Mama, het jeukt! – De rode puisten die zich over het hele lichaam van je kind hebben verspreid zijn onaangenaam. Iedereen kent het wel, de klassieke kinderziekte waterpokken. Hier lees je hoe waterpokken bij kinderen ontstaan, hoe je je kind kunt helpen de ziekte te overwinnen en welke mogelijkheden je hebt om ze te voorkomen.

[button]Kindvriendelijke boeken over waterpokken[/button]

1. het klinische beeld van waterpokken

.

Waterpokken is een van de klassieke kinderziekten. Ze zijn meestal zeer onaangenaam voor kinderen omdat ze een zeer jeukende huiduitslag veroorzaken. De ziekte uit zich vaak eerst met koorts en uitputting, één tot drie weken na de besmetting. Daarna ontstaat de typische, zeer jeukende huiduitslag. De rode vlekken verschijnen meestal eerst in het gezicht en op het lichaam en breiden zich vervolgens uit naar de armen, benen en soms ook naar de slijmvliezen en de hoofdhuid. De plekken worden blaren die bij aanraking kunnen openbarsten.

Bacteriën die binnendringen op huilende en gekrabde plekken kunnen complicaties veroorzaken. Ze kunnen leiden tot een uitgebreidere ontsteking van de huid en later tot littekens. Ernstige complicaties komen echter zelden voor bij verder gezonde kinderen. Hoe later iemand waterpokken krijgt, hoe ernstiger het verloop van de ziekte meestal is. Adolescenten en volwassenen lopen daarom een groter risico om ernstig ziek te worden dan kinderen. Zij herstellen echter meestal zonder verdere gevolgen van de ziekte.

Waterpokken zijn gevaarlijkvoor zwangere vrouwen en vooral voor hun ongeboren kinderen. Tot de 20e week van de zwangerschap kunnen ze bijvoorbeeld leiden tot misvormingen. Waterpokken zijn ook zeer gevaarlijk voor onbeschermde immuungecompromitteerde patiënten of kinderen die aan leukemie lijden en moeten koste wat kost worden behandeld.

De virussen blijven in het lichaam aanwezig, zelfs nadat de ziekte is overwonnen. In sommige gevallen kunnen ze later gordelroos veroorzaken.

2. infectie

Zoals de naam al zegt, kunnen de waterpokken zich via de lucht van kind tot kind verspreiden. Meestal gebeurt de overdracht door hoesten of niezen. Het vocht uit de blaasjes kan ook via de lucht worden ingeademd. Daarom zijn waterpokken zeer besmettelijk.

De eerste symptomen van de ziekte treden meestal na twee tot drie weken op. Twee dagen voordat de uitslag verschijnt, is er echter al kans op besmetting. Kinderen die al een waterpokkeninfectie hebben overleefd, zijn voor de rest van hun leven immuun voor de virussen.

Omdat het besmettingsgevaar zeer groot is, mogen kinderen pas weer naar de kleuterschool als alle puisten zijn genezen. Pas dan zijn ze niet meer besmettelijk voor andere kinderen.

3. behandeling van waterpokken

Als je vermoedt dat je waterpokken hebt, moet je zeker naar je kinderarts gaan. Hij of zij zal de diagnose stellen en je tips geven voor de behandeling. In de regel is de belangrijkste behandeling van een infectie het verlichten van de jeuk. Zorgvuldige huidverzorging is belangrijk, zodat de blaasjes niet geïnfecteerd raken. De lichaamseigen afweer krijgt de virussen bij een milde ziekte meestal zelf onder controle. De puisten genezen na ongeveer een week.

4. tips voor kleine waterpokkenpatiënten

.

In de regel is jeuk voor kinderen het ergste van waterpokken. Krabben aan de aangetaste huidgebieden kan de ongemakkelijke jeuk op korte termijn verlichten, maar gekrabde gebieden kunnen gemakkelijk geïnfecteerd raken en op lange termijn kunnen er littekens op deze gebieden ontstaan. Daarom moet u proberen uw kind te helpen zo min mogelijk te krabben.

Het kan helpen om de vingernagels van uw kind kort te houden, zodat hij zich minder bezeert. Leg hem uit waarom het zo jeukt en waarom het belangrijk is om niet zoveel te krabben. Probeer uw kind zoveel mogelijk af te leiden. Als de aandoening erg is, kan een pyjama met voet- en handdelen ook voorkomen dat kinderen tijdens het slapen te veel krabben.

5. vaccinatie tegen waterpokken

Het Permanent Comité voor Vaccinatie (STIKO) beveelt vaccinatie tegen waterpokken aan. Het kan worden gegeven tussen de 11e en 14e levensmaand samen met een mazelen-bof-rubella vaccinatie of 4 weken later. De tweede gedeeltelijke vaccinatie is dan 4 tot 6 weken later nodig. Een andere optie is een combinatievaccin dat tegelijkertijd werkzaam is tegen mazelen, bof, rode hond en waterpokken.

De vaccinatie wordt over het algemeen goed verdragen. Er kan plaatselijke roodheid of zwelling op de injectieplaats optreden. Deze verdwijnen na enkele dagen. Ook algemene ziekteverschijnselen, zoals koorts en vermoeidheid, verdwijnen. Volgens de STIKO kunnen na een vaccinatie ook ernstige ziekten optreden. Dit komt echter slechts zeer zelden voor.

Volgens het Robert Koch Instituut kunnen niet-gevaccineerde mensen tot 5 dagen na contact met mensen met waterpokken of tot 3 dagen na het uitbreken van de uitslag gevaccineerd worden.

Bij een ernstige ziekte die behandeling vereist, moet de vaccinatie echter worden uitgesteld.

U moet altijd uw kinderarts raadplegen over vaccinatie tegen waterpokken.

6. bronnen en linktips

Verdere informatie is te vinden op de pagina van het Federaal Centrum voor Gezondheidsvoorlichting en op de pagina van het Duitse Groene Kruis.

De aanbevelingen van het Permanent Comité voor Vaccinatie (STIKO) zijn te vinden op het Robert Koch-Instituut.

Deze tekst dient uitsluitend ter informatie en vervangt geen onderzoek, diagnose of consultatie door een bevoegd arts. De hier geplaatste informatie kan en mag niet worden gebruikt als basis voor een onafhankelijke diagnose of zelfmedicatie. Bovendien verwijzen wij naar paragraaf 4, sectie 2 van onze gebruiksvoorwaarden.

7. boeken over waterpokken geschikt voor kinderen