Gezondheid, succes, maar ook geluk hangen minder af van logische intelligentie dan van het veilig en bewust omgaan met de eigen gevoelens – emotionele competentie bij kinderen.
Emotionele en sociale competentie kan op lange termijn worden getraind met gerichte training. Ook de opvoeders in het kinderdagverblijf moeten hiervoor stevige strategieën volgen.
Een ontwikkelingsstoornis kan alleen worden herkend in directe vergelijking met kinderen van dezelfde leeftijd. Als u een ontwikkelingsstoornis vermoedt, moet u advies vragen aan uw kinderarts.
Zelfs de jongsten onder ons hebben alle emoties die je je maar kunt voorstellen – maar ze weten niet hoe ze ermee om moeten gaan. Gevoelens als angst, woede of vreugde zijn vaak erg overweldigend voor kinderen, waardoor ze niet weten hoe ze zich goed moeten gedragen. Als ouder is het aan u om de emotionele vaardigheden van uw kind te trainen, uit te leggen wat gevoelens zijn en te modelleren hoe uw kind ermee om kan gaan. In het volgende artikel geven wij u graag advies over hoe u dit kunt doen.
[button]Verder lezen over de emotionele competentie van kinderen[/button]
Inhoudsopgave
1. emotionele competentie is belangrijk voor vreedzaam samenleven
Modelleer uw kind hoe het zich in een groep moet gedragen.
Emotionele competentie ontwikkelt zich bij kinderen vanzelf. Als ouder hoeft u alleen het positieve gedrag dat u van uw kind verwacht te modelleren. Met een geconsolideerde set van emoties, versterk je je kinderen voor toekomstige problemen.
Er zijn veel verschillende sociale vaardigheden. Deze omvatten bijvoorbeeld: Contact maken met andere mensen, anderen motiveren om samen oplossingen te vinden, wederzijdse waardering, mensen erbij betrekken, maar ook problemen herkennen en samen een oplossing vinden.
Onder emotionele competentie bij kinderen verstaan we aangeleerde vaardigheden en houdingen die nuttig zijn voor vreedzaam samenleven. Deze zijn echter niet meetbaar, zoals wiskundige vaardigheden of kennis op vakgebieden als natuurkunde of scheikunde. Toch is een zelfverzekerde omgang met de eigen emoties en empathie van enorm belang voor het toekomstige emotionele, privé- en beroepsleven van uw kind.
2 Emotionele competentie bij kinderen kan thuis of in het kinderdagverblijf worden versterkt.
Er zijn verschillende manieren om de emotionele ontwikkeling van kinderen te bevorderen. Met gerichte training die gemakkelijk in het dagelijks leven kan worden geïntegreerd, kan emotionele en sociale competentie op lange termijn worden getraind. Daarnaast moeten de opvoeders in het kinderdagverblijf ook stevige strategieën volgen om de kinderen te helpen emotionele stabiliteit te bereiken.
2.1 Besteed aandacht aan de signalen van uw kind
Als de baby vanaf het begin passende gevoelige aandacht krijgt, zal hij al vroeg gevoelig zijn voor zijn eigen gevoelens. Daarom is de meest cruciale tip om heel gevoelig te zijn en snel en adequaat te reageren op de signalen van het kind. Zo leert uw kind dat zijn eigen gevoelens belangrijk zijn en leert het er op jonge leeftijd beter mee om te gaan.
2.2 Kinderen mogen gevoelens tonen
Je kinderen moeten weten dat je altijd allerlei gevoelens mag tonen. Zelfs boosheid overkomt kinderen soms. Het is belangrijk dat u uw kind duidelijk maakt dat dit een normale emotie is die iedereen overkomt. Vervolgens kunt u uw kind persoonlijk advies geven over hoe het met zijn of haar boosheid kan omgaan. U moet proberen zo individueel mogelijk te reageren op de emotionele wereld van uw kind.
Tip: Zorg er altijd voor dat u uw kind duidelijk maakt dat u nooit zijn persoon bekritiseert, maar alleen zijn gedrag. Zo traint u ook het vermogen om kritiek te leveren, wat ook een sociale vaardigheid is.
2.3 Praat ook over gevoelens
Natuurlijk leren ook in de wereld van gevoelens de jongste kinderen in de eerste plaats van de oudere. Als ouders moet je altijd proberen gevoelens aan je kinderen uit te leggen aan de hand van hun leeftijd. Praat regelmatig met je kind over hun gevoelens. Dit geldt ook voor negatieve emoties zoals woede, angst of verdriet. U moet uw kind altijd aanmoedigen om open te zijn over zijn of haar gevoelens. Dit versterkt de emotionele competentie van kinderen en helpt hen om beter met hun eigen gevoelens om te gaan.
2.4 Wees ontvankelijk voor de gevoelens van uw kind
Om emotionele competentie bij kinderen te bevorderen, kunt u uw kind het beste ondersteunen bij het vinden van een niet-gewelddadige manier om met zijn of haar gevoelens om te gaan.
In geval van een driftbui is het raadzaam in te spelen op de emoties van uw kroost en het te troosten: “Wat denk je ervan om samen te schommelen zodat je niet meer zo boos wordt?
2.5 Stimuleer het inlevingsvermogen van uw kind
Een goede “empathietraining” is het kind te vragen zich af en toe in andermans schoenen te verplaatsen. Bijvoorbeeld zo:” Stel je voor dat je in zijn plaats was. Wat zou jij voelen?”. Bij voldoende oefening zal uw kind dit gedrag internaliseren en ook in het dagelijks leven toepassen, waardoor het empathie en omzichtigheid ontwikkelt.
2.6 Vermijd stereotypen
Om emotionele competentie bij kinderen te bevorderen, is ook vrijheid van enorm belang. Vermijd daarom stereotypen die uw kind een bepaald gedrag voorschrijven. Stereotypen zijn bijvoorbeeld achterhaalde ideeën als “Een echte jongen kent geen pijn” of “Meisjes spelen niet met auto’s”. Die maken kinderen onzeker en leiden ertoe dat ze hun emoties onderdrukken. In plaats daarvan moet u uw kind duidelijk maken dat hij of zij alles kan doen wat hij of zij leuk vindt en altijd vrijelijk zijn of haar gevoelens kan uiten.
2.7 Bied uw kind nabijheid
Als je kind een blos op zijn gezicht heeft, heeft het aandacht nodig. Blijf dicht bij je kind en bied aan dat het altijd naar je toe kan komen. Je moet je kind nooit wegsturen als het boos is.
2.8 Gebruik boeken en spelletjes als aanmoediging
Oefeningen uit boeken en spelletjes zijn uitstekend geschikt voor emotieregulatie. Kinderen kunnen spelenderwijs hun gevoelens verkennen en leren hoe ze ermee om moeten gaan. Dit werkt thuis, op de kleuterschool of zelfs op de basisschool. Aanbevolen boeken zijn “Anna en woede” of “Een Dino toont emoties”.
Ook voor ouders zijn er talloze handleidingen over hoe je je kinderen het beste kunt helpen. Een van de bekendere naslagwerken is “Emotionele competentie bij kinderen” van Franz Petermann en Silvia Wiedebusch.
3. Ontwikkelingsstoornissen zijn moeilijk zelf te herkennen.
Ontwikkelingsstoornissen hebben niet altijd aanwijsbare oorzaken, maar ze kunnen grote negatieve gevolgen hebben voor de sociale en emotionele competentie bij kinderen. Er spelen veel factoren mee, zoals erfelijkheid, voeding of sociale interactie. Daarnaast zijn er tal van ontwikkelingsstoornissen met verschillende gradaties van ernst. Een algemene vaststelling is daarom nauwelijks mogelijk.
Alleen in directe vergelijking met leeftijdsgenoten is een ontwikkelingsstoornis herkenbaar. Als u een overeenkomstig vermoeden heeft, moet u uw kinderarts een overeenkomstige verwijzing voor een psycholoog laten maken.
4. Een ontwikkelingsstoornis moet dienovereenkomstig worden behandeld.
Ontwikkelingsstoornissen hebben over het algemeen een ongunstige prognose. Moderne therapie en vroegtijdige medicatie kunnen de symptomen echter in grote mate verminderen. Volledig herstel is echter zeldzaam.
In het geval van een feitelijke ontwikkelingsstoornis van het kind is het belangrijk dat u de stoornissen uitgebreid behandelt om adequaat te kunnen reageren op het gedrag van uw kind. U moet samen met de behandelend arts plannen uitwerken en uitvoeren om uw kind te ondersteunen binnen de mogelijkheden van uw kind. Meer informatie over ontwikkelingsstoornissen vindt u hier.