Jeukmijten boren zich letterlijk in de huid. Vooral plekken op het lichaam waar het relatief warm is, zoals onder de oksels, tussen de vingers en tenen en in de genitale zone, worden getroffen.
Aan een aantal verschillende symptomen kunt u een mogelijke infectie herkennen. Deze zouden aanleiding moeten zijn om een kinderarts te raadplegen.
Behandeling gebeurt met speciale huidcrèmes die de schurftmijten moeten doden.
Schurft is een huidziekte die wordt overgebracht door kleine parasieten. Maar hoe ontstaat een besmetting met schurftmijten eigenlijk? Is de ziekte besmettelijk en hoe wordt ze behandeld?
In ons artikel gaan we dieper in op de oorzaak van schurft, leggen we uit hoe je schurft krijgt en hoe je de ziekte kunt herkennen.
[button]Verder lezen over de gezondheid van kinderen[/button]
Inhoudsopgave
1. kleine mijten die zich in de huid boren
Lange tijd werd gedacht dat schurft bijna niet meer voorkwam en bijna was uitgestorven. De laatste jaren is dat echter veranderd en raken steeds meer mensen besmet met de door parasieten overgedragen ziekte.
De verantwoordelijke parasieten zijn slechts 0,3 tot 0,5 mm groot en dus nauwelijks of niet zichtbaar voor het menselijk oog. Wanneer een vrouwelijke schurftmijt de huid aantast, graaft zij zich in en vormt haar eigen tunnelsysteem.
In de bovenste lagen van de huid leggen de schurftmijten eitjes, zodat er meer mijten kunnen uitkomen.
Naast de schurftmijten zelf zijn het vooral de uitgescheiden uitwerpselen die jeuk en roodheid van de huid veroorzaken. Er ontstaan kleine ontstekingen, die echter hardnekkig kunnen zijn.
Let op: Schurft heeft niets te maken met een gebrek aan hygiëne. Intensief douchen en baden helpen dus niet tegen schurft.
2. herken de symptomen van schurft
Schurft in de geneeskunde:
Artsen verwijzen naar schurft als schurft of scabiës. De term is afgeleid van het Latijnse woord scabere, wat krabben betekent.
Bij een infectie met schurft treden de eerste huidreacties meestal pas enkele dagen of weken na de overdracht op. Tegelijkertijd vormt dit een groot probleem, omdat besmetting mogelijk is ook al weten kinderen nog niet dat zij aan schurft lijden.
Door de relatief lange incubatietijd is het vaak moeilijk vast te stellen waar een kind besmet kan zijn geraakt.
Dat kinderen door schurftmijten zijn besmet, is vooral te herkennen aan roodheid en jeuk in de volgende lichaamsgebieden:
- Tussen de tenen
- tussen de vingers
- achter de oren
- op de polsen
- in de oksel
- in de genitale zone
Soms zie je, als je goed kijkt, kleine donkere lijntjes direct onder de huid. Dit zijn mijtkanalen, waarmee een infectie kan worden opgespoord.
De jeuk beperkt zich niet tot de betreffende lichaamsdelen, maar kan het hele lichaam treffen. Het probleem voor veel patiënten is dat de jeukende lichaamsdelen worden opengekrabd en er puisten ontstaan, die op hun beurt weer kunnen gaan ontsteken. Hoe langer de oorzaak van de huidziekte onopgemerkt blijft en behandeling dus uitblijft, hoe problematischer de huiduitslag wordt .
Let op: Schurft is een behandelings- en meldingsplichtige ziekte overeenkomstig § 34, lid 1, nr. 17 van de wet op de infectiebescherming.
3 Schurft komt in alle leeftijdsgroepen voor.
Hoe je schurft krijgt varieert. Over het algemeen is echter langdurig huidcontact nodig, zodat de schurftmijten de tijd hebben om te migreren.
Aangezien schurft van mens tot mens wordt overgedragen, zijn vooral gemeenschappelijke voorzieningen een gemakkelijk doelwit voor schurftmijten. Dus terwijl ouderen meestal besmet raken in bejaardentehuizen, worden kinderen vaak besmet in kleuterscholen of scholen.
Niet alleen mensen met een verzwakt immuunsysteem kunnen echter besmet raken, maar ook opvoeders, leerkrachten of verzorgers in de betreffende instelling.
In partnerschappen is de kans groot dat besmetting plaatsvindt via knuffelen, geslachtsgemeenschap of slapen in hetzelfde bed.
Tip: Als er slechts korte tijd lichamelijk contact is, is overdracht onmogelijk.
Direct lichaamscontact moet ongeveer 5 tot 10 minuten duren. Alleen bij de zelden voorkomende speciale variant van schurft (Scabies norvegica) kan kort lichaamscontact voldoende zijn, omdat het aantal mijten dan extreem hoog is.
Naast direct huidcontact kunnen de mijten zich echter ook nestelen in kleding, beddengoed of gestoffeerde meubelen en zich zo verspreiden.
De schurftmijten overleven ongeveer 24 tot 72 uur buiten de huid. De kans op besmetting is hier echter aanzienlijk kleiner dan bij langer durend direct huidcontact.
Overdracht door huisdieren is mogelijk, maar uiterst zeldzaam. In de regel sterven de mijten bij een dergelijke verandering van gastheer.
4 Therapie tegen schurft
Hoe kom je van schurft af? Dit is waarschijnlijk de belangrijkste vraag die alle lijders zich stellen.
Als je symptomen bij jezelf of je kind opmerkt, ga dan naar een arts voor een nauwkeurige diagnose. Naast een huisarts zijn met name dermatologen gespecialiseerd in schurft.
Om van schurft af te komen, gebruiken artsen meestal eerst insecticiden in de vorm van zalven en crèmes.
Als u zichzelf met deze crèmes moet behandelen, is het noodzakelijk om ze op uw hele lichaam aan te brengen. Als u afzonderlijke plekken vergeet, is het gevaar groot dat de mijten overleven en de behandeling geen effect heeft.
Als de eerste behandeling met zalven en crèmes niet succesvol was, kan men overgaan tot medicatie in de vorm van tabletten.
Vermijd in deze periode nauw lichamelijk contact en was uw gedragen kleding, handdoeken en beddengoed op 60°. Dit zal de mijten effectief doden.
Stofzuig de bank grondig en gebruik hem ongeveer 48 uur niet om herbesmetting te voorkomen.
Let op: Vanaf het moment dat de symptomen worden herkend totdat de mijten definitief zijn gedood, mogen kinderen niet naar de kleuterschool.
5. Pas op voor herbesmetting
Omdat schurft een parasitaire infectie is, behoort het niet tot de ziekten waarbij immuniteit tegen herinfectie kan ontstaan.
Vaak treden de symptomen van patiënten die reeds met schurft zijn besmet niet pas na weken op, maar al na enkele dagen.
Als u of uw kinderen zelf of iemand in uw directe omgeving besmet zijn, moet u de komende 6 tot 8 weken elk nauw lichamelijk contact vermijden om verdere verspreiding te voorkomen.
Vooral binnen de familie kan het gebeuren dat een familielid een ander heeft besmet en vervolgens na een succesvol herstel weer besmet raakt.
6 Meer informatie over de gezondheid van kinderen
No products found.
No products found.
No products found.