Zogenaamde stille breuken worden niet opgemerkt en worden ook wel vermoeidheidsbreuken genoemd. Bij een open breuk wordt het bot zichtbaar. Vooral buisvormige botten lopen het meeste risico.
Voor een leek is het niet mogelijk botbreuken met het blote oog te herkennen. Een zwelling of kneuzing kan echter een eerste aanwijzing zijn. Raadpleeg een kinderorthopedisch chirurg. Hij of zij maakt röntgenfoto’s van uw kind en geeft informatie over de situatie.
De behandeling van botbreuken bij kinderen varieert uiteraard, afhankelijk van het bot dat is aangetast. Een operatie is niet altijd nodig. De breuk geneest meestal binnen enkele weken.
Een botbreuk bij kinderen is niet ongewoon. Jaarlijks breken 300.000 botten van kinderen (verdeeld over benen, schouders, gewrichten, armen en handen). Sommige van deze breuken (40.000) vereisen zelfs een klinische behandeling.
Wij leggen uit hoe u een botbreuk bij uw kind kunt ontdekken en waar u op moet letten zodat niets een probleemloze genezing in de weg staat.
[button]Het ziekenhuisverblijf gemakkelijker maken voor je kind[/button]
Inhoudsopgave
1. botbreuken bij kinderen: lange botten lopen het meeste risico
De groeischijf loopt gevaar
Een goed behandelde botbreuk vormt geen gevaar voor de verdere gezonde groei van uw kind. Veel breuken treffen echter de groeischijf, die verantwoordelijk is voor de symmetrische ontwikkeling van het skelet. Een kinderorthopeed kan letsels op dit punt met een MRI in beeld brengen en helpen.
De meeste botbreuken bij baby’s en kinderen (80 procent) komen voor in de lange botten van armen en benen. De rest betreft andere botten, zoals de schedel, de wervelkolom of andere delen van het beendergestel. Botbreuken kunnen in veel alledaagse situaties voorkomen. Een botbreuk bij een kind komt vooral voor in het verkeer.
Uw kind is op geen enkele leeftijd beschermd tegen een botbreuk. Vooral valpartijen leiden vaak tot een gebarsten of zelfs gebroken bot. Vooral de elleboog en de pols lopen dan gevaar. De reden hiervoor ligt in het instinct van kinderen om zichzelf op te vangen bij een val. En zelfs na de tijd dat speeltuinen en klimrekken de grootste bron van gevaar zijn, liggen er nog andere gevaren op de loer, want: Niet alleen met de puberteit wordt uw kind meer risicomijdend.
Er zijn verschillende soorten botbreuken, die worden genoemd naar het soort breuk (waaronder dwars-, schuine en buigbreuken) of naar het bot dat is gebroken. Met een bekkenfractuur wordt een breuk van het bekken bedoeld. Bij een stuitbeenfractuur is het stuitbeen gebroken, bij een vingerfractuur is de vinger (meestal de pink) gebroken en bij een middenhandsbeenfractuur is het zogenaamde middenhandsbeentje gebroken. Ook de middenvoet, de knie, de teen of de onderarm kunnen breken.
2. Hoe herken je een botbreuk bij een kind?
Het herkennen van een botbreuk en de symptomen daarvan is voor een leek niet eenvoudig. Er zijn natuurlijk enkele symptomen die op een breuk wijzen. Zwelling of blauwe plekken kunnen een indicatie zijn van een breuk. Als u niet zeker weet of uw kind een botbreuk heeft, is het beter een arts te raadplegen.
Voor een botbreuk bij een baby of kind kunt u het beste naar de kinderorthopeed gaan. Een röntgenfoto geeft dan duidelijkheid. De kinderorthopeed kent ook de gevaarlijke plekken op de botten van het kind en kan de symptomen juist interpreteren.
Totdat je met je kind naar de dokter gaat, kun je de pijn verlichten door het getroffen gebied te koelen. Zo kun je je kind vaak ook zonder zwelling bij de specialist krijgen. Een geïmproviseerde spalk met een houten lepel, een liniaal of een duimstok kan ook zinvol zijn.
Het is toegestaan het kind geschikte pijnstillers te geven. Volg de instructies voor de betreffende medicatie, vooral met het oog op de leeftijd van uw kind. Het is heel normaal dat uw kind zich misselijk voelt na een ongeval. Als u bolletjes wilt gebruiken, worden Calcium hypofosforicum, Calcium phosphoricum, Silicea terra en Symphytum aanbevolen.
Let op: Als er een duidelijke malpositie te zien is, moet u onmiddellijk de hulpdienst waarschuwen en niet op eigen houtje iets doen! In ieder geval moet u voorkomen dat uw kind het gebroken lichaamsdeel beweegt of zelfs maar een paar stappen loopt met een vermoedelijk gebroken been. Dit kan mogelijk leiden tot complicaties.
Hoe geneest de breuk van uw kind? Gips en plastic verstevigingsverband zijn de klassiekers
Gipsof plastic verstevigingsverband is de meest gebruikelijke manier om een botbreuk bij een baby of kind te repareren, hoewel gips ook vaak wordt afgekeurd als “conservatieve” methode. Een breuk genezen zonder gips zou beter zijn voor de gewrichten en de genezing.
De tendens naar een flexibeler gips is gunstig voor de anatomie van de botten van kinderen: het correctiepotentieel is groot, vooral bij kinderen. Malposities worden – afhankelijk van de breuk – eenvoudigweg door het bot zelf gecompenseerd. Het verklaarde doel van elke therapie is de kleine patiënt zo snel mogelijk van zijn pijn te verlossen en zijn mobiliteit te herstellen.
Zuiver medisch gezien zijn er twee varianten van genezing bekend:
- Bij primaire fractuurgenezing overbruggen zogenaamde osteoblasten de breuk. Dit gebeurt meestal bij botten die operatief worden gefixeerd.
- Zijn de gebroken botten niet gefixeerd, dan treedt secundaire fractuurgenezing op. Tussen de botdelen vormt zich een zogenaamd callus. Eerst ontstaat er een hematoom, daarna komt er bindweefsel tussen de gebroken plek. Het callus wordt dan een geweven bot en uiteindelijk een lamellair bot.
Info: Bij een botbreuk bij een kind komt het zelden voor dat de breuk niet geneest. Als hij niet geneest, kan er sprake zijn van een genezingsstoornis van de botbreuk, die ook gepaard gaat met pijn. Let erop of de botdelen hoorbare geluiden maken of dat uw kind zegt dat het bot niet stabiel aanvoelt. Dit kan – naast het feit dat het bot niet aan elkaar groeit – een aanwijzing zijn voor een genezingsstoornis.
3.1 Een kwart van de botbreuken moet operatief worden hersteld
Slechts ongeveer een kwart van de fracturen moet operatief worden gefixeerd. Vaak wordt de zogenaamde Kirschner-draadlancering toegepast. Hierbij worden roestvrijstalen of titanium draden in het beenmerg geplaatst om de botten opnieuw uit te lijnen. Omdat de draad vrij flexibel is, krijgt de patiënt ook een verband of een externe fixator. Onmiddellijk nadat de botbreuk is genezen, d.w.z. na ongeveer vier tot zes weken, kunnen de draden weer worden verwijderd.
Afhankelijk van het gebroken bot worden ook kleine plaatjes en schroeven ingebracht om de breuk te stabiliseren. Meestal wordt een algemene verdoving toegediend – ook om de kleine patiëntjes rustig te houden.
3.2 De duur van de genezing: De breuk van uw kind zal binnen enkele weken genezen.
Gewoonlijk genezen eenvoudige botbreuken bij kinderen tot vijf jaar in slechts twee tot vier weken. Bij oudere kinderen kan het tot vijf weken duren om te genezen. Volwassenen daarentegen moeten minstens zes weken wachten tot het bot weer aan elkaar gegroeid is. In de meeste gevallen duurt het zelfs langer voordat de breuk genezen is.
Bij kinderen verloopt de genezing veel sneller omdat de celafbraak bij kinderen dynamischer is. Hoe lang het echter duurt voordat de breuk genezen is, hangt altijd af van het individuele lichaam. Dit overzicht biedt een goede oriëntatie:
- Geen enkele breuk is genezen na 1 week.
- Bij kinderen onder de vijf jaar kan het gebroken bot na 2 weken al weer aan elkaar gegroeid zijn.
- Na 3 weken is een botbreuk bij kinderen onder de vijf jaar meestal al genezen.
- De pijn na 4 weken zou nul moeten zijn. Als het bot instabiel aanvoelt, moet u ervan uitgaan dat er een probleem is met de genezing.
- Na 5 weken is een botbreuk bij een schoolkind genezen.
- Na 6 weken is een botbreuk bij een volwassene genezen.
4. voorkomen kan alleen met mate
Uw dierbaren altijd in de gaten houden is al heel wat. Maar zelfs een verbod op speeltuinen of klimtuinen maakt hen niet onkwetsbaar. Preventie kan dus maar een kleine rol spelen om de botten van uw kind gezond te houden. Wat goed en slecht is voor de botten, ziet u in deze vergelijking.
Ook deze tips dragen bij tot een gezond skelet:
- Zorg ervoor dat uw kind een evenwichtige voeding krijgt met calcium en magnesium. Mineralen in de voeding versterken de botten en maken ze weerbaarder. Calcium zit vooral in melk of zuivelproducten en in mineraalwater en groene groenten, magnesium in volkorenproducten en noten. De voeding van uw kind is een belangrijke preventiefactor.
- Vitamine D, die uw lichaam zelf aanmaakt, speelt ook een belangrijke rol bij de botstofwisseling. Een dagelijkse wandeling van 15 minuten in de zon volstaat hiervoor. In de zomer moet u natuurlijk een geschikte zonbescherming gebruiken.
- Zorg ervoor dat uw kind voldoende beweging krijgt. Het is aangetoond dat dit de botdichtheid verhoogt. Verminder overgewicht, dat onder bepaalde omstandigheden de botten kan overbelasten en zo ook de oorzaak van een breuk kan worden.
5. het verblijf van het kind in het ziekenhuis vergemakkelijken
No products found.