Het is niet ongewoon dat een baby scheelziet – het gaat vaak vanzelf over. U moet echter een oogarts raadplegen als er bepaalde tekenen zijn en als de baby ouder is dan een bepaalde leeftijd om de oorzaken op te helderen. Hoe u strabisme herkent, wat het veroorzaakt en hoe het wordt behandeld, leest u hier.

[Button]Ondersteun uw kind met oefeningen voor de ogen[/button].

1. Veel baby’s kijken eerst scheel.

.

Het is vrij normaal dat een baby soms scheelziet als de geboorte nog maar een paar weken of maanden geleden is. De ontwikkeling van de oogspieren verloopt traag omdat het lichaam van de baby tegelijkertijd veel andere belangrijke dingen te doen heeft. Het zicht is nog wazig en wordt pas na verloop van tijd helderder: baby’s beginnen te focussen vanaf de tweede of derde levensmaand. En dan nog hoeft de parallelle verziendheid van beide ogen niet meteen goed te functioneren.

2 U moet een oogarts raadplegen als u deze tekenen opmerkt

Alshet scheelzien van uw kind in de eerste drie tot zes maanden van zijn leven sterk opvalt, kunt u hem of haar al laten onderzoeken door een oogarts. Dit geldt vooral als andere gezinsleden ook scheelzien of scheelzien hebben. Andere alarmsignalen kunnen zijn dat de baby vaak één oog bedekt of bijzonder gevoelig is voor licht. Als de baby dan ook nog langs voorwerpen reikt, moet u het strabisme zo snel mogelijk laten behandelen. Een andere manier om strabisme te herkennen vindt u in deze video:

3. verschillende soorten strabisme hebben verschillende oorzaken

In sommige gevallen is het niet erg dat de baby scheelziet: Het strabisme stopt vanzelf als het kind leert focussen, of kan worden gecorrigeerd met eenvoudige behandelingen. In andere gevallen liggen de oorzaken echter bij andere ziekten, en die kunnen ernstig van aard zijn. Ook daarom is het belangrijk om zo vroeg mogelijk naar een oogarts te gaan als je baby scheelziet.
Hoe eerder je het strabisme laat behandelen, hoe groter de kans dat het geen langdurige gevolgen heeft.

3.1 Strabisme op jonge leeftijd kan verschillende oorzaken hebben

Als je baby naar binnen of naar buiten knijpt, soms maar met één oog, kan dat het gevolg zijn van hypermetropie, dus verziendheid, maar ook van bijziendheid. Vooral als beide ogen in verschillende mate zijn aangedaan, ontstaat unilateraal strabisme. Andere mogelijke oorzaken zijn vroeggeboorte of erfelijkheid.

In het geval van zogenaamd concomitant strabisme, waarbij het ene oog zich richt en het andere er steeds naast zit, is er sprake van een verstoring van de oogbesturing door de hersenen: Het visuele centrum kan verkeerd verbonden zijn, of er kan een vertroebeling van het oog zijn.

3.2 Paralytisch strabisme kan plotseling optreden

Paralytischstrabisme ontstaat wanneer bepaalde zenuwbanen verlamd raken en de spieren van het oog en de oogzenuw niet meer goed kunnen werken. Dit kan bijvoorbeeld het gevolg zijn van een ontsteking, maar ook van ernstige ziekten waarvan de mogelijke symptomen ook strabisme zijn en die zo snel mogelijk moeten worden uitgesloten, bijvoorbeeld

• netvliesloslating
• Cataract
• Glaucoom
• Aneurysma
• Tumor
• Hoge bloeddruk
• Diabetes

Als scheelzien plotseling optreedt, kunt u het beste onmiddellijk een oogarts raadplegen!

3.3 Verborgen strabisme is moeilijk op te sporen

Verborgenof latent strabisme (heterophoria) wordt zo genoemd omdat het meestal niet zichtbaar is: scheelzien is alleen zichtbaar bij vermoeidheid, maar bij volwassenen is het ook zichtbaar als men onder invloed van alcohol is. Verborgen strabisme ontstaat wanneer de trekkracht van de oogspieren tussen beide ogen verschilt.

Normaal gesproken compenseren de hersenen dit en staan de lenzen parallel aan elkaar. Geschat wordt dat verborgen strabisme ongeveer 70 procent van alle mensen treft. In de meeste gevallen komen de getroffenen er nooit achter, maar hebben ze ook geen klachten.

4. dit zijn de mogelijke gevolgen als de baby scheel is

Wanneer de baby scheel ziet, ontvangt hij twee verschillende beelden, in tegenstelling tot wanneer de ogen parallel zijn gericht. De hersenen onderdrukken daarom de indrukken van een van beide ogen, zodat het kind helder kan zien en geen dubbele beelden waarneemt. Voor het scheelziende oog betekent dit echter dat zijn vermogens atrofie ondergaan: Er ontstaat een visuele stoornis in de vorm van slechtziendheid. Dit kan niet meer gemakkelijk worden gecorrigeerd.

Tip: Laat voor de zekerheid ook kinderen zonder zichtbare visuele beperking in hun derde of vierde levensjaar door een oogarts onderzoeken!

5 De behandeling hangt af van het type en de ernst van het strabisme.

Als je baby scheel kijkt omdat hij of zij aan een ziekte lijdt, is de behandeling gericht tegen de onderliggende ziekte, want na genezing verdwijnt het scheel kijken als symptoom. Anders is een bril in de meeste gevallen de eerste keuze: daarmee kan een gebrekkig gezichtsvermogen worden gecompenseerd en de scheelzienhoek worden geminimaliseerd. Als één oog duidelijk dominanter is dan het andere, tapt de oogarts het tijdelijk af zodat het andere actief moet worden.

Bij ernstig strabisme dat zelfs met een bril niet kan worden gecorrigeerd, kan een operatie van de oogspieren worden overwogen. Deze verbetert de scheefstand van de ogen en vermindert de scheelziende hoek aanzienlijk. De arts zal u informatie geven over de procedure en u adviseren wanneer de operatie geschikt is. Het wordt meestal gedaan tussen de leeftijd van twee en zes jaar. Zo kan strabisme bij jonge kinderen worden gecorrigeerd en hun kans op ruimtelijk zicht worden vergroot.

Tip: Als het verborgen strabisme al behandeld moet worden, is een bril meestal voldoende.

6. gids voor oogoefeningen voor kinderen