Wanneer wordt iemand eigenlijk als te kort beschouwd? Vrouwen onder de 1,40 meter en mannen onder de 1,50 meter worden officieel als te kort beschouwd. Maar of een kind werkelijk lijdt aan “klein gestalte” kan alleen worden vastgesteld met een gedetailleerde anamnese over een langere periode. Afhankelijk van de aanleiding van de ziekte en dus de oorzaak van de kleinheid zijn er verschillende therapieën en benaderingen . In onze gids kunt u alles te weten komen over korte gestalte en welke therapieën geschikt zijn voor de betreffende oorzaak.

1. een kleine baby brengt veel uitdagingen voor de ouders met zich mee.

De oorzaken van de korte gestalte zijn divers en niet altijd gemakkelijk vast te stellen. In de meeste gevallen wordt de korte gestalte echter geërfd van ten minste één van de ouders op het kind. Maar ook hormonale of stofwisselingsstoornissen, ondervoeding en roken tijdens de zwangerschap kunnen de groei van het kind negatief beïnvloeden.

Terwijl kinderen met een familiaire korte gestalte als volwassene klein blijven, kunnen groeistoornissen die zich anders ontwikkelen vaak al in de kindertijd worden behandeld. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen 450 verschillende soorten korte gestalte.

Ook wordt onderscheid gemaakt tussen evenredige en onevenredige korte gestalte. Bij de eerste zijn hoofd, romp en ledematen in normale verhouding tot elkaar. Bij de tweede is het hoofd te groot of zijn de ledematen te kort ten opzichte van de romp.

De ouders van een kleine baby moeten vooral oppassen dat zij hun kroost niet in watten wikkelen en hen helpen een sterk zelfvertrouwen op te bouwen. Maar al te vaak krijgen kleine kinderen minder krediet dan kinderen van normale grootte van dezelfde leeftijd – vooral door buitenstaanders.

2 De oorzaken van een kleine gestalte zijn talrijk, maar goed onderzocht.

Zoals gezegd is familiaire korte gestalte de meest voorkomende oorzaak van deze aandoening. In zeldzame gevallen krijgen ouders met een normale lengte echter ook een kleine baby.

In dat geval spreken artsen van een “verborgen erfenis”. Bij een van de twee ouders sluimert de aanleg voor een kleine gestalte in de genen.

Sommige aandoeningen van de erfelijke aanleg gaan ook gepaard met een korte gestalte, zoals:

• Downsyndroom
• Prader-Willi syndroom
• Noonan-syndroom

Het Ullrich-Turner-syndroom is bijzonder ernstig en komt alleen bij meisjes voor. De getroffenen blijven klein van gestalte en bereiken de puberteit niet, wat ook gepaard gaat met levenslange onvruchtbaarheid.

2.1 Hormonale stoornissen kunnen ook leiden tot een korte gestalte bij kinderen

Hormonale stoornissen zijn een andere oorzaak van een korte gestalte bij kinderen. Een veel voorkomende oorzaak is bijvoorbeeld een onderactieve hypofyse. Als het lichaam de bijbehorende groeihormonen niet of te weinig krijgt, kan een korte gestalte het gevolg zijn.

Wanneer wordt vastgesteld dat een kind klein is? In principe vanaf het 1e jaar. De groei verloopt niet volgens de leeftijd en er is een vertraging in de botontwikkeling. Een hersentumor, die ook deze symptomen kan veroorzaken, moet echter worden uitgesloten voordat de diagnose wordt gesteld.

Als de werking van de schildklier, die ook belangrijk is voor de productie van de bijbehorende hormonen, verstoord is, is er niet alleen sprake van een korte gestalte, maar ook van een gestoorde geestelijke ontwikkeling.

Het SGA-syndroom (Small for Gestational Age) verwijst naar kinderen die lichter en kleiner geboren worden dan verwacht. De triggers van dit syndroom zijn ziekten zoals rode hond, maar ook nicotine- of alcoholgebruik. Sommige kinderen halen deze groeiachterstand tegen de leeftijd van 2 jaar in. Groeihormonen kunnen helpen als de groei stokt.

Er is echter ook de groep van de late ontwikkelaars. Hier spreekt de medische wereld van een constitutionele korte gestalte. Zowel de omvang als de ontwikkeling van het skelet zijn vertraagd. Op volwassen leeftijd hebben de getroffen kinderen echter meestal een gemiddelde lengte.

Zoals u ziet, zijn de oorzaken van korte gestalte bij kinderen zeer divers. Daarom is meestal een lang diagnostisch proces nodig om de oorzaak in elk individueel geval vast te stellen.

3. In de meeste gevallen is een therapie voor de korte gestalte niet mogelijk.

Genetisch veroorzaakte korte gestalte is niet behandelbaar. Er is echter wel hulp voor andere vormen van korte gestalte. Voor andere vormen van korte gestalte worden als standaardtherapie groeihormonen gebruikt. Deze zijn bedoeld om de lengtegroei te stimuleren en brengen nauwelijks risico’s met zich mee.

Andere hormoontherapieën zijn oestrogeen (bijvoorbeeld bij Ullrich-Turner-syndroom), testosteron (puberteitsvertraging bij jongens) of thyroxine (bij hypothyreoïdie). Naast hormoontherapie zijn er ook holistische therapievormen, zoals voetreflexmassage of homeopathische middelen.

Om de juiste therapie te vinden, moet u als ouders advies inwinnen bij een specialist die alle symptomen en beelden van de korte gestalte kan herkennen.

4. Geef je dwergkind het vertrouwen om iets te doen.

Baby’s zijn erg gevoelig voor hoe de omgeving op hen reageert. Door hun kleinere formaat worden kleine kinderen gemakkelijker onderschat en voor jonger aangezien. Ze krijgen minder krediet en er wordt hen meer krediet ontnomen dan kinderen van normale grootte.

Door de problemen in het dagelijks leven en de regelmatige ondersteuning bij moeilijkere activiteiten wordt het kind snel geplaagd door een extra laag zelfvertrouwen.

Het is daarom extra belangrijk dat ouders hun kind goed ondersteunen en versterken. Moedig uw kind aan om zelf oplossingen te vinden voor zijn dagelijkse problemen. Zo wordt uw kind al vroeg zelfstandiger en zelfverzekerder.

Mensen in de omgeving, zoals familieleden, vrienden, opvoeders en leerkrachten, moeten worden geïnformeerd om kleine kinderen te behandelen volgens hun leeftijd – niet volgens hun lichaamsgrootte.

Er bestaan zelfhulpgroepen, clubs en verenigingen om informatie uit te wisselen met ouders die soortgelijke problemen hebben. In het begin zijn de meeste ouders overdonderd wanneer de diagnose “klein gestalte” wordt gesteld. Via deze mogelijkheid kunt u als ouders tips en informatie krijgen over hoe u samen met uw kind het dagelijkse leven goed kunt leiden.

Tip: Als de ouders op zoek zijn naar een specialist of een geschikte therapie voor de diagnose, kan het Bundesverband kleinwüchsiger Menschen und ihre Familien e.V. (BKMF) hen actief ondersteunen. Deze vereniging bestaat al meer dan 25 jaar en behartigt de belangen van mensen met een klein postuur. Klik hier om de website van deze vereniging te bezoeken.