In dit artikel willen wij u kennis laten maken met het Berlijnmodel. We leggen het concept uit en beschrijven in detail hoe het gewenningsproces zou moeten werken. Tot slot tonen wij u de belangrijkste voor- en nadelen van het concept.

[button]Koop de gids voor acclimatisatie[/button]

1. het model van Berlijn is een op behoeften gebaseerd concept

Hetmodel van Berlijn werd in de jaren tachtig ontwikkeld door het Institut für angewandte Sozialisationsforschung/frühe Kindheit e.V. (infas). Het concept bouwt voort op de gehechtheidstheorie van John Bowlby, die ervan uitgaat dat een hechte band tussen moeder en kind de basis vormt.

Een baby brengt de hele dag met zijn ouders door, zodat zij de meest nabije en vaak enige gehechtheidsfiguren zijn. Kinderen van 0 tot 3 jaar worden zelden langer dan een paar uur per dag van een ouder gescheiden.

Volgens cijfers van het Federaal Bureau voor de Statistiek maakt echter ongeveer 85% van de ouders van kinderen onder de drie jaar tegenwoordig gebruik van opvang in een overeenkomstige voorziening. Aangezien de kinderen nog erg klein zijn, moet de gewenning aan het kinderdagverblijf bijzonder voorzichtig verlopen.

Hetdoel van het model is het kind zo goed mogelijk te laten wennen in het kinderdagverblijf of de peuterspeelzaal, zodat de scheiding van de ouders gemakkelijker verloopt. Hoe lang het duurt voordat kinderen gewend zijn, valt niet te voorspellen. Terwijl sommige kinderen zich al na zes dagen op hun gemak voelen in de voorziening, kan het bij andere kinderen tot drie weken duren voordat zij zich thuis voelen.

De duur van de gewenningsperiode hangt grotendeels af van de eerdere ervaringen van de kinderen met hechting.

2 De nadruk ligt op de geleidelijke gewenning aan het kinderdagverblijf.

De meeste kinderen vinden het in het begin erg moeilijk om afscheid te nemen van hun ouders. Op veel plaatsen krijgen ouders de tip dat een snel afscheid het gemakkelijkst is. De oprichters van het Berlijns Model delen deze mening echter niet. Zij zijn van mening dat een door ouders begeleide inburgering het beste werkt.

Op die manier wordt het kind voorzichtig en geleidelijk gewend aan de nieuwe omgeving en de nog onbekende opvoeders. Het acclimatiseringsproces is verdeeld in de volgende fasen:

• Basisfase: Tijdens de eerste drie dagen begeleidt een ouder het kind gedurende ongeveer één tot twee uur naar de voorziening. Gedurende deze tijd kan de opvoeder het kind observeren en het eerste contact leggen. Dit lukt het beste door middel van spel. De ouder moet er opnieuw voor zorgen alleen met het eigen kind te spelen en een gevoel van veiligheid over te brengen.
• Scheidingsfase: De vierde dag begint zoals de eerste drie dagen. De ouder verlaat echter na enige tijd even de kamer. Als het kind in paniek reageert, moet de ouder na ongeveer 2 minuten terugkeren. Als het kind echter door een opvoeder kan worden gekalmeerd, moet de eerste scheidingsfase ongeveer 30 minuten duren. Het is belangrijk dat de moeder of vader niet zomaar wegsluipt, maar afscheid neemt van zijn of haar kind.
• Stabilisatiefase: In deze fase gaat het er vooral om dat de kinderen een relatie leren opbouwen met de opvoeders. Terwijl de ouder zich steeds meer terugtrekt, nemen de opvoeders de rol van de verzorger over. De scheidingsfasen worden steeds langer. Als de eerste poging tot scheiding echter niet zo goed is verlopen, is het raadzaam ongeveer een week te wachten alvorens een nieuwe scheiding te proberen.
• Laatste fase: Zodra de kinderen de opvoeders als hun nieuwe verzorgers hebben geaccepteerd, hoeven de ouders niet langer in de instelling te blijven. Het is echter belangrijk dat zij te allen tijde beschikbaar blijven.

In de volgende video kunt u nog eens zien hoe de gewenning volgens het model van Berlijn moet verlopen:

https://www.youtube.com/watch?v=dhwQj578Srw&

3. optimale randvoorwaarden creëren

Omhet inwerkproces goed te laten verlopen, moeten de ouders vooraf uitvoerig worden geïnformeerd over de procedure. In de regel vindt dan een gesprek plaats met de opvoeders en de directie van het kinderdagverblijf. De uitwisseling is echter niet alleen belangrijk voor de ouders, maar ook voor de opvoeders, omdat zij zich tijdens dit proces al een beeld kunnen vormen van het kind.

Om ervoor te zorgen dat het inwerkproces goed verloopt, moeten de ouders ervoor zorgen dat de verzorger tijdens de inwerkperiode niet verandert. Zelfs als beide ouders een sterke band met hun kind hebben, mag slechts één ouder de wenperiode begeleiden. Hetzelfde geldt voor de opvoeder in het kinderdagverblijf. In het beste geval zorgt slechts één opvoeder voor het kind tijdens de eerste periode.

Onderzoekers hebben in verschillende studies vastgesteld dat de wenperiode zeer belangrijk is voor het verdere verloop van de kleutertijd.
De volgende problemen kunnen zich voordoen als de settling-in fase ontbreekt of niet succesvol is:

• kinderen voelen zich niet op hun gemak in de voorziening
• ze zijn vaker ziek
• vertonen problemen met voedselinname en/of slaapstoornissen

Tip: De eerste scheidingspoging mag in geen geval op een maandag plaatsvinden. Speciale gelegenheden zoals verjaardagen of carnavalsvieringen zijn ook niet geschikt voor deze fase.

4. Het acclimatiseringsmodel van Berlijn vergt veel tijd en geduld.

Hoewel het model van Berlijn veel voordelen heeft, is er altijd kritiek. De meeste van deze kritiek heeft echter niet betrekking op het concept zelf, maar op de gebrekkige uitvoering in de verschillende installaties.

In het onderstaande willen wij de belangrijkste voor- en nadelen van het Berlijnse Vestigingsmodel uiteenzetten.

Tip: Een goed alternatief voor kleuterscholen en kinderdagverblijven is de dagopvang. Hier zorgt een kinderoppas voor maximaal vijf kinderen.

5. koop de gids voor kinderdagverblijf vestiging

No products found.