de mooiste momenten in iemands leven. De eerste weken of maanden thuis moet iedereen wennen aan de nieuwe gezinssituatie. Maar wanneer moet ik beginnen met de actieve opvoeding van mijn kinderen? En welke opvoedingsstijl wil ik eigenlijk volgen? Zijn er uniforme regels die ik mijn kind absoluut moet aanleren? Welke opvoedingsmaatregelen zijn bijzonder veelbelovend voor kinderen?
Deze en vele andere vragen branden onder de nagels van nieuwe moeders en vaders. In onze gids over opvoeden leer je wat opvoeden is en wanneer het eigenlijk begint. Ook krijg je inzicht in verschillende opvoedingsstijlen. Aan de hand van praktische voorbeelden leer je hoe opvoeden goed kan gaan. Als je ondanks alles problemen hebt met je kind, laten we je zien waar je uitgebreid advies kunt krijgen.
[button]Opvoedgids voor jonge ouders[/button]
Inhoudsopgave
1. onderwijs betekent invloed uitoefenen en verantwoordelijkheid nemen
De term opvoeden is afgeleid van het Oudhoogduitse woord irziohan(uittrekken). Volgens de pedagogie betekent opvoeden dat iemand iemands karakter opbouwt door middel van verschillende maatregelen en regels. Daarbij moet het gedrag van het kind zo gestuurd worden dat het in de toekomst een zelfstandig en goed leven kan leiden.
In de afgelopen eeuwen en decennia zijn het begrip en de concrete betekenis ervan voortdurend in ontwikkeling geweest. Tot in de 20e eeuw was het onderwijs sterk religieus beïnvloed. Het doel van het onderwijs was in de eerste plaats de vorming van een gelovig mens.
Onderwijs in de grondwet
De plicht tot onderwijs en het recht op onderwijs zijn ook wettelijk geregeld. Artikel 6, lid 2 van de Basiswet bepaalt: “De verzorging en opvoeding van kinderen is het natuurlijke recht van de ouders en hun voornaamste plicht”.
Maar ook kwaliteiten als verlicht en geleerd speelden vanaf de 17e eeuw een grote rol. Tegenwoordig wordt opvoeding gezien als een leerproces dat plaatsvindt tussen degene die opvoedt en degene die opgevoed wordt. Moderne doelen zijn eerlijkheid, zelfvertrouwen en verantwoordelijkheidsgevoel.
Maar omdat het woord opvoeding nu een slecht imago heeft in de samenleving, spreken deskundigen vaak van socialisatie, waarbij ook zelfopvoeding een grote rol speelt. Bovendien wordt de term vaak vermeden omdat hij te vaag is en er geen uniforme definitie van de inhoud bestaat.
2. opvoeding begint vanaf de geboorte
Veel ouders vragen zich af wanneer de opvoeding eigenlijk moet beginnen. Het antwoord is heel eenvoudig: vanaf het allereerste begin. Natuurlijk is het allereerst belangrijk dat je tegemoet komt aan de behoeften van je kind. Dit is ook belangrijk zodat de kinderen hun basisvertrouwen behouden en weten dat ze altijd op je kunnen rekenen.
Er moeten echter vanaf het begin grenzen zijn. Zelfs baby’s en peuters moeten ervan bewust worden gemaakt dat andere mensen ook behoeften hebben waaraan moet worden voldaan. Een voorbeeld hiervan is samen eten. Als de baby gevoed moet worden, moeten alle andere gezinsleden ook de tijd en de rust krijgen om te eten. Zelfs als het kind huilt, mogen de ouders niet toegeven.
Maar uiterlijk zodra de kleintjes gaan kruipen en lopen, is het enorm belangrijk om grenzen aan te geven. Natuurlijk is het leuk als ze de wereld willen ontdekken. Maar ouders moeten vanaf het begin duidelijk maken wat mag en wat niet mag. Deze basisregels moeten ook tijdens de uitdagende fase worden gehandhaafd.
Let op: bronnen van gevaar zoals stopcontacten of schoonmaakmiddelen moeten altijd worden beveiligd.
Als uw kind deze regels ondanks duidelijke regels overtreedt, is het raadzaam consequent te zijn. In deze gevallen is het echter raadzaam op te voeden zonder te flippen. Aangezien kleine kinderen regels nog niet goed kunnen onthouden, is het nodig ze steeds opnieuw te herhalen.
Natuurlijk moeten ouders hun kinderen niet alles verbieden, maar hen ook vrijheid geven. Het is raadzaam om weinig, maar belangrijke regels te hebben die onder alle omstandigheden moeten worden nageleefd.
3 De verschillende opvoedingsstijlen
Er is niet maar één manier om kinderen goed op te voeden. Want niet iedereen heeft dezelfde waarden. Ouders geven aan hun kinderen door wat voor hen belangrijk is. Daarom zijn er veel verschillende opvoedingsstijlen. De stijl uit zich vooral in belonen en straffen. Een moeder of vader oefent macht uit over het kind door te beslissen, taken toe te wijzen en grenzen te stellen.
Vaak wordt een opvoedingsstijl zonder nadenken uitgeoefend. Hij is gebaseerd op intuïtie en eventuele kennis over de effectiviteit van verschillende methoden.
In het verleden werden stijlen in drie categorieën onderverdeeld:
- Autoritair
- Antiauthoritair
- Laissez-Faire
Tegenwoordig zijn er echter nog vele andere stijlen, die wij u nu in een ruw overzicht willen presenteren:
| Opvoedingsstijl | Kenmerken |
|---|---|
| Autoritair | Strenge opvoeding; veel regels en opdrachten; belonen en straffen; kind wordt gestuurd door ouders; behoeften en wensen van kinderen spelen nauwelijks een rol |
| Anti-autoritair | Tegenover autoritaire opvoedingsstijl; methode zonder beperkingen; zelfontplooiing van het kind staat op de voorgrond; weinig, maar duidelijke regels; veel speelruimte |
| Autocratisch | Versterking van de autoritaire opvoedingsstijl; strenge regels, geen compromissen; kind heeft geen recht op medezeggenschap; vaak bedreigingen en straffen. |
| Permissief | Een soort anti-autoritaire stijl; het kind moet verantwoordelijkheid nemen en actief worden; ouders hebben de neiging zich in te houden |
| Negatief | In principe is er geen opvoeding; er zijn geen regels en geen richtlijnen; ouders zijn passief en emotieloos; de ontwikkeling van het kind gebeurt bij toeval. |
| Democratisch | Het kind heeft medebeslissingsrecht; belangrijke beslissingen worden samen genomen; het kind krijgt suggesties; initiatief en zelfstandigheid worden aangemoedigd; ouders stralen warmte uit en fungeren als veilige haven. |
| Egalitair | Ouders en kinderen hebben gelijke rechten; de mening van het kind telt even zwaar als die van de ouders; geen hiërarchische structuur; zelfstandigheid en zelfwerkzaamheid worden aangemoedigd. |
| Laissez-faire | Passieve opvoedingsstijl; er zijn nauwelijks regels of oriëntatie; in extreme gevallen verwaarlozing van de kinderen. |
Elk van deze opvoedingsstijlen heeft natuurlijk voor- en nadelen. Natuurlijk is het niet goed om te veel regels en grenzen op te leggen, zoals bijvoorbeeld bij de autocratische opvoedingsstijl. Anderzijds kunnen kinderen zich verloren voelen als ouders hen geen normen of oriëntatie geven, zoals het geval is bij antiautoritair opvoeden.
In het algemeen moeten ouders individueel beslissen welk model het beste bij hen en hun levensstijl past. De opvoeding in het gezin werkt echter veel beter wanneer verschillende modellen worden gecombineerd. Daarom wordt bij de opvoeding idealiter uitgegaan van de situatie. Door flexibiliteit kunnen conflicten vaak worden vermeden. Tegelijkertijd leren kinderen dat er weliswaar regels zijn, maar dat zij in bepaalde situaties medezeggenschap hebben en serieus worden genomen.
Elke opvoedingsstijl hangt namelijk nauw samen met opvoedingsdoelen. Als je je kinderen bijvoorbeeld meer vrijheid geeft, kunnen ze zich beter ontwikkelen en zelfstandig worden.
4. Opvoedtips voor ouders
Veel ouders bereiken zo nu en dan hun grenzen als het gaat om de opvoeding van kinderen. Vooral jonge ouders worden soms overweldigd door situaties. Dit is volkomen normaal en laat zien dat het niet zo gemakkelijk is om kinderen op te voeden. Soms worden er zinnen of woorden gezegd die niet per se zo bedoeld zijn. Daarom zijn de meeste gezinnen al blij als een dag rustig en zonder ruzies verloopt.
Natuurlijk ziet de opvoeding van 2-jarigen er in de praktijk anders uit dan die van 5-jarigen. Een kind van twee is meestal nog niet in staat om de betekenis van regels te begrijpen. Daarom is het belangrijk dat u bijzonder consequent bent en maatregelen niet ter discussie stelt. Aan de andere kant kun je een kind van 5 wel uitleggen waarom bepaalde dingen verboden zijn.
Er zijn echter regels die het dagelijks leven vergemakkelijken en zo het gezinsleven zo harmonieus mogelijk maken. De grenzen en regels zorgen ook voor de veiligheid van uw kinderen.
- Leg situaties uit en toon interesse
- Liefde, genegenheid en lichamelijk contact
- Vaste rituelen
- Duidelijkheid bij het stellen van grenzen
- Tijd voor sport, spel, leren en ontspanning
- Duidelijke rolverdeling
- Vertrouwen geven
Bij tweetalig onderwijs is het ook belangrijk dat de tweede taal betekenis heeft voor uw kind. Dat betekent dat het door veel en/of zeer nabije mensen in de omgeving gesproken moet worden. De tweede taal moet door minstens één van beide ouders goed gesproken worden.
5 Ouders krijgen onderwijsbegeleiding via de kinder- en jeugdzorg.
Natuurlijk kan een opvoedingsgids als deze niet alle opvoedingsvragen voor jonge kinderen beantwoorden. Heb je dus nog meer vragen over de opvoeding van kinderen, dan kan een opvoedboek in sommige gevallen helpen. Daar krijg je veel opvoedtips over hoe je op een pedagogisch waardevolle manier met verschillende situaties kunt omgaan.
Ouders of alleenstaande ouders kunnen ook opvoedingsadvies krijgen van de kinder- en jeugdzorg. Deze centra voor gezinsadvies geven advies en hulp bij opvoedingsproblemen met kleine kinderen of oudere kinderen. Zij ondersteunen ouders en werken meestal nauw samen met kinderdagverblijven en scholen.
De meest voorkomende redenen voor opvoedingsadvies zijn:
- Ontwikkelingsproblemen
- Stress door gezinsconflicten
- Problemen op school of in de opleiding
- Verminderde opvoedingsvaardigheden van de ouders
- Bedreiging van het welzijn van het kind
Een andere mogelijkheid is online opvoedingsadvies. Deze virtuele adviescentra, bijvoorbeeld het Fachverband für Erziehungs-, Familien- und Jugendberatung, hebben het voordeel dat ook gezinnen die niet mobiel zijn advies kunnen krijgen. Vaak wordt deze vorm van communicatie ook gebruikt wanneer degenen die advies zoeken zich schamen en geremd zijn om rechtstreeks contact op te nemen. Alle adviezen zijn anoniem en gratis!
6. opvoedingsgids voor jonge ouders
No products found.