- De nekplooimeting bij zwangerschap is een screeningsonderzoek buiten het standaardprogramma. Hierbij wordt de dikte van het oedeem in de nek van de baby gemeten.
- Dekosten van een nekplooimeting liggen tussen 70 en 250 euro. Als u tot de groep van zwangere vrouwen met een hoog risico behoort, dekt uw zorgverzekering de kosten van het onderzoek.
- De nekplooimeting is een van de facultatieve onderzoeken tijdens de zwangerschap. De ervaring leert dat veel moeders erg ongerust zijn over de waarden, die (op zichzelf beschouwd) geen betekenis hebben.
De nekplooimeting is een van de vele onderzoeken die tijdens de zwangerschap kunnen, maar niet hoeven te worden uitgevoerd. Vooral als u behoort tot de groep van zwangere vrouwen met een hoog risico, kan uw arts een nekplooimeting aanbevelen. Er is weinig tijd om tijdens de zwangerschap te beslissen of u al dan niet een nekplooimeting laat uitvoeren. Alleen tussen de 10e en 14e week van de zwangerschap is dit onderzoek mogelijk.
Inhoudsopgave
1. de nekplooimeting geeft de omvang van de nekplooi aan.
De nekplooi is een oedeem achter in de nek van uw baby. Hij ligt net boven de ruggengraat tussen het zachte weefsel van de hals en de huid. Op de echo is deze nekplooi alleen te zien tussen de 10e en 14e week van de zwangerschap – namelijk als een zwarte tussenruimte. Dit oedeem vormt zich tot de 14e week van de zwangerschap, waarna het lymfestelsel en de nieren van uw baby hun werk beginnen en het vocht in het oedeem zich terugtrekt.
2. de onderzoeksprocedure is vergelijkbaar met een echografie
De nekplooimeting is pijnloos en vrij van gevaren voor u en uw baby. De nekplooimeting wordt uitgevoerd via een echo. Afhankelijk van de grootte en positie van het embryo wordt de echo vaginaal of via de buikwand uitgevoerd.
Uw arts meet de nekplooi op het dikste punt tijdens de nekplooimeting, die ook wel NT-screening of NT-meting wordt genoemd.
De nekplooimeting wordtoverigens niet gebruikt om het geslacht van de baby vast te stellen; daarvoor vindt deze te vroeg plaats. Als de baby vanaf de 20e week van de zwangerschap op de echo komt, kan het geslacht worden vastgesteld.
3. De normale waarden liggen tussen 1 en 2,5 millimeter.
Een verdikking van de nekplooi kan wijzen op een ziekte, maar dat hoeft niet. Afhankelijk van hoe uitgesproken de nekplooidikte is, kan uw arts u adviseren verder onderzoek te ondergaan om mogelijke ziekten vooraf te beoordelen. Als een bevinding opvallend is, kan verder onderzoek raadzaam zijn. Onderzoek van organen is bijvoorbeeld mogelijk vanaf de 20e week van de zwangerschap.
| Meting van de nekplooi | Bevindingen |
|---|---|
| tussen 1 en 2,5 millimeter | normale bevindingen |
| vanaf 3 millimeter | Verdikte nekplooi |
| vanaf 6 millimeter | ernstig verdikte nekplooi |
4. de dikte van de nekplooi alleen vormt geen bevinding
Een afwijkende dikte van de nekplooi kan betekenen dat uw baby een hartafwijking, een hernia diafragmatica, een gestoorde lymfedrainage, foetale anemie of hypoproteïnemie heeft. Ook kan een vrij dikke nekplooi wijzen op een infectie of chromosoomschade zoals trisomie 13, 18 of 21.
Let op: Een afwijking van de normale waarden KAN wijzen op een ziekte, maar dat hoeft niet. Het is belangrijk om een opvallende bevinding te correleren met andere waarden om het risico op een ziekte beter in te schatten.
Verdere onderzoeken tijdens de zwangerschap
Als de resultaten van de nekplooimeting abnormaal zijn, kan uw gynaecoloog u adviseren om nog meer diagnostisch onderzoek te laten doen. Een vruchtwaterpunctie, een vlokkentest of een navelstrengpunctie behoren tot de mogelijkheden.
De nekplooimeting is een van de vele onderzoeken tijdens de zwangerschap. Omdat hij in het eerste trimester van de zwangerschap moet worden uitgevoerd, wordt het resultaat gecorreleerd met andere echografische resultaten. Zo wordt bijvoorbeeld ook de neus gemeten. Een bloedonderzoek en het wegen van de risicofactoren van de moeder maken ook deel uit van de eerste onderzoeken in de zwangerschap.
Uit onderzoek naar de betrouwbaarheid van de nuchal translucency meting bij 100.000 zwangere vrouwen bleek dat 75 procent van de baby’s met het syndroom van Down al prenataal door het onderzoek kon worden geïdentificeerd. In combinatie met een bloedtest kon bij 90% chromosoomschade worden voorspeld.
5. Nuchal fold measurement in de zwangerschap hoeft niet te worden uitgevoerd
In principe moet je vrij vroeg beslissen, meestal meteen nadat je de zwangerschap hebt ontdekt: Nekplooimeting in de zwangerschap – ja of nee?
Daarvoor moet je duidelijk zijn over deze basispunten:
- Vanaf wanneer is nekplooimeting mogelijk en is het er niet al te laat voor? Het moet worden uitgevoerd tussen de 10e en 14e week van de zwangerschap. Daarna verliezen de waarden hun betekenis.
- Nekplooimeting. Wat is dat eigenlijk? Het is een onderzoeksmethode die lijkt op een echografie.
- Hoe nauwkeurig is het onderzoek? De metingen alleen zijn van weinig betekenis. Ze moeten worden gecombineerd met andere onderzoeken tijdens de zwangerschap om tot een betere beoordeling te komen.
- In hoeverre is prenatale diagnostiek vooraf zinvol? U beslist zelf of u al dan niet facultatieve prenatale tests laat uitvoeren. Bedenk wel dat de voorlopige bevindingen slechts een schatting kunnen zijn, die een onbezorgde zwangerschap voor u kan verpesten.
Belangrijk: Een kind met een verdikte nekplooi kan kerngezond geboren worden. Een kind zonder verdikte nekplooi kan toch een genetische afwijking hebben.