Vreemdheid bij baby’s: oorzaak, duur en tips om met de vreemdheidsfase om te gaan

Vreemdgaan is een volkomen normaal gedragspatroon dat bij de meeste kinderen voor het eerst opduikt tussen 3 en 8 maanden oud. U merkt het wanneer uw kind buitenstaanders met angst, afkeer en sterk wantrouwen tegemoet …

Vreemdheid bij baby’s: oorzaak, duur en tips om met de vreemdheidsfase om te gaan

kind will nicht auf arm.
  1. Tijdschrift
  2. »
  3. Gezondheid
  4. »
  5. Ontwikkeling van het kind
  6. »
  7. Vreemdheid bij baby’s: oorzaak, duur en tips om met de vreemdheidsfase om te gaan
Wanneer begint wurging?

Vreemdgaan begint meestal wanneer je kind een groter bewegingsbereik krijgt door het pas aangeleerde kruipen of dichtdoen. De extra bewegingsvrijheid maakt je kind echter onbewust ook een beetje bang.

Is vreemdgaan problematisch?

Als een kind alleen vreemdgaat met buitenstaanders, is dat een zeker teken van een sterke band met de ouders. Het weet dat het bij zijn ouders een veilige basis heeft om verdriet, angst of onzekerheid te verwerken.

Mijn kind huilt niet. Wijst dit op een stoornis?

Ontwikkelingspsychologen adviseren over het algemeen om niet te veel te lezen in het gedrag van uw kind. Nieuwsgierige kinderen worden namelijk meestal niet zo vaak onwennig, omdat ze al in staat zijn nieuwe indrukken te verwerken.

Vreemdgaan is een volkomen normaal gedragspatroon dat bij de meeste kinderen voor het eerst opduikt tussen 3 en 8 maanden oud. U merkt het wanneer uw kind buitenstaanders met angst, afkeer en sterk wantrouwen tegemoet treedt. In het volgende artikel geven we u graag advies over hoe u met het gedrag van uw kind kunt omgaan.

[button]Advies voor ouders van kinderen met vreemden[/button]

1. het gedrag van uw kind past zich aan

Baby krabbelt und schaut ängstlich
De nieuwe bewegingsvrijheid maakt je kind angstig.

In de vreemdelingenfase begint je kind onderscheid te maken tussen vertrouwd en onbekend. Na de eerste maanden kan het moeder en vader herkennen aan hun stem en geur, maar pas na een paar maanden kan het het gezicht van de belangrijkste verzorger betrouwbaar herkennen en onderscheiden van minder bekende mensen.

Eigenlijk kun je vreemdheid beschouwen als een vormingsmechanisme voor natuurlijke en gezonde afstand tot vreemden. Vanuit evolutionair-biologisch oogpunt is vreemdheid een essentieel proces voor zelfbescherming.

De meeste ouders vragen zich af wanneer en hoe de vreemdheid van de baby begint. In de meeste gevallen begint de vreemdheid wanneer je kind een grotere bewegingsradius krijgt door zijn nieuw aangeleerde vermogen om te dichten of te kruipen. De extra bewegingsvrijheid maakt je kind echter onbewust ook een beetje bang. Op de leeftijd van 2 tot 3 jaar houdt het wurgen van een peuter meestal vanzelf op.

Een andere oorzaak van vreemdgaan bij baby’s is verlatingsangst. In zijn eerste levensmaanden heeft uw kroost gemerkt dat u als ouders om hem geeft en aan al zijn behoeften voldoet. Deze situatie vormt het zogenaamde basisvertrouwen, dat ook essentieel zal zijn voor relaties met andere mensen. Maar in de huidige situatie is je kind nog volledig afhankelijk van jou. Daarom reageert het met onrust of zelfs paniek als u de kamer of zijn gezichtsveld verlaat.

2. vreemdheid is een teken van een sterke band tussen ouder en kind

kind versteckt sich hinter bezugsperson.
Tijdens vreemdheid zoeken kinderen bescherming bij hun verzorger.

Als een kind alleen vreemdgaat met buitenstaanders, is dat een zeker teken van een sterke band met de ouders. Het weet dat het bij zijn ouders een veilige basis heeft om verdriet, angst of onzekerheid te verwerken.

Alleen door deze veiligheid kan het kind zonder zorgen zijn omgeving verkennen, leren en een openhartig en zelfverzekerd karakter ontwikkelen. Mama of papa zijn een soort toevluchtsoord voor de kleintjes tijdens de vreemdelingenfase.

3 Er zijn een paar dingen die je in gedachten moet houden als je met kinderen omgaat die onbekend zijn met hun omgeving.

Mama en papa kunnen hun baby niet trainen om niet vreemd te zijn – en dat is maar goed ook. Je kunt je kind echter wel steunen tijdens de vreemdelingenfase door hem of haar veel veiligheid en geborgenheid te geven.

Als uw baby geen vreemden gewend is, moet u hem niet in de armen van familieleden dwingen als hij dat niet wil. Bovendien is het niet de juiste aanpak om uw kind in watten te wikkelen. Sociale vaardigheden, die belangrijk zijn voor de ontwikkeling van het karakter van uw kind en zijn latere leven, kunnen alleen worden opgebouwd in contact met andere mensen.

Met de volgende tips kunt u uw kind ondersteunen tijdens de vreemdelingenfase:

  • Wees geduldig.
  • Help uw kind bij het contact met vreemden.
  • Betrek buitenstaanders bij activiteiten zoals spelen, eten geven of luiers verschonen.
  • Laat het uw kind weten voordat u vertrekt.
  • Verhoog de periode van uw afwezigheid beetje bij beetje.

Sommige kinderen slaan de vreemdelingsfase over.

In de meeste gevallen hebben de belangrijkste verzorger (meestal de moeder) en het kind een vaste relatie. Hier vertonen kinderen die vreemden zijn vaak zeer gelijkaardig gedrag. Zodra de verzorger de kamer verlaat, beginnen ze te huilen en willen ze dat mama of papa onmiddellijk terugkomt. Maar zodra de verzorger terugkomt, zijn ze heel blij.

Als het gedrag van een kind heel anders is dan zojuist beschreven, is dat een aanwijzing voor een instabiele relatie tussen het kind en de verzorger. Als een baby zich helemaal niet vreemd gedraagt, ligt de oorzaak vaak in negatieve ervaringen met een verzorger.

Let op: De gezondheid van de gevoelige relatie kan aanzienlijk worden aangetast door afwijzend, afstandelijk gedrag, stemmingswisselingen, emotionele kilte, maar ook door verwaarlozing en misbruik.

Ontwikkelingspsychologen adviseren echter in het algemeen om niet te veel te lezen in het gedrag van het eigen kind. Nieuwsgierige kinderen zijn namelijk meestal maar een beetje onwennig, omdat ze al goed kunnen omgaan met nieuwe indrukken.

5 De mate van vreemdheid hangt af van verschillende factoren

kind sucht hilfe.
Tijdens de vreemdelingenfase is ook de fysieke nabijheid van de verzorger belangrijk.

De volgende factoren kunnen het gedrag van je kind tijdens de vreemdelingenfase beïnvloeden:

  • Temperament van het kind
  • Directe omgeving
  • Gedrag van de aanwezigen

5.1 Temperament – elk kind is anders

Zelfs de jongste kinderen reageren heel verschillend op nieuwe situaties. Sommige kinderen zijn angstiger of huilen sneller, terwijl andere nieuwsgieriger zijn. Dienovereenkomstig kan het gedrag van de baby of peuter ook verschillen als het om vreemden gaat.

5.2 De directe omgeving – uw kind reageert alleen op de huidige situatie.

Nieuwe plaatsen, onbekende mensen – veel baby’s worden snel nerveus. Als de kinderen thuis zijn, worden ze meestal niet zo snel onwennig. Omdat ze de weg weten en de verzorger altijd in de buurt is. Kortom: ze voelen zich veilig.

5.3 Het gedrag van de aanwezigen – ook kinderen hoeven niet iedereen aardig te vinden

Als u weet dat uw kind een fase van vreemd gedrag doormaakt, moet u andere mensen daarvan op de hoogte stellen. Zo kunt u voorkomen dat vrienden of andere familieleden uw kind onaangekondigd ophalen of anderszins bijdragen aan de vreemdheid van de baby.

6. gids voor ouders van kinderen met vreemden

No products found.

Gerelateerde berichten