Per definitie is een blaasontsteking een urineweginfectie die wordt veroorzaakt door bacteriën. Het wordt meestal veroorzaakt door lichaamseigen bacteriën in de darm, zoals E.coli.
De tekenen van een blaasontsteking zijn alleen bij jonge kinderen redelijk goed te herkennen. Bij baby’s is het soms moeilijk. Vaak plassen, stinkende urine en enuresis zijn typische symptomen van een blaasontsteking.
Slechte hygiëne en koud weer kunnen de kans op een blaasontsteking vergroten. Zorg ervoor dat u vaak luiers verschoont en zorg voor een goede hygiëne.
Lijkt uw kind plotseling te weigeren om naar het toilet te gaan? Plast hij of zij in zijn of haar broek terwijl hij of zij al schoon was? Als u uw kind dwingt naar het toilet te gaan, ziet u dan een verwrongen gezicht? Als deze tekenen je bekend in de oren klinken, dan zou je kind een blaasontsteking kunnen hebben. In dit artikel leggen we uit hoe je het zeker weet en welke huismiddeltjes helpen.
[knop]Kalmerende sitz-baden voor je kind[/knop]
Inhoudsopgave
1. de blaasontsteking van een kind wordt veroorzaakt door bacteriën
Een blaasontsteking is per definitie een urineweginfectie die wordt veroorzaakt door bacteriën. Het is een van de urineweginfecties die ook de plasbuis en de urineleiders en de nieren kunnenaantasten. Als je peuter een jongen is, kunnen ook de testikels, bijballen, zaadleiders of prostaat worden aangetast.
Blaasontstekingen worden meestal veroorzaakt door lichaamseigen bacteriën in de darmen, zoals E.coli.
E.coli is de afkorting voor Escherichia coli of in het Duits: Kolibakterium. Ze komen van nature voor in de darm. De bacteriën kunnen diarree veroorzaken of uw kind een blaasontsteking bezorgen.
De bacteriën verplaatsen zich van de darm naar de ingang van de plasbuis om via de urinewegen in de blaas terecht te komen. Heel zelden zijn andere bacteriën zoals stafylokokken verantwoordelijk voor de infectie. Een blaasontsteking is echter niet besmettelijk. Maar omdat een blaasontsteking zelden zonder pijn optreedt, is het beter dat uw kind niet naar de kleuterschool gaat.
2. Meer jongens worden ziek in het eerste jaar, meer meisjes na 12 maanden.
Als je peuter een jongen is, kan phimosis (vernauwing van de voorhuid) de kans op een infectie vergroten, vooral tijdens de eerste 12 maanden. Kiemen kunnen zich daar ophopen en in de blaas terechtkomen. Dit is een van de redenen waarom het risico op blaasontstekingen bij jongens 2,3 procent hoger is dan bij meisjes (0,7 procent). Als peuter heeft uw jongen ook meer kans op urine reflux. In vakjargon heet dit “vesicoureterale reflux”.
Als uw jongen het eerste levensjaar heeft overleefd zonder blaasontsteking, geeft hij het risico als het ware door aan de meisjes: dan krijgt ongeveer drie procent van de meisjes, maar slechts één procent van de jongens een urineweginfectie. Dat komt door anatomische redenen, want hun urinebuis is korter en ligt dichter bij de anus. Daardoor kunnen ziektekiemen gemakkelijker de urinewegen en vervolgens de blaas binnendringen. Een blaasontsteking heeft geen invloed op de kinderwens op volwassen leeftijd.
Let op: Zorg ervoor datu uw kind altijd voldoende te drinken aanbie dt.Bij het plassen moet de blaas altijd volledig geleegd worden. Meisjes houden de urine meestal te lang in of breken de stroom af tijdens het plassen. De blaas wordt dan niet volledig geleegd en er blijft urine in de blaas achter.
Hoe u een blaasontsteking bij uw kind kunt herkennen
Er zijn typische tekenen van blaasontsteking.
Je kind …
-
- heeft pijn bij het plassen.
- gaat ongewoon vaak naar het toilet (constante aandrang om te plassen).
- plast plotseling weer in zijn of haar broek, terwijl het eigenlijk al droog was.
- sterk ruikende urine heeft (ongeacht wat hij eet).
- kan koorts hebben.
De symptomen zijn echter niet altijd uitgesproken of treden soms helemaal niet op, afhankelijk van de patiënt.
4. Bij een zuigeling zijn de symptomen moeilijker te herkennen dan bij een peuter.
Het is bijzonder moeilijk om bij zuigelingen een diagnose te stellen. Meestal kun je aan het drinkgedrag van je baby zien dat er iets mis is: hij eet veel minder. Soms is er ook sprake van apathie, of in het ergste geval shock. Omdat de tekenen niet specifiek zijn, kun je ze ook toeschrijven aan tandjes als oorzaak. Als uw kind drie of vier jaar oud is, zal het de pijn preciezer kunnen beschrijven, waardoor de diagnose blaasontsteking gemakkelijker kan worden gesteld.
Ook bij baby’s (en peuters) is om deze reden speciale zorg nodig: Een uitbreiding van de ontsteking kan leiden tot een nierbekkenontsteking, die verdere symptomen kan veroorzaken zoals braken, rugpijn en buikpijn. Uiterlijk wanneer de urine troebel of licht bloederig is, beantwoorden we uw vraag wanneer u naar de dokter moet gaan met een duidelijk “nu”. Een ontsteking van het nierbekken kan leiden tot gevolgschade aan de nieren, dus u moet uw kind zeker naar de dokter brengen als u een blaasontsteking (met bloed in de urine) vermoedt. Een urinemonster is een voordeel. Door dit thuis te organiseren wordt het stressniveau bij de kinderarts aanzienlijk verlaagd.
5. help je kind over de blaasontsteking heen met zitbaden en bolletjes
Meestal duurt een blaasontsteking een week. Als u niet zeker weet of het een blaasontsteking of zelfs een nierbekkenontsteking is, moet u met de urine van uw kind in uw bagage naar de kinderarts gaan. Het urinemonster wordt gecontroleerd op ziektekiemen. Als dit zo hoog is dat het nierbekken ontstoken dreigt te raken, zal de kinderarts uw kind antibiotica voorschrijven. Welk antibioticum wordt voorgeschreven, hangt af van de leeftijd van uw kind.
Als het zonder medicijnen kan, moet u uw kind helpen de pijn te verdragen. Zittende baden met kamillethee verzachten de pijn en zijn beproefde huismiddeltjes. Het helpt ook enorm als uw kind veel water of thee drinkt. Het vocht in het lichaam spoelt de ziektekiemen weg. Als u uw kind nog borstvoeding geeft, is dit voldoende.
Vanuit de homeopathie is bewezen dat dit soort bolletjes de pijn van blaasontsteking bij kinderen verlicht: Apis, Cantharis, Dulcamara, Lycopodium, Nux vomica, Pulsatilla, Sarsaparilla, Sepia en Staphisagria.
Tip: De meest effectieve vorm van preventie is hygiëne. Vervang luiers regelmatig en maak de billen goed schoon. Meisjes moet worden geleerd dat je van voor naar achter afveegt. Ondergoed moet dagelijks worden verschoond. Daarnaast moet onderkoeling (bijvoorbeeld door natte kleren na het baden of spelen in de sneeuw in de winter) worden voorkomen.