Of het nu gaat om de duimtest, de stemmingsbarometer of de vierhoekmethode – er zijn inmiddels talloze verschillende reflectiemethoden die gebruikt kunnen worden om de communicatie in groepen te verbeteren. De zaklampmethode is zowel in het onderwijs als in het volwassenenonderwijs populair om de mening van de verschillende deelnemers te peilen.

In dit artikel leggen we uit wat de zaklampmethode is en waarvoor ze kan worden gebruikt. Daarnaast geven we u tips over hoe u de methode nuttig kunt integreren in de lessen op de basisschool.
[button]Verder lezen over het onderwerp[/button]

1. feedback verkrijgen met de flitsmethode

De flitsmethode, in het Engels Flash Feedback genoemd, is een zeer populaire lesmethode als het gaat om het krijgen van een korte feedback van de leerlingen. Net als bij een flitslicht worden alle deelnemers gevraagd kort hun persoonlijke mening over een onderwerp te geven, zodat de huidige stemming kan worden bepaald.

De docent, cursusleider of facilitator stelt een centrale vraag. De deelnemers aan de ronde moeten nu geleidelijk hun eigen mening geven in één of twee zinnen. Deze moeten altijd in de eerste persoon worden uitgedrukt en vanuit hun eigen perspectief worden beantwoord.

Het isbelangrijk dat de groep alleen luistert wanneer een deelnemer zijn of haar mening geeft. Kritische uitspraken en opmerkingen zijn daarentegen pas toegestaan na de flitsronde. Op dat moment kan een discussie plaatsvinden.

2. gebruik van de flitsmethode in de klas – hoe doe je dat?

Afhankelijk van het doel dat je met de methode wilt nastreven, kun je hem op verschillende momenten in een les gebruiken. De zaklampmethode is bijvoorbeeld geschikt als inleiding op een nieuw onderwerp of als afsluiting van een les. Verschillende meningen krijgen is soms ook heel nuttig als tussentijdse feedback.

Als u de methode op de basisschool wilt gebruiken, moeten de basisschoolleerlingen eerst in een grote kring van stoelen gaan zitten. Stel nu een centrale vraag, die u voor de duidelijkheid ook op het bord kunt schrijven. De vraag kan zowel op feitelijk als op emotioneel niveau gesteld worden.

Eén leerling begint en beantwoordt de vraag in één of twee korte zinnen. Daarna is de volgende persoon aan de beurt, totdat elk kind zijn eigen mening heeft mogen geven. De uitspraken mogen niet becommentarieerd of bekritiseerd worden tot de ronde voorbij is.

Voorbeelden van mogelijke vragen:

• Wat verwacht je van het nieuwe onderwerp?
• Wat weet u al over dit onderwerp?
• Heb je speciale wensen met betrekking tot de implementatie?
• Welke problemen ben je tegengekomen tijdens het werken aan het onderwerp?
• Waar heb je hulp bij nodig?
• Zijn je verwachtingen uitgekomen?
• Wat heb je geleerd?
• Wat vond je goed/slecht?
• Wat vond je ervan?

Pas aan het eind kunnen de individuele bijdragen in de groep worden besproken. Daarbij kunnen ook problemen worden verduidelijkt en overeenkomstige oplossingsrichtingen worden uitgewerkt. Afhankelijk van het doel hoeft de discussie echter niet per se plaats te vinden.

Let op: Sommige kinderen hebben wat meer tijd nodig om met passende feedback te komen. In dat geval moet u geen strikte volgorde bepalen, maar de individuele leerlingen zelf laten beslissen wanneer ze aan de beurt zijn.

3. variaties kunnen de methode gevarieerder maken

Om de methode wat gevarieerder te maken, kun je het op verschillende manieren doen.

• Gebruik bijvoorbeeld praatstenen: Een goede optie is bijvoorbeeld om een zogenaamde “spreeksteen” in te voeren, die van elk voorwerp gemaakt kan zijn. Alleen degene die deze spreeksteen vasthoudt, heeft het recht om te spreken. Daarna kan hij hem doorgeven aan een medeleerling.
• Uitwerken van de mening op schrift: Om te voorkomen dat alle kinderen slechts de zinnen van de vorige spreker overnemen, kunt u bladen uitdelen waarop de leerlingen eerst schriftelijk en zelfstandig een of meer vragen moeten beantwoorden. Daarna kunnen de resultaten in een grote groep worden gepresenteerd.
• Vraagkeuze: Bij deze variant hoeven de leerlingen geen vaste vraag te beantwoorden. In plaats daarvan zijn er verschillende vragen waaruit ze kunnen kiezen. Zo kun je ervoor zorgen dat je bijzonder uitgebreide feedback krijgt.
• Rampenflits: Deze bijzondere flitsronde kan plaatsvinden wanneer zich zojuist een onvoorziene, zeer emotionele situatie heeft voorgedaan. Door te vragen “Hoe voel je je nu?” krijgen de leerlingen de kans om hun gevoelens te uiten. Daarna is het voor iedereen gemakkelijker om terug te gaan naar de normale les.

4 De lesmethode kan op vele manieren worden gebruikt

Dezaklampmethode is een techniek die weinig voorbereiding en bijna geen materiaal vereist. Aangezien de vragen kunnen worden aangepast aan het doel, is de methode ook zeer flexibel te gebruiken.

In zeer korte tijd krijgt de leraar een overzicht van de meningen en de stemming van de individuele leerlingen. Aangezien de methode meestal in kleine groepen wordt gebruikt, kan de leerkracht alle leerlingen erbij betrekken.

Een ander voordeel is dat de communicatie binnen de groep aanzienlijk kan worden verbeterd. Door de daaropvolgende discussie kunnen de leerlingen ook ideeën met elkaar uitwisselen. Als er problemen ontstaan, kan de leraar daarop reageren en werken aan verbeteringsstrategieën.

Tip: U kunt de zaklampmethode ook gebruiken als een mini-oefening in het dagelijks leven om uw gedachten en gevoelens te ordenen. Zo kunt u uw eigen behoeften herkennen en stress vermijden.

5. verdere literatuur over het onderwerp “Lesmethoden in het basisonderwijs

No products found.