Het basisidee van Attachment Parenting is om een baby vanaf de geboorte zoveel mogelijk liefde te geven, zodat hij of zij aanvankelijk alleen maar positieve ervaringen opdoet.
Vanwege de grote waarde die in Attachment Parenting aan borstvoeding wordt gehecht, is de trend om langdurig borstvoeding te geven. Of langdurige borstvoeding na het eerste levensjaar daadwerkelijk positieve effecten heeft, is echter niet duidelijk bewezen.
Zoals bijna elke opvoedingsmethode heeft Attachment Parenting voor- en nadelen. Deze zijn vooral merkbaar bij extreme vormen van invulling. Je kunt daarom het beste zelf bepalen in hoeverre je vertrouwen hebt in de leer.
Hechtingsouderschap is een opvoedingsmethode waarbij de behoeften van het kind duidelijk op de voorgrond staan. Maar heeft attachment parenting echt zin? En hoe werkt het in het dagelijks leven?
In ons artikel gaan we in op het begrip Attachment Parenting en laten we zien welke voor- en nadelen deze vorm van opvoeden met zich meebrengt.
[Button] Koop de Gids Attachment Parenting [/button].
Inhoudsopgave
1. bouw een sterke band op met je eigen kind
Het basisidee van attachment parenting is om een baby vanaf de geboorte zoveel mogelijk liefde te geven, zodat hij of zij aanvankelijk alleen maar positieve ervaringen kan opdoen. Needs-based parenting richt zich op de wensen van het kind.
De uitgangspunten van dit model zijn vooral het bevorderen van een sterke band tussen de ouders en het kind. In de praktijk komt dit meestal neer op het intensiveren van de relatie met vooral de moeder.
Borstvoeding is een essentieel aspect van nabijheid, dus vaders kunnen deze plaats niet innemen, ook al zouden ze dat willen.
De eigenlijk positieve grondgedachte stuit echter ook op kritiek, omdat het concept zeer strikt is opgezet en dus geacht wordt baby’s in staat te stellen al hun behoeften te vervullen.
Tip: Talrijke studies bevestigen dat een goede band tussen ouders en kinderen een positief effect heeft op de algemene ontwikkeling.
Het vormt als het ware de basis voor een opvoeding die daarop voortbouwt.
2 De implementatie van het Attachment Parenting concept vraagt veel tijd.
De methode van Attachment Parenting gaat terug tot de kinderarts William Sears die in zijn boek dat al in 1982 werd gepubliceerd, de nadruk legt op een intensieve ouder-kind relatie. Benaderingen van attachment parenting bestaan echter al veel langer. Vooral in de naoorlogse periode werden benaderingen van een hechtere opvoeding, gekenmerkt door liefde en genegenheid, steeds duidelijker in de opvoedingstheorie.
Dit alles kan echter alleen worden bereikt met veel opoffering en geduld. Gezinnen met meerdere kinderen bereiken hier al snel een grens als zij elk klein kind evenveel aandacht willen geven.
In de volgende paragrafen zullen we de voor- en nadelen van Attachment Parenting kort toelichten. Als u meer wilt weten over de methode van Dr. Sears, kunt u die hier in de originele Engelse versie lezen.
Een positieve persoonlijke beoordeling van het Attachment Parenting model kunt u zien in deze YouTube video:
2.1 Nauw lichaamscontact is belangrijk vanaf het begin
De relatie tussen moeder en kind begint zich direct na de geboorte te ontwikkelen. Door nauw lichamelijk contact leren baby’s in deze inprentingsfase waar ze thuishoren en wie er voor hen is.
Borstvoeding is onlosmakelijk verbonden met de behoefte van kinderen aan nabijheid. Naast het aspect van voedselinname, intensiveert de band met elkaar.
Door de grote waardering voor borstvoeding bij attachment parenting is er een tendens naar langdurige borstvoeding. Of langdurige borstvoeding na het eerste levensjaar daadwerkelijk positieve effecten heeft, is echter niet duidelijk bewezen.
Er zijn echter talrijke studies die op zijn minst suggereren dat langdurige borstvoeding een positieve invloed kan hebben op de ontwikkeling.
Bovendien moet het nauwe fysieke contact niet alleen tijdens de borstvoeding bestaan, maar gedurende bijna de hele dag. Vooral in de eerste levensmaanden is het uiterst belangrijk om baby’s voldoende nabijheid te geven, aldus Sears.
Veel ouders nemen daarom hun toevlucht tot een draagdoek om te weten dat hun kind dicht bij hen is, ook tijdens huishoudelijke taken of als ze gaan wandelen.
Deze behoefte aan nabijheid kan echter ook problematisch worden als kinderen zich zelfstandig leren bezighouden. Ze krijgen nauwelijks de kans om te kruipen en hun fysieke mogelijkheden te ontdekken omdat ze de hele dag in de armen zitten.
Tip: Als u het Attachment Parenting model voorstaat, probeer uw kind dan mogelijkheden te geven om zelf dingen uit te proberen. Nabijheid is goed, maar verstikkende nabijheid is slecht.
2.2 Slapen en huilen – bijna geen enkel onderwerp is controversiëler besproken
Het uiteindelijke doel bij attachment parenting is dat baby’s in de eerste plaats niet huilen, omdat aan al hun behoeften wordt voldaan. In de praktijk is dit echter niet haalbaar. Elk kind heeft af en toe een probleem en uit zich daar luidruchtig over.
Dat is geen probleem en mag er niet toe leiden dat je meteen aan jezelf en je capaciteiten gaat twijfelen. In het kader van behoeftegericht onderwijs is het veeleer van belang dat kinderen zo min mogelijk schreeuwen en dat schreeuwen niet bewust wordt geaccepteerd.
Om de band te versterken slapen kinderen bij attachment parenting idealiter in het bed van hun ouders en hoeven ze niet eerst in hun eigen bed te leren slapen.
Slaaptraining wordt consequent afgewezen, ook al wordt het veel gebruikt in de opvoeding van kinderen.
2.3 Kinderen moeten beslissen
Straffen valt niet onder het Attachment Parenting concept. Door een liefdevolle en respectvolle relatie moeten kinderen in staat zijn om geleidelijk zelf de behoeften van anderen te herkennen en te respecteren.
Maar juist op dit punt bereikt de theorie haar grenzen. Een groot probleem is dat kinderen ouders niet als autoriteitsfiguren zien.
In principe zou coöperatief werken voldoende moeten zijn om kinderen grenzen te laten zien. In de praktijk is het echter vaak zo dat lang niet elk kind reageert op kleine gebaren en dit kan leiden tot grote geschillen.
Ook de overgang tussen de fase waarin aan elke behoefte van het kind wordt voldaan en het moment waarop kinderen moeten leren dat alles zijn grenzen heeft en dat die ook voor hen gelden, is problematisch.
3 De voor- en nadelen van attachment parenting
Zoals bijna elke opvoedingsmethode heeft Attachment Parenting zowel voor- als nadelen. Deze zijn vooral merkbaar bij extreme vormen van invulling. Je kunt daarom het beste voor jezelf bepalen in hoeverre je vertrouwen hebt in de leer of gewoon wat ideeën gebruikt om het toe te passen in de opvoeding van je kinderen.
Hier vindt u een kort overzicht van de belangrijkste voor- en nadelen:
- hechte band tussen moeder en kind
- weinig huilen, want de opvoeding is gericht op behoeftebevrediging
- nauwelijks slaapproblemen, want het kind blijft dichtbij
- kinderen leren een harmonieuze en liefdevolle relatie met elkaar kennen
- langer borstvoeding geven is goed voor de gezondheid en relatief goedkoop.
- Vaak minder hechte band tussen vader en kind
- kost veel tijd
- de behoeften van de moeder of ouders moeten op de achtergrond raken
- Er blijft nauwelijks tijd over voor u beiden
- Kinderen worden meestal veel later zelfstandig
- veelvuldig borstvoeding geven is uitputtend en bemoeilijkt een regelmatige dagelijkse routine
4. Koop een gids over Attachment Parenting.
No products found.