Vanaf ongeveer twee jaar beginnen kinderen een eigen wil te ontwikkelen. Deze zogenaamde uitdagende fase kan in sommige gevallen tot de leeftijd van zes jaar duren.
De uitdagingsfase is heel belangrijk voor kinderen omdat ze in deze periode leren hun eigen belangen te laten gelden. Ze moeten echter ook leren omgaan met negatieve gevoelens, stress en frustratie.
U kunt uw kind in deze fase steunen door begrip te tonen en het te troosten. U kunt veel driftbuien voorkomen door regels en een gestructureerde dagelijkse routine op te stellen.
Je kind gooit zichzelf plotseling gillend op de grond in een supermarkt? Gefeliciteerd! Je kind zit midden in de fase van de opstandigheid, die soms erg vermoeiend en zenuwslopend kan zijn. Want in deze fase ontwikkelen kinderen een eigen wil, die ze zo vaak mogelijk willen laten gelden.
In dit artikel geven we je graag enkele opvoedtips voor de uitdagende fase. We leggen uit hoe lang de fase duurt, welk gedrag normaal is en waarom deze fase vooral belangrijk is voor de verdere ontwikkeling van je kind.
[button]Aanbeveling van de redactie: Gidsen over de opstandige fase[/button]
Inhoudsopgave
1. de uitdagingsfase bereikt zijn hoogtepunt tussen het tweede en derde levensjaar.
Agressie bij kinderen
Canadese wetenschappers presenteerden onlangs een studie waarin de agressiviteit van adolescenten gedurende de eerste 13 levensjaren werd onderzocht. Zij ontdekten dat kinderen het agressiefst zijn als ze ongeveer 3,5 jaar oud zijn. Afhankelijk van de gezinsomstandigheden kan deze agressiviteit ook leiden tot fysiek geweld in de adolescentie.
Kinderen opvoeden is in de meeste gevallen allesbehalve gemakkelijk. Het wordt echter bijzonder moeilijk wanneer kinderen een leeftijd bereiken waarop zij ten koste van alles hun eigen wil willen opleggen. In deze periode vindt een verandering plaats van baby naar peuter.
Maar wanneer kunnen ouders verwachten dat deze fase begint en hoe lang duurt ze normaal gesproken? In de onderwijskunde wordt de uitdagende fase ook wel de autonomiefase genoemd. Volgens de definitie verwijst de uitdagingsfase naar een fase in de ontwikkeling van een peuter waarin zijn eigen wil wordt ontdekt en zijn eigen wensen op de voorgrond worden geplaatst.
Terwijl het gedrag van sommige kinderen al op tweejarige leeftijd verandert, komen andere kinderen pas op drie- of vierjarige leeftijd in de uitdagingsfase. Ook de duur is niet precies te voorspellen. Wanneer de fase voorbij is, verschilt sterk van kind tot kind. Voor de meeste kinderen eindigt de uitdagende fase uiterlijk op zesjarige leeftijd.
Vaak bereikt de uitdagende fase zijn hoogtepunt tussen het tweede en derde levensjaar.
2 De autonomiefase als belangrijke stap in de ontwikkeling
Deuitdagingsfase wordt gekenmerkt door het feit dat het kind zichzelf begint te zien als een onafhankelijk persoon. Het beseft dat het zijn eigen behoeften heeft en zijn eigen beslissingen kan nemen. Dit leidt tot een steeds grotere drang om zelfstandig te worden en dingen uit te proberen.
Maar omdat het kind zich aan de regels van de moeder en/of vader moet houden, kan de woede over het feit dat het zijn eigen belangen niet mag laten gelden, uit de hand lopen. De kinderen begrijpen niet waarom ze voortdurend door hun ouders worden tegengewerkt.
De driftbuien worden dus uitgelokt door het feit dat het kind zijn eigen behoeften niet mag nastreven of dingen moet doen die niet overeenstemmen met zijn eigen belangen. Door te schreeuwen, schoppen, slaan of trappen maken ze hun ouders duidelijk dat ze het niet eens zijn met hun beslissing. De innerlijke woede overvalt de kinderen zozeer dat ze zich niet meer kunnen beheersen.
Hoewel de opstandigheidsfase voor ouders een zeer stressvolle en zenuwslopende tijd is, is deze fase enorm belangrijk voor de ontwikkeling van een kind. Door hardnekkig te proberen hun eigen belangen te laten gelden, leren ze dat je in het leven moet volharden en moet vechten voor de vervulling van je eigen wensen.
Omdat ze door hun capaciteiten nog niet in staat zijn hun eigen behoeften te bevredigen, leren ze automatisch omgaan met stress en frustratie. Op deze momenten is het belangrijk grip te krijgen op de eigen gevoelens, wat van groot belang is voor de sociale interactie.
Let op: Er zit geen kwade wil achter als kinderen hun zin willen krijgen. Ook zij worden vaak overweldigd door de woede die plotseling op hen afkomt.
3. tips om met driftbuien om te gaan
Als de driftbuien beginnen, weten veel ouders niet hoe ze moeten reageren. Ze zijn bang iets verkeerd te doen of de omstandigheden steeds erger te maken.
Hieronder geven wij u tips over hoe u de uitdagende fase het beste kunt doorstaan en hoe u uw kind tijdens een driftbui kunt kalmeren. En onthoud altijd: aan elke fase van opstandigheid komt op een gegeven moment een einde.
Tip: Als je hulp nodig hebt bij de opvoeding, kun je natuurlijk altijd terecht bij opvoed- of gezinsadviescentra.
3.1 Toon begrip en geduld
Boekentip: De kleine uitdagende draak
Het kinderboek “Der kleine Trotzdrache” van Patricia Mennen vertelt het verhaal van de kleine draak Defiance, die nog moet leren omgaan met zijn gevoelens. In een prachtig verhaal beschrijft de auteur hoe het draakje erin slaagt om van zijn opstandigheid af te komen.
Het is heel normaal dat kinderen tijdens de fase van defiance driftbuien hebben. Op het moment dat de woede hen in zijn greep krijgt, kunnen ze niet meer helder denken. Ze luisteren niet meer en geven volledig toe aan het gevoel van woede. Daarom helpt het helemaal niet als u op dat moment tegen uw kind praat. Wacht in plaats daarvan tot ze gekalmeerd zijn. Zorg er ook voor dat u niet schreeuwt, maar de situatie zo rustig mogelijk verduidelijkt.
Kinderen voelen zich meestal beter als ze het gevoel hebben dat ze serieus worden genomen en begrepen. Neem daarom de wil van uw kind serieus, ook als dat betekent dat u op sommige momenten compromissen moet sluiten. Een goede manier is om alternatieven aan te bieden die voor beide partijen goed zijn.
Laat je kind zo vaak mogelijk nieuwe dingen proberen. Dit versterkt het zelfvertrouwen van je kind. Als je daarentegen alles verbiedt, verergert dat in veel gevallen de situatie.
3.2 Afleiding in plaats van straf
Uit pure wanhoop reageren veel ouders op de driftbuien van hun kind met dreigementen en straffen. Hoewel dit begrijpelijk is, wordt de woede van je kind veel erger door het geschreeuw en de straffen. Help je kind in plaats daarvan om de woede kwijt te raken.
Een andere optie is om het kind op dat moment af te leiden, zodat de woede vanzelf kan verdwijnen. Door gerichte afleidingsmanoeuvres kun je de aandacht van je kind afleiden naar iets anders.
3.3 De uitdagende fase doorkomen met regels en structuur
Driftbuien ontstaan vaak in situaties die gepaard gaan met hectiek en stress. Door het dagelijks leven vaste structuren te geven en duidelijke regels te stellen, kunt u voorkomen dat uw kind extra hongerig, moe of overweldigd is.
Wachttijden, tijdsdruk en stress leiden meestal al tot conflicten. Als je kind in de uitdagende fase zit, kunnen zelfs kleine dingen de druppel zijn die de emmer doet overlopen. Plan daarom altijd voldoende tijd in om hectische situaties te voorkomen.
Belangrijk: De regels moeten door iedereen worden nageleefd. Alleen zo leert uw kind zich aan de regels van de samenleving te houden.
In deze video krijgt u meer tips over hoe u met de uitdagende fase van uw kind kunt omgaan:
4. aanbeveling van de redactie: gidsen over de uitdagende fase
No products found.
No products found.
No products found.