Veel geadopteerde kinderen lijden onder het feit dat ze als baby zijn afgestaan. Als onderdeel van hun zoektocht naar een identiteit gaan ze vaak op zoek naar hun biologische ouders.
Openlijk omgaan met adoptie helpt problemen te voorkomen en de late gevolgen van het afstaan als kind te verzachten.
Vooral in de adolescentie kan de kennis van de adoptie erg verontrustend zijn voor je kind. Neem contact op met artsen en therapeuten om je kind te helpen.
Adoptie is een bijzondere uitdaging in het leven van ouders en kinderen. Om het te beheersen en problemen te voorkomen is veel tact nodig.
Veel geadopteerde kinderen lijden onder de situatie als ze die niet aankunnen. In ons artikel kijken we naar moeilijkheden bij de opvoeding van kinderen en laten we zien met welke problemen veel geadopteerde kinderen te maken krijgen tijdens de kindertijd en vooral tijdens de puberteit.
[button]Verder lezen over omgaan met geadopteerde kinderen[/button]
Inhoudsopgave
1. de verloren identiteit – geadopteerde kinderen op zoek naar stabiliteit
Voor geen enkel kind ter wereld is het leuk om te horen dat hun eigen ouders niet hun biologische ouders zijn. Toch is het net zo belangrijk dat elk kind de kans krijgt om te leren over de adoptie.
Wie als baby of peuter geen goede relatie met zijn vader of moeder kan opbouwen, heeft vaak moeite met het ontwikkelen van vertrouwen. Als het basisvertrouwen ontbreekt, kan dit al leiden tot een persoonlijkheidsstoornis, waarvan de late gevolgen tot in het volwassen leven merkbaar blijven.
Sommige geadopteerde kinderen zijn daarom nogal onzeker en bang om weer gescheiden te worden. Veel kinderen stellen zichzelf en hun gedrag veel vaker in vraag en letten veel meer op hoe anderen op hen reageren.
Alle ouders die een kind in huis nemen en het met liefde behandelen, wensen natuurlijk dat er geen identiteitsproblemen ontstaan. Aan de ontwikkeling in de vroegste kinderjaren kun je echter niets meer veranderen.
Des tebelangrijker is het dat ouders openlijk met hun adoptiekinderen over de situatie praten en hen het gevoel geven dat ze voor altijd bij het gezin horen.
Tip: Ouders moeten vermijden de biologische ouders in een kwaad daglicht te stellen. Ook al is dit misschien waar, het maakt de situatie voor adoptiekinderen onnodig moeilijk.
2 De redenen om afstand te doen van een eigen kind zijn talrijk
Er worden steeds minder kinderen geadopteerd:
In 2017 bedroeg het aantal adopties van kinderen slechts 3.888, tegen 7.173 gevallen 20 jaar eerder. Ongeveer 2/3 van alle geadopteerde kinderen zijn stiefkindadopties, d.w.z. adoptie door een nieuwe ouder. Voor elk echt geadopteerd kind zijn er nu meer dan 7 aanvragers.
Degenen die besluiten een kind ter adoptie af te staan, nemen deze beslissing meestal niet gemakkelijk. Veel vrouwen die deze stap toch zetten, zijn vaak duidelijk overweldigd.
Vooral als er geen steun van de familie is, de aanstaande moeder nog heel jong is of zich in een moeilijke beroepsfase bevindt, kan de onverwachte zwangerschap het leven volledig overhoop gooien.
Aangezien dit noch voor de psyche van de draagmoeder, noch voor het kind een verstandige optie is, is afstand doen van het eigen kind in sommige gevallen een oplossing.
Een kort inzicht in het verhaal van drie moeders die besloten hun kind af te staan is te zien in deze YouTube-video:
Daarentegen zijn gevallen waarin een kind uit het gezin wordt verwijderd wegens misbruik door de jeugdzorg zeer zeldzaam in Duitsland.
3. conflicten beheersen het leven van veel adoptiekinderen
Veel kinderen willen vroeg of laat weten waar ze vandaan komen. Door de anonieme adoptie blijft deze vraag echter vaak onbeantwoord. Daarom is het des te belangrijker dat adoptiekinderen al hun vragen kwijt kunnen, zodat ze die niet lang met zich mee hoeven te dragen.
Alle ouders zouden zich daarom al vroeg moeten voorbereiden op een aantal vragen van hun kinderen:
- Wie is mijn echte moeder?
- Waarom wilden mijn ouders mij niet?
- Geef je me terug?
Als deze vragen je onverwacht treffen, zul je meestal meer dan eens moeten slikken. Daarom kun je het beste al vroeg een paar antwoorden bedenken om je kind sterker te maken en vertrouwen op te bouwen.
Sommige kinderen stellen deze vragen al op drie- of vierjarige leeftijd. De mogelijke antwoorden moeten dan ook dienovereenkomstig eenvoudig zijn.
In de loop van de opvoeding is er meestal een tweede moeilijke fase tijdens de puberteit. In deze periode komen tieners meestal in opstand en grijpen zij het feit van hun eigen adoptie vaak aan om zich van de adoptieouders te distantiëren.
Zinnen als: “Ik ben niet zoals jij, ik ben zoals mijn biologische moeder”, zijn in deze fase niet ongewoon, maar hoeven geen twijfel te wekken als de relatie is versterkt.
Op dit punt kunnen ouders proberen de gespannen situatie te keren. Met het antwoord “Dat klopt, je hebt je stralende ogen vast van je biologische moeder” bereik je meestal meer dan een confrontatie.
Tip: Hoe opener je als adoptieouders met de situatie omgaat, hoe minder vaak drastische confrontaties zullen voorkomen. Adoptie is een onderdeel van het leven. Daarom kan en mag het niet geheim worden gehouden.
4. accepteer hulp – professioneel advies is nuttig in moeilijke situaties.
Veel problemen kunnen binnen het gezin worden opgelost. Door naar elkaar te luisteren, elkaar met respect te behandelen en een vertrouwensrelatie te hebben, kun je gemakkelijker oplossingen vinden, zelfs bij ingewikkelde zaken.
Maar grote omwentelingen, zoals een verhuizing of een echtscheiding, kunnen zelfs de wat stabielere adoptiekinderen snel op het verkeerde been zetten.
Als uw kind last heeft van slaapstoornissen, zich steeds meer terugtrekt of worstelt met zijn of haar zelfvertrouwen, aarzel dan niet om psychologische hulp te zoeken. Als problemen in een vroeg stadium worden aangepakt, is het vaak mogelijk om grip te krijgen op veel problematischere latere gevolgen.
5 Meer informatie over de omgang met geadopteerde kinderen
No products found.
No products found.
No products found.