De oorzaken van haaruitval bij kinderen variëren: medicijnen, ziekten, allergische reacties of storingen die ook in de puberteit kunnen verdwijnen, zijn de meest voorkomende oorzaken. Ook een gebrek aan voedingsstoffen en vitaminen kan haaruitval bij kinderen bevorderen.
Net als bij de oorzaken zijn er ook veel verschillende manieren om het te behandelen. De orthodoxe geneeskunde beveelt vaak cortisone-preparaten aan, terwijl deskundigen in de homeopathie vooral vertrouwen op massages met oliën. Haaruitval bij kinderen kan zich na verloop van tijd ook vanzelf reguleren als er geen ernstige ziekte aan ten grondslag ligt.
Hoewel het moeilijk te geloven is, zijn er kinderen die hun eigen haar uittrekken.
Weet u nog wanneer uw kind werd geboren? Misschien was hij of zij als zuigeling kaal, had hij of zij pluisjes of was hij of zij zelfs harig als een Monchichi? Het is allemaal denkbaar. Allemaal heel normaal. De pluis kan eruit komen voordat het haar echt groeit, en meestal groeit het haar van je kind op een gegeven moment vanzelf. Rond de leeftijd van 2 jaar hebben de meeste kinderen een echte haardos. Maar wat gebeurt er als oudere kinderen plotseling hun haar verliezen zonder reden of oorzaak – bijvoorbeeld een kind van 8? Misschien herinnert u zich haaruitval uit uw eigen vruchtbare jaren. Wanneer een kind plotseling zijn haar verliest, spreken artsen ook van haaruitval bij kinderen. In dit artikel leggen we uit welk gebrek hiervoor verantwoordelijk kan zijn en hoe je haaruitval kunt stoppen.
[button]Gezondheidsgids voor kinderen[/button]
Inhoudsopgave
1. haarverlies bij een kind kan het gevolg zijn van een ziekte of omdat je het haar van het kind verkeerd behandelt.
De technische term voor haaruitval bij kinderen is: Effluvium capillorum bij kinderen.Er zijn tal van oorzaken die haaruitval bij kinderen kunnen veroorzaken. Enerzijds kan haaruitval het gevolg zijn van een ziekte of bepaalde medicijnen. Het is ook mogelijk dat haaruitval genetisch bepaald is, een allergische reactie is op een externe invloed of optreedt omdat u het haar van uw kind verkeerd behandelt.
- Meisjes kunnen bijvoorbeeld last hebben van zogenaamde tractiehaaruitval, die optreedt als het haar bijna uitsluitend in een paardenstaart is gebonden (en niet alleen voor het sporten of in de zomer). Tractiehaaruitval is te herkennen aan het feit dat het haar eerst uitvalt aan de zijkant van het hoofd en op het voorhoofd.
- Het anagene haarsyndroom komt vooral bij meisjes voor. In de regel zijn vier- tot zesjarigen blond en hebben ze vrij fijn haar. Het haar op het hoofd ziet er kleurloos en lusteloos uit en is ook gemakkelijk uit te trekken. Tegen de puberteit zijn de haarwortels echter zo sterk dat de haarzakjes stevig geworteld zijn.
- Huidziekten of infecties kunnen bij kinderen haaruitval veroorzaken. Lupus erythematosus of aplasia cutis congenita zijn twee typische ziekten die haaruitval bij kinderen veroorzaken. Lichen ruber follicularis en epidermolysis bullosa hebben ook een negatief effect op de haargroei.
- Als u vanaf de derde levensmaand veranderingen in de hoofdhuid en de psychomotoriek van uw kind opmerkt, kan dit een aanwijzing zijn voor het syndroom van Menkes. Het haar lijkt op de consistentie van staalwol. Bamboehaar daarentegen wijst eerder op het Netherton-syndroom.
De typische cirkelvormige haaruitval komt ook bij kinderen voor.
Lange tijd werd gedacht dat alleen vrouwen boven de 55 jaar last hadden van alopecia (circulaire, plotselinge haaruitval). Dit is echter geenszins waar. Naar schatting lijden alleen al in Duitsland ongeveer 400.000 kinderen aan deze vorm van haaruitval. Plotselinge haaruitval en het met tussenpozen optreden van de ziekte zijn typisch. Ter vergelijking: diffuse haaruitval wordt gekenmerkt door dunner wordend haar over het hele hoofd.
Alozepia kan worden onderverdeeld in deze drie soorten haaruitval:
- Bij alopecia areata circumscripta vormen zich kale plekken op de hoofdhuid; ook wimpers en wenkbrauwen vallen uit. Ook het haar op andere lichaamsdelen kan worden aangetast.
- Bij alopecia areata totalis ontbreekt het haar op het hoofd volledig.
- Bij alopecia universalis heeft uw kind helemaal geen lichaamshaar.
In de meeste gevallen hervat de haargroei binnen een jaar, ook zonder therapie, en groeit het haar volledig terug, hoewel er af en toe een terugval kan zijn.
Ter ondersteuning kunt u het immuunsysteem versterken en oplossingen met cortisone toepassen.
2.1 Bij circulair haarverlies heeft uw kind geen klachten
Meestal zijn de door circulaire haaruitval aangetaste gebieden rond tot ovaal. De aandoening is symptoomloos, niets jeukt of doet pijn. U kunt een lichte vochtophoping voelen, aan de rand daarvan ziet u vaak nog het laatste stukje haar. Wetenschappers zijn nog op zoek naar de oorzaak en veronderstellen onder meer een auto-immuunziekte of een genetische oorzaak. Andere vermoedelijke oorzaken zijn chronische infecties van het gebit en de bovenste luchtwegen.
Opvallend is dat bij veel patiënten de lymfeklieren opzwellen en de teennagels veranderen. Daarnaast lijdt ongeveer één op de vijf patiënten aan een allergische luchtwegaandoening. Interessant is ook dat kinderen met trisomie 21 (syndroom van Down) vaker worden getroffen.
3e bijzondere geval: trichotillomantie. Deze kinderen trekken hun eigen haar uit
De psychologische toestand (stress, angst, …) van kinderen kan ook alozepia uitlokken. Dit is te zien bij getraumatiseerde kinderen die ook hun haar verliezen.
Kinderen die lijden aan trichotillomantie trekken bijvoorbeeld hun haar uit. Dit dwangmatige gedrag kan de dichtheid van de haargroei ernstig aantasten. Dit is gemakkelijk te herkennen aan het feit dat de getroffen gebieden verspreid liggen over de hoofdhuid en niet afgebakend zijn.
Als het haar door kinderen zelf wordt afgeknipt, spreekt men van trichotemnomanie. De getroffenen klagen nog steeds over haaruitval. In beide gevallen zal de kinderarts passende psychotherapie voorschrijven.
4. andere oorzaken: Schimmels en virussen kunnen ook haaruitval veroorzaken.
Soms kunnen schimmels of virussen (zeer zelden) ook verantwoordelijk zijn voor haaruitval. In de meeste gevallen gaat het om een schimmel die tinea capitis wordt genoemd. Het is niet gevaarlijk en komt vaker voor op het platteland dan in de stad, omdat het voornamelijk door dieren wordt overgedragen.
De symptomen zijn een jeukende, rode hoofdhuid en roos. Op aangetaste plaatsen breekt het haar af of valt het helemaal uit.
De schimmelaantasting wordt meestal plaatselijk behandeld met fungiciden, vaak ondersteund door tabletten.
Zorg voor strikte hygiëne door de volgende maatregelen te nemen:
- Voorwerpen die in contact zijn gekomen met de zieke hoofdhuid moeten worden gewassen met heet water.
- Regelmatig en grondig de handen wassen is vanzelfsprekend.
- Een aparte kam (een aparte borstel) voor elk gezinslid vermindert het risico van overdracht van de schimmel.
- Wasgoed moet op minimaal 60 graden in de wasmachine.
Verzorg het haar van uw kind goed: Voeding en verzorging zijn hier bijzonder belangrijk
Je kunt veel doen voor de gezondheid van je haar. Gezond haar heeft de juiste voedingsstoffen nodig, en vitamine A en E zijn daarvoor essentieel. Je moet fastfood, gemaksproducten en te veel suiker uit je dieet schrappen of verminderen. Ga in plaats daarvan voor verse groene groenten, gezonde vetten (noten en avocado’s) en bessen. Deze voedingsmiddelen bevatten grote hoeveelheden van de vitamines die je nodig hebt. Zo voorkom je een vitaminetekort.
Als u uw kinderarts om een geschikte therapie vraagt, zal hij waarschijnlijk haargroeistimulerende preparaten of zelfs cortisonenzalven voorschrijven. Deze geneesmiddelen kunnen echter ook bijwerkingen hebben. Als alternatief kunt u homeopathische middelen of behandelingen gebruiken. Het masseren van de hoofdhuid met essentiële oliën (cederhout, lavendel, tijm), druivenpitolie of jojoba-olie kan de haargroei op geheel natuurlijke wijze bevorderen. Het compenseert het gebrek aan verzorging.
6. gezondheidsadviseur rond het kind
No products found.
No products found.
No products found.