De afkorting ADS staat voor attention deficit syndrome. Dit is een gedragsstoornis die vooral merkbaar is door verminderde concentratie alsmede impulsief gedrag.
Onderzoekers denken nu dat de meest voorkomende oorzaken genetisch zijn. In de meeste gevallen is er sprake van een samenspel van neurobiologische processen, genetische factoren en omgevingsinvloeden.
Therapie moet altijd holistisch zijn. Ouders, leerkrachten en therapeuten moeten daarom samenwerken om succes te boeken. Ouders kunnen hun kinderen helpen door samen technieken te ontwikkelen die het leren voor hen gemakkelijker maken.
Kinderen die onoplettend en snel afgeleid zijn in de klas krijgen vaak onmiddellijk het etiket ADHD of ADD opgeplakt. Toch zijn ADHD en ADD geen rage, zoals maar al te vaak in de pers te horen is. Toch hebben veel kinderen last van deze gedragsstoornis.
In dit artikel willen wij u informeren over ADHD zonder hyperactiviteit. Wij laten u zien aan welke symptomen u de stoornis kunt herkennen en welke oorzaken verantwoordelijk zijn voor het ontstaan ervan. Daarna geven we u enkele tips over hoe u met ADHD-kinderen kunt omgaan.
[button]Verder lezen en leermiddelen voor ADHD kinderen en ouders[/button]
Inhoudsopgave
1. ADHD is een gedragsstoornis
De afkorting ADS staat voor attention deficit disorder. Dit is een gedragsstoornis die vooral merkbaar is door verminderde concentratie en impulsief gedrag. Kinderen die eraan lijden zijn snel afgeleid, kunnen zich niet concentreren en handelen zeer impulsief.
ADS is een van de meest voorkomende stoornissen bij kinderen en adolescenten. Volgens de resultaten van de KIGGS-studie (Study on the Health of Children and Adolescents in Germany) werd ADHD of ADD vastgesteld bij 5% van de kinderen en adolescenten in de leeftijd van 3 tot 17 jaar.
De afkortingen ADHD en ADD leiden herhaaldelijk tot verwarring. Vaak worden de termen zelfs aan elkaar gelijkgesteld. Beide termen verwijzen echter naar twee duidelijk omschreven ziektebeelden. De symptomen kunnen zeer verschillend zijn. Bovendien zijn er gemengde types die symptomen van beide varianten vertonen.
Wat ontbreekt bij aandachtstekortstoornis is hyperactiviteit. Volgens de definitie spreekt men van ADHD als het kind op de kleuterschool, op school en/of thuis opvalt door onoplettend en impulsief gedrag. Kinderen die aan ADHD lijden hebben ook motorische rusteloosheid en een uitgesproken bewegingsdrang. In de volksmond worden ze ook wel fidgeters genoemd.
ADHD kan veel gemakkelijker worden gediagnosticeerd dan ADD door de schijn van hyperactiviteit.
2. het optreden van ADHD is grotendeels genetisch bepaald
Waarom aandachtstekortstoornis bij kinderen en adolescenten voorkomt, wordt door wetenschappers nog niet volledig begrepen. Een wijdverbreide veronderstelling is dat deze stoornis ontstaat als gevolg van een verkeerde of slechte opvoeding. Deze componenten spelen echter slechts een ondergeschikte rol.
Onderzoekers gaan er tegenwoordig van uit dat de meest voorkomende oorzaken te vinden zijn op genetisch niveau. In de meeste gevallen is er sprake van een samenspel van neurobiologische processen, genetische factoren en omgevingsinvloeden.
Hoewel opvoeding of traumatische ervaringen van invloed kunnen zijn op de ontwikkeling, zijn het vooral genen en neurobiologische veranderingen die deze stoornis veroorzaken. In sommige gevallen hebben de hersenen een veranderde structuur waardoor informatie niet gedeeltelijk kan worden opgenomen of doorgegeven.
3. Kinderen met ADHD zijn gemakkelijk afgeleid en impulsief.
Terwijl hyperactieve kinderen voortdurend in beweging zijn, vallen hypoactieve kinderen op omdat ze de neiging hebben stil te zijn en vaak in gedachten verzonken zijn. Zo zitten ze soms urenlang aan hun huiswerk en houden ze het tempo van de andere leerlingen niet bij.
Als ADHD-kinderen zich met een taak moeten bezighouden, worden ze gemakkelijk afgeleid door externe prikkels. Dit leidt vaak tot onzorgvuldige fouten. Het is heel moeilijk voor hen om zich op één ding te concentreren. Na korte tijd richten ze zich op een andere taak.
Op school vallen ze ook op door hun onvermogen om de zaken op orde te houden. Werkbladen zijn bijvoorbeeld vaak zoek en liggen in een hoek van de kamer van het kind. Ze hebben moeite om dingen te onthouden, dus worden ze vaak omschreven als vergeetachtig.
ADHD-kinderen zijn erg impulsief. Dit betekent dat zij onmiddellijk dingen doen die zij in gedachten hebben, zonder erover na te denken. Omdat dit gedrag negatieve feedback van ouders, opvoeders en leerkrachten met zich meebrengt, is het gevoel van eigenwaarde van deze kinderen erg laag.
Samengevat zijn de volgende symptomen typisch voor ADHD bij kinderen:
- Dromerigheid, vaak in gedachten verzonken
- zeer stil en teruggetrokken
- gemakkelijk afgeleid
- gebrek aan concentratie
- weinig uithoudingsvermogen
- chaotisch
- impulsief
- laag zelfrespect
Aandacht: ADS-kinderen die zeer intelligent zijn, slagen er vaak in hun beperkingen slim te compenseren. In deze gevallen is de ziekte herkenbaar aan massale angst, depressieve stemmingen of bepaalde dwanghandelingen.
4. de diagnose kan mozaïekwerk worden
ADHD bij volwassenen
Het stellen van de diagnose ADHD bij volwassenen is erg moeilijk omdat de oppervlakkige symptomen, zoals dromerigheid of het aandachtstekort, niet meer zo zichtbaar zijn. Bovendien hebben zij in de loop van hun leven compenserende maatregelen ontwikkeld.
Er bestaat geen speciale ADHD-test waarmee de stoornis bij kinderen kan worden opgespoord. Als ouders symptomen bij hun kind opmerken, moeten zij eerst de kinderarts raadplegen.
Eerst en vooral is het belangrijk omandere ziekten uit te sluiten die gelijkaardige symptomen vertonen. Zo zijn intellectuele tekorten, depressieve ziekten of andere genetische aandoeningen mogelijk. Veel specialisten gelasten ook een testpsychologisch onderzoek.
Ook deobservaties van ouders, opvoeders en leerkrachten zijn van groot belang voor de diagnose. Deze mensen kunnen meestal het beste beoordelen op welke symptomen het betreffende kind zich richt.
Het is echter vaak niet zo gemakkelijk om deze kinderen te onderscheiden van kinderen zonder tekorten. In dat geval kunt u een checklist invullen die u ook kunt meenemen naar het eerste consult met de kinderarts. Er is een checklist voor kleuters en een checklist voor schoolkinderen.
Een vroege diagnose is zeer belangrijk voor een succesvolle behandeling.
5. De behandeling van ADHD moet op verschillende niveaus plaatsvinden
Voor een succesvolle behandeling van ADHD is het belangrijk dat kinderen hun eigen gedrag leren begrijpen. Ze moeten begrijpen wat deze stoornis met hen doet en wat ze moeilijk vinden om compensatietechnieken te kunnen ontwikkelen.
Therapie moet altijd holistisch zijn. Dit betekent dat ouders, leerkrachten en therapeuten moeten samenwerken om succes te boeken. Daartoe moet het hele gezin voorlichting krijgen over de aandoening. Ouders kunnen hun kinderen helpen door samen technieken te ontwikkelen die het leren voor hen gemakkelijker maken.
Bijgedragstherapie gaat het erom kinderen te helpen leren omgaan met de voor- en nadelen van ADHD. Leertherapie kan ook helpen om leerprocessen te automatiseren.
Insommige gevallen kan ook behandeling met medicijnen nodig zijn om de symptomen te verminderen. Sommige mensen hebben al goede ervaringen met deze medicijnen. Deze medicijnen kunnen echter alleen tot verbetering leiden in combinatie met gedragstherapie en oudertraining.
Omgaan met kinderen met ADHD is niet altijd gemakkelijk. In de sociale omgeving stuiten getroffen gezinnen dan ook vaak op kritiek. Op school behoren deze kinderen meestal tot de buitenbeentjes die worden uitgestoten en als vreemd worden ervaren. Omdat andere kinderen hen slecht behandelen, zijn ze onzeker en ontwikkelen ze minderwaardigheidscomplexen. Ouders moeten hun kinderen daarom extra liefde en aandacht geven.
6. verdere literatuur en leermiddelen voor ADHD kinderen en ouders
No products found.
No products found.
No products found.