De reden zou kunnen liggen in de toegenomen complicaties van vroeggeboorte. Premature baby’s bloeden vaak of hebben te weinig zuurstof, wat kan leiden tot hersenbeschadiging.
Epilepsie is per definitie een functiestoornis van de hersenen. De neuronen in de hersenen van je kind geven korte synchrone en ongecontroleerde impulsen af.
Er is gegeneraliseerde en focale epilepsie. Bij gegeneraliseerde epilepsie en de bijbehorende syndromen worden de hele hersenen getroffen door een aanval, terwijl bij focale epilepsie alleen bepaalde gebieden van de hersenen worden getroffen.
Zuiver statistisch gezien is het risico om epilepsie te krijgen ongeveer drie tot vier procent. Tot de belangrijkste risicogroep behoren de jongsten, dat wil zeggen uw kinderen, en mensen van 50 tot 60 jaar. Elk jaar kunnen ongeveer 40 tot 70 nieuwe gevallen worden vastgesteld in een groep van 100.000 mensen. Wij hebben de meest voorkomende verschijnselen en tekenen van epilepsie bij baby’s, peuters en kinderen voor u gedocumenteerd in dit artikel.
[button]Gids voor epilepsie voor kinderen en ouders[/button]
Inhoudsopgave
1. epilepsie bij baby’s: veel epilepsiesyndromen eindigen fataal.
Premature baby’s hebben een verhoogd risico op epilepsie. Ter vergelijking: slechts drie op de 1000 baby’s die “op tijd” worden geboren, krijgen epilepsieaanvallen. Bij te vroeg geborenen is dat aantal tien op de 1000 baby’s.
De reden hiervoor zou het verhoogde aantal complicaties bij vroeggeboorten kunnen zijn. Hier komen bloedingen of zuurstofgebrek vaak voor, wat kan leiden tot schade aan de hersenen. Trauma’s, herseninfarcten, misvormingen, infecties of stofwisselingsstoornissen kunnen ook leiden tot zogenaamde neonatale toevallen.
De symptomen van een epileptische aanval bij een baby zijn gevarieerd, maar meestal onopvallend.
| Epilepsie | Leeftijd van het kind | Tekenen/symptomen | Prognose |
|---|---|---|---|
| Vroege myoclonische encefalopathie | in de eerste levensdagen |
|
|
| Ohtahara syndroom | in de eerste tien dagen van het leven |
|
|
| West syndroom | tussen de derde en twaalfde levensmaand |
|
|
| Dravet syndroom | tijdens de vijfde levensmaand |
|
|
2. epilepsie bij jonge kinderen: De kans op genezing is 50:50
Twee tot drie procent van de een- tot vijfjarigen lijdt aan het epilepsiesyndroom.
| Naam van de epilepsie | Leeftijd van het kind | Tekenen/symptomen | Prognose |
|---|---|---|---|
| Goedaardige myoclonische epilepsie | Tussen zes maanden en drie jaar |
|
|
| Lennox-Gastaut syndroom | Tussen het eerste en zevende levensjaar |
|
|
| Doose syndroom | tussen zes maanden en zeven jaar |
|
|
| CSWS syndroom | tussen twee maanden en 12 jaar |
|
|
3. epilepsie bij kinderen: Veel syndromen eindigen in de adolescentie
0,5 procent van de kinderen lijdt aan epilepsie.
| Naam van de epilepsie | Leeftijd van het kind | Tekenen/symptomen | Prognose |
|---|---|---|---|
| Goedaardige epilepsie | Tussen drie en 13 jaar |
|
|
| Landau-Kleffner syndroom | Tussen vijf en zeven jaar |
|
|
| Panayiotopoulos syndroom | Kindertijd |
|
|
| Epilepsie bij kinderen | tussen vijf en zeven jaar |
|
|
4. epilepsie betekent: de neuronen worden gek.
Eerste hulp bij een aanval
De Duitse Epilepsie Vereniging heeft online EHBO-regels geformuleerd die aangeven hoe je moet reageren op een epileptische aanval bij je kind. Het is in ieder geval belangrijk om verwondingen te voorkomen, bij uw kind te blijven en knellende kleding los te maken. Het is belangrijk om ontspannen met uw kind om te gaan. Als u met geweld probeert te voorkomen dat het stuiptrekkende lichaam een aanval krijgt, kunnen de botten van uw kind breken.
Epilepsie is per definitie een stoornis in de hersenen. De neuronen in de hersenen van uw kind geven korte synchrone en ongecontroleerde impulsen af.
De intensiteit van zo’n aanval kan variëren en de gevolgen ervan ook. Sommige lijders ervaren een ongecontroleerde aanval over het hele lichaam, sommigen zijn even “afwezig” en weer anderen voelen alleen een tintelend gevoel.
4.1 De oorzaken van epilepsie kunnen van verschillende aard zijn
Als de oorzaak onverklaard blijft, spreekt men van cryptogene epilepsie. Als noch veranderingen in de hersenen noch een stofwisselingsziekte de oorzaak van de epilepsie zijn, wordt deze oorzaak “idiopathisch” genoemd. Meestal is de oorzaak van epilepsie echter genetisch, d.w.z. erfelijk. Van symptomatische epilepsie is sprake wanneer misvormingen in de hersenen, hersenbeschadiging door onvoldoende toevoer bij de geboorte, tumoren, een beroerte of ontstekingen hebben geleid tot het ontstaan van epilepsie.
4.2 Het verschil tussen een incidentele aanval en echte epilepsie
De International League Against Epilepsy (ILAE) definieert deze richtlijnen die wijzen op “echte” epilepsie:
- Binnen 24 uur heeft uw kind minstens twee, meestal spontane, niet uitgelokte aanvallen. Minder vaak zijn provocaties zoals lichtflitsen of geluiden verantwoordelijk.
- Er is één niet-uitgelokte aanval geweest en de kans op een nieuwe aanval in de komende tien jaar is minstens 60 procent.
- Er is sprake van een epilepsiesyndroom.
Er zijn ook “gelegenheidsaanvallen”, die verschillen van “echte” epilepsie. Ze kunnen het gevolg zijn van verschillende ziekten. Vooral bij jonge kinderen kunnen epileptische aanvallen worden veroorzaakt door koorts. Maar ook vergiftiging door medicijnen, stofwisselingsstoornissen, hersenvliesontsteking of hersenschudding kunnen leiden tot een gelegenheidsaanval.
Epilepsieën worden onderverdeeld in gegeneraliseerde en focale epilepsieën.
Ieder mens heeft een fundamentele neiging om een aanval te krijgen, en deze neiging is individueel. Elk van onze zenuwcellen kan ook epileptisch worden. Zowel genetische aanleg als hersenbeschadiging kunnen deze neiging vergroten. De vakpers is verdeeld over het aantal verschillende vormen van epilepsie bij kinderen. In principe kunnen epilepsieën echter worden onderverdeeld in een gegeneraliseerde en een focale vorm.
- Bij gegeneraliseerde epilepsieën en hun syndromen worden de hele hersenen getroffen door een aanval. Subcategorieën van gegeneraliseerde epilepsieën zijn tonische aanvallen. Hierbij verkrampen en verstijven de afzonderlijke ledematen. Bij clonische aanvallen trekken hele spiergroepen samen. En bij tonisch-clonische aanvallen raakt uw kind eerst bewusteloos, gevolgd door krampachtige stuiptrekkingen.
- Bij focale epilepsie zijn alleen bepaalde gebieden in de hersenen aangetast. Focale epilepsie kan zich ontwikkelen tot gegeneraliseerde epilepsie. Bij focale epilepsie kunnen motorische aanvallen optreden – bijvoorbeeld stuiptrekkingen in armen en benen. Visuele aanvallen (bijvoorbeeld visuele stoornissen) zijn ook mogelijk.
6. epilepsie bij kinderen: Een controle van het zenuwstelsel wordt gebruikt voor de diagnose
Als u vermoedt dat uw kind epilepsie heeft, praat dan met uw kinderarts. Hij of zij heeft ervaring met epilepsie. De eerste stap is een uitgebreid gesprek, gevolgd door een lichamelijk onderzoek. Dit omvat een controle van de toestand van het zenuwstelsel, waarvoor een EEG (elektro-encefalografie) nodig is. In sommige gevallen kan epilepsie worden herkend aan typische curveveranderingen. Belangrijker is echter de magnetische resonantie beeldvorming of MRI. Deze maakt dwarsdoorsnedebeelden van de hersenen, die artsen kunnen gebruiken om eventuele schade of misvormingen op te sporen die op de epileptische aanvallen kunnen wijzen.
7. epilepsie bij kinderen: De behandeling wordt uitgevoerd met betrekking tot de respectieve diagnose
De grens tussen myoclonie bij zuigelingen, waarbij uw baby knippert, met zijn ogen draait, met zijn armen en benen beweegt en fragmentarische aanvallen heeft, en “echte epilepsie” is vaag. Tegen deze achtergrond is het belangrijk dat uw kinderarts eerst een diagnose stelt, zodat vervolgens een behandeling kan worden gegeven.
Een myoclonie bij een zuigeling kan eenvoudig worden onderbroken door de lichaamsdelen zachtjes vast te houden. Dit is geen klassieke epilepsie. Andere epilepsieën kunnen worden voorkomen door de triggers te vermijden.
In andere gevallen is behandeling met medicijnen noodzakelijk. Als medicatie onvermijdelijk is, is een neuroloog uw bevoegde contactpersoon op dit punt. Anti-epileptica, zoals lamotrigine, kunnen de ongecontroleerde activiteit van de zenuwcellen in de hersenen remmen – en uw kind een aanvalsvrij leven geven. Dit betekent niet noodzakelijkerwijs dat elke vorm van epilepsie bij kinderen kan worden genezen. De symptomen kunnen worden verlicht met medicijnen. Zo kan uw kind ondanks de epilepsie een half normaal leven leiden.
Tip: Om misvormingen tijdens de zwangerschap te voorkomen is het raadzaam regelmatig foliumzuursupplementen te nemen.
8. gids over epilepsie voor kinderen en ouders
No products found.
No products found.
No products found.