[Button]Koop een klinische thermometer speciaal voor baby’s[/button].

1. dit zijn de symptomen van driedaagse koorts

Driedaagse koorts heeft een vrijwel constant verloop: van het ene op het andere moment krijgt de zuigeling hoge koorts van ruim 39 tot ruim 41 graden. Op dat moment heeft de incubatietijd ongeveer vijf tot 15 dagen geduurd. Het is vaak onmogelijk te achterhalen waar het kind besmet is geraakt, omdat het virus zo wijdverspreid is dat vrijwel ieder kind er tegen de tijd dat het drie jaar oud is minstens één keer mee in aanraking is gekomen.

Koortsverlagende medicijnen hebben geen blijvend effect gedurende de volgende drie dagen: de koorts keert terug zodra het effect ophoudt. Na die drie dagen verdwijnt de koorts echter even plotseling als hij gekomen is, en krijgt de baby een felrode of roze uitslag. Deze begint meestal op de onderrug, de liezen of de nek, maar kan zich over het hele lichaam verspreiden.

Uitslag in het gezicht is vrij zeldzaam, maar ook niet erg: in tegenstelling tot bijvoorbeeld waterpokken hoeft u hier meestal de jeuk niet te verlichten. De uitslag geneest vanzelf na enkele uren tot ongeveer drie dagen. Er zijn geen littekens of andere late gevolgen. De ziekte verloopt vaak zonder verdere complicaties.

1.1 Deze bijkomende symptomen kunnen voorkomen

Sommige kinderen krijgen tegelijk met de ziekte andere symptomen, zoals

• Keelpijn
• Hoest
• Opgezwollen lymfeklieren
• Diarree
• misselijkheid

Als dit het geval is of als de koorts erg hoog is en de baby erg zwak is, moet u een kinderarts raadplegen. Hij of zij kan andere ziekten uitsluiten, zoals ontsteking van het middenoor, de longen of het hersenvlies, en ook urineweginfecties. Het is echter niet gemakkelijk om in de eerste dagen een diagnose te stellen: het is pas zeker als de koorts na de derde dag verdwijnt en de karakteristieke huiduitslag verschijnt. Hier vat een kinderarts deze informatie voor u samen:

1.2 Koortsstuipen zijn een speciaal geval

Sommige baby’s en peuters kunnen tijdens de driedaagse koorts koortsstuipen krijgen. Deze zijn meestal mild en hebben op lange termijn geen invloed op de gezondheid van het kind. Ze zijn echter vreselijk om te zien en doen de ouders meestal enorm schrikken.

Als het kind met het hele lichaam of bijvoorbeeld alleen met de armen begint te stuiptrekken, zich overstrekt, met de ogen rolt en niet meer reageert op spraak, heeft het zojuist een krampaanval gehad. Als koorts de aanleiding is, blijft er geen schade over. Toch moet u het alarmnummer bellen zodat uw baby in het ziekenhuis kan worden onderzocht. Alleen zo kan worden vastgesteld of het om een koortsaanval of epilepsie gaat.

Tip: Leg de baby voorzichtig op de grond en verwijder alle harde voorwerpen uit zijn buurt, zodat hij zich niet kan bezeren.

2. De therapie is gericht tegen de symptomen

Het lichaam bestrijdt het virus dat de koorts veroorzaakt helemaal zelf. De arts schrijft antipyretica voor in de vorm van zetpillen of sappen. Het is echter aan u om te beslissen of u ze aan uw baby geeft: Kinderen met driedaagse koorts zijn meestal vrij levendig. Ze lijden niet, drinken genoeg en kunnen slapen.

Omdat de koorts de virussen bestrijdt, moet u deze in de gaten houden en de medicijnen alleen gebruiken als de koorts te hoog oploopt of als de baby lijdt, koude rillingen heeft, niet wil drinken of niet kan slapen. Als het kind warme handen en voeten heeft en een warm gezicht, kunt u ook een oud huismiddeltje proberen: Kuitkompressen helpen vaak bij koorts. Dit werkt echter alleen als de baby ze accepteert en ze niet wegschopt.

Tip: Zorg ervoor dat de baby voldoende drinkt! Ze verliezen veel vocht als ze koorts hebben.

3. de driedaagse koorts komt niet meer dan één keer voor

Zodra het immuunsysteem de virussen die de driedaagse koorts veroorzaken heeft bestreden, behoudt het de bijbehorende antilichamen. Dit betekent dat het kind meestal immuun is voor de ziekte en deze dus niet meer dan één keer krijgt. Er zijn echter infecties die sterk lijken op de koorts, zodat het kan lijken alsof het kind opnieuw tegen de ziekte vecht.

Als zwangere vrouwen in contact komen met kinderen die de driedaagse koorts hebben, moeten ze naar de gynaecoloog. Hier wordt onderzocht of zij de antistoffen tegen het virus hebben. Dit is bij bijna alle mensen het geval, aangezien de overgrote meerderheid in de vroege kinderjaren besmet raakt. Als iemand echter tijdens de zwangerschap wordt besmet, kan dat gevaarlijk zijn voor het ongeboren kind, en daarom is een bezoek aan de arts dringend aan te bevelen.

4. het risico op infectie verdwijnt met de uitslag

.

Vooral voor ouders die moeten werken, is de vraag wanneer het kind weer naar de dagopvang mag, belangrijk. Zodra de koorts over is, is de ziekte niet meer besmettelijk. Dus vanaf het moment dat de uitslag verschijnt en de koorts is gezakt, mag het kind in theorie weer tussen de andere kinderen.

In werkelijkheid hangt het echter vooral af van hoe hij of zij zich verder voelt: als hij of zij moe, lusteloos en aanhankelijk is, is het beter om hem of haar nog een dag thuis te houden. Het probleem met driedaagse koorts is niet het besmettingsgevaar tegen het einde van de ziekte, maar eerder aan het begin: omdat de koorts zo abrupt optreedt, de besmetting via druppelinfectie verloopt en de incubatietijd enkele dagen duurt, is preventie tegen de ziekte vrijwel onmogelijk.

Bovendien verloopt de infectie bij sommige kinderen onopvallend: zij hebben nauwelijks koorts en geen andere klachten. Ook is de uitslag zo bleek dat hij soms niet eens opvalt. Deze kinderen kunnen anderen besmetten zonder dat iemand het merkt.

5. klinische thermometers speciaal voor baby’s

No products found.