Difterie is per definitie een infectie die wordt veroorzaakt door bacteriën. De ziekteverwekkers veroorzaken de typische difteriesymptomen door hun gif.
De incubatietijd van difterie is relatief kort. Slechts enkele dagen na de besmetting zal uw kind de eerste difterieverschijnselen vertonen.
Als kinderen klagen over keelpijn en slikproblemen, vermoedt men zelden difterie. Alleen het laagje op de amandelen en in de keel is een typisch teken.
Difteriesymptomen zijn zo aspecifiek dat het soms moeilijk is de ziekte snel te herkennen. Keelpijn, koorts, slikproblemen en algemene lusteloosheid zijn symptomen van difterie, maar het kunnen ook tekenen zijn van pseudokroep, tonsillitis of laryngitis. We hebben wat nuttige informatie verzameld over de ziekteverwekkers die de ziekte veroorzaken, over overdracht, oorzaken, verloop en preventie.
[button]Verdere literatuur over de gezondheid van kinderen[/button]
Inhoudsopgave
1. de bacterie veroorzaakt difterie symptomen met behulp van gif.
De bacterie
Corynebacterium diphtheriae vormt het difterietoxine. Dit gif is uiterst agressief, beschadigt het slijmvlies en vernietigt cellen in het lichaam (zie rki.de).
Difterie is een bacteriële infectie. De bacterie die de ziekte veroorzaakt, wordt overgedragen door niezen of hoesten. In vakjargon wordt dit een “druppelinfectie” genoemd. Het toxine maakt de ziekte bijzonder gevaarlijk voor de keel en de luchtwegen. Het grootste gevaar is dat de relatief onschuldig lijkende symptomen niet als difterieverschijnselen worden herkend. Als de ziekte onbehandeld blijft, kan ze zich verspreiden en andere organen in het lichaam van uw kind aantasten.
Opgelet: De ziekte is aangifteplichtig.
2. difterie symptomen bij kinderen blijven vaak onopgemerkt
Als u vermoedt dat uw kind enkele van de volgende difterie-symptomen vertoont, moet u met uw kinderarts praten:
- Difteriesymptomen kunnen gemakkelijk voor andere ziekten worden aangezien. Pijn bij het slikken in de keel, koorts, zwelling in de keel en het gevoel ziek te zijn, kunnen symptomen zijn van difterie – of een onschuldiger kinderziekte.
- Een vrij zeker teken van difterie is de witgele laag die zich verspreidt op de amandelen, in de neus en in de keel. Als deze plekken gaan bloeden wanneer de kinderarts ze probeert af te borstelen, is dit een symptoom van difterie.
- Een typisch teken van difterie is een slechte adem, die artsen omschrijven als zoet en vies. Een purulente of bloederige afscheiding uit de neus komt ook vaak voor bij baby’s met difterie.
- Een indicatie van progressieve difterie is de aanval van de bacterie op het strottenhoofd. Dit uit zich in een hoest die sterk lijkt op kroep. De blaffende hoest wordt vaak verward met kinkhoest en kan in combinatie met heesheid snel leiden tot kortademigheid.
- Het is zeldzaam, maar niet onmogelijk, dat de bacteriën naar de inwendige organen migreren. Daar kunnen ze hartritmestoornissen, myocarditis, longontsteking of lever- en nierfalen veroorzaken.
3. Een uitstrijkje van het slijmvlies zorgt voor een betrouwbare diagnose.
Tussen het vermoeden en de diagnose ligt een uitstrijkje van het neus- of keelholteslijmvlies. Dit wordt in het laboratorium onderzocht op het virus en zijn toxine. Aangezien de analyse 12 uur duurt, begint de arts meestal met de behandeling zodra de diagnose wordt vermoed.
Overigens: alsuw kinderarts difterie tijdig herkent en behandelt, staat meestal niets een volledig herstel in de weg. Complicaties, late effecten of een directe aantasting van inwendige organen zijn zeldzaam. Het sterftecijfer bedraagt ongeveer vijf tot tien procent van alle infecties. Het is lager in landen met betere medische zorg. In ontwikkelingslanden daarentegen sterven aanzienlijk meer mensen aan difterie. De incidentie is daar ook hoger.
3.1 Antidotum, antibiotica en quarantaine dienen als therapie
Zodra difterie wordt vermoed (d.w.z. voordat het uitstrijkje een definitieve diagnose mogelijk maakt), worden gewoonlijk de volgende behandelingsstappen gestart:
- Uw kind krijgt een tegengif, een zogenaamd difterie-antitoxine. Dit maakt de nog vrijgekomen gifstoffen in het lichaam onschadelijk.
- Ook zijn antibiotica nodig om te voorkomen dat de bacterie zich verder verspreidt en nog meer gif produceert. In de regel duurt de behandeling met antibiotica tien dagen.
- Quarantaine en bedrust zijn nodig om de bacterie, de ziekteverwekker en het gif veilig kwijt te raken. Vier weken bedrust is de vuistregel voor difterie symptomen. Alleen degenen die gevaccineerd zijn mogen difteriepatiënten zijn. In plaats daarvan kunt u een antibiotische profylaxe krijgen.
4. de difterievaccinatie zet het immuunsysteem aan tot de aanmaak van antilichamen
Uw kinderarts zal u zeker adviseren om een vaccinatie te laten uitvoeren. In de regel bestaat de basisvaccinatie uit vier vaccinaties, die in de dij, bil of bovenarm worden ingespoten. In dit geval wordt precies hetzelfde vaccin geïnjecteerd in een verzwakte vorm die difterie veroorzaakt. De verlaagde dosis in het vaccin maakt uw kind echter niet ziek, maar produceert antistoffen. Het is mogelijk om difterie te krijgen ondanks de vaccinatie. De antilichamen worden dan echter veel sneller actief en bestrijden de bacterie. Dit heeft een gunstig effect op het verloop van de ziekte.
Deskundigen bevelen de onderstaande vaccinatiedata aan:
| Basisvaccinatie bij baby’s | Booster (vaak in combinatie met een tetanusbooster) |
|---|---|
|
|
Vaccinatie beschermt uw kind niet alleen tegen difterie, maar voorkomt ook dat de ziekte zich verder verspreidt. Vaccinatie dient dus in meerdere opzichten als preventie: het beschermt uw kind, andere kinderen en remt de verspreiding op lange termijn.
5 Verder lezen over de gezondheid van kinderen
No products found.