In Duitsland wordt ongeveer één op de honderd kinderen geboren met een hartafwijking. In wezen onderscheidt men drie soorten.
Een aandoening aan het hart van uw baby is zeker een grote schok, maar: als het op tijd wordt ontdekt, zijn de kansen op herstel goed. In het ideale geval wordt de hartafwijking al bij de foetus ontdekt. Dan kun je direct naar een kliniek voor specialisten.
De meeste aangeboren hartafwijkingen kunnen operatief worden gecorrigeerd, hoewel levenslange cardiologische controle noodzakelijk kan zijn.
Een aandoening aan het hart van uw baby, dat wil zeggen een aangeboren hartafwijking, is een ernstige zaak. Bij een vermoeden van een aangeboren hartafwijking kan uw gynaecoloog al aan de bel trekken als de embryonale ontwikkeling niet aan de norm voldoet. Dan is het mogelijk dat uw ongeboren baby later geboren wordt met een aangeboren hartafwijking.
Het is echter ook denkbaar dat de zorg verdwijnt als er na de geboorte en na een uitgebreid onderzoek geen hartafwijking bij de baby wordt gevonden. In de volgende gids beantwoorden we de belangrijkste vragen over aangeboren hartafwijkingen. Welke hartafwijkingen zijn er? Hoe vaak komen ze voor? En hoe kunnen ze worden genezen?
[button]Verder lezen over de gezondheid van kinderen[/button]
Inhoudsopgave
1. een op de 100 baby’s heeft een aangeboren hartafwijking
Dat zeggen de statistieken tenminste. Daarmee zijn hartafwijkingen de meest voorkomende afwijkingen bij mensen. Artsen maken onderscheid tussen talrijke, bijna onuitspreekbare varianten van een hartafwijking: ventrikelseptumdefect (meest voorkomende vorm met 30-35 procent), persisterende ductus arteriosus (ca. 10 procent) en ca. 5 procent elk van pulmonaalklepstenose, tetralogie van Fallot, aortaklepstenose, atriumseptumdefect en aortavernauwing.
Wij beschrijven de drie meest voorkomende vormen in detail:
Aangeboren hartafwijking | Frequentie | Klinisch beeld |
---|---|---|
Ventrikelseptumdefect | 30-35 procent | De twee kamers van het hart worden gescheiden door het ventrikelseptum (het gat in het hart). Als er tijdens de groei verstoringen optreden, kunnen er enkele of meerdere gaten ontstaan. Het ventrikelseptumdefect komt meestal alleen voor, soms in combinatie met andere hartafwijkingen. |
Persisterende ductus arteriosus | Ongeveer 10 procent | De open vaatverbinding wordt normaal gesproken kort na de geboorte automatisch gesloten door spiercontracties. Als dit niet het geval is, spreekt men van een epiduraal. In de meeste gevallen zijn patiënten echter symptoomvrij ondanks deze hartafwijking. |
Pulmonale stenose | ongeveer 5 procent | Dit is een vernauwing van het uitstroomkanaal van de rechterkamer van het hart, waarbij de rechterkamer (= holte van de hartkamer) een hogere druk moet uitoefenen. Er zijn verschillende gradaties van pulmonale stenose, maar vaak worden geen symptomen waargenomen. Aangetaste kinderen zijn soms sneller moe of uitgeput. |
Let op: Het is ook mogelijk dat verschillende hartafwijkingen samen voorkomen. Pulmonale stenose, ventrikelseptaaldefect, de rijdende aorta en hyperthyphie van het rechterhart worden bijvoorbeeld de ziekte die de tralogie van Fallot wordt genoemd.
2. groeistoornissen tijdens de zwangerschap veroorzaken hartafwijkingen

Als er tijdens de zwangerschap groeistoornissen zijn in het hartgebied van de baby, kan dit leiden tot een aangeboren hartafwijking. In meer dan 90 procent van de gevallen kan echter geen exacte oorzaak van de hartafwijking worden vastgesteld. Ook infectieziekten zoals rodehond of herpes kunnen een dergelijke aandoening in de eerste drie maanden van de zwangerschap veroorzaken. De embryonale ontwikkeling kan ook worden beïnvloed door drugs en alcohol. Genetische afwijkingen zijn ook mogelijk door straling.
In principe geldt tijdens de zwangerschap altijd: Een alerte omgang met uw eigen gezondheid en een evenwichtige voeding verminderen het risico dat uw kind wordt geboren met een aangeboren hartafwijking, een open hart heeft of een vergrote rechter- of linkerkamer heeft. Als er een vermoeden is, wordt dit na de geboorte bevestigd of weerlegd.
3. Aanwijzingen voor een aangeboren hartafwijking kunnen al tijdens vooronderzoeken worden opgespoord.
Met de tegenwoordig beschikbare echoapparatuur kan een hartafwijking bij een ongeboren baby zeer nauwkeurig worden vastgesteld. Na de geboorte kan een andere echografie of een onderzoek met een hartkatheter de diagnose bevestigen. Een plastic katheter wordt in de lies ingebracht om het hart te bereiken, waar met behulp van röntgencontrastvloeistof en metingen van de druk in het hart en de bloedsomloop de precieze aard en ernst van de afwijking kunnen worden vastgesteld.
De klassieke symptomen van een aangeboren hartafwijking zijn onder meer de volgende:
- ernstige cyanose: De blauwe verkleuring wordt veroorzaakt door een tekort aan zuurstof.
- Slechte prestaties: kinderen met een aangeboren hartafwijking zijn voortdurend zwak en moe, elke activiteit wordt als inspannend ervaren, de ademhaling is snel en kort. Problemen met de bloedsomloop komen ook vaak voor.
- Hartproblemen: Hartritmestoornissen kunnen een symptoom zijn van een hartafwijking.
4. De kansen op herstel zijn goed. De meest voorkomende vorm van behandeling is een operatie

In enkele gevallen kan het herstelde hart volledig genezen, maar meestal blijven er kritieke gebieden rond de hechtingen over. Tegenwoordig kunnen zelfs complexere hartafwijkingen met succes worden geopereerd. De ontwikkeling gaat steeds verder. Zelfs hartseptumdefecten en klepstenose kunnen worden behandeld. Cardiologen begeleiden kinderen met een aangeboren hartafwijking tot op volwassen leeftijd. Kinderen met een aangeboren hartafwijking zullen altijd een chronische hartaandoening hebben, maar met gerichte zorg bereiken ze een goede kwaliteit van leven.
Prognose: De prognose varieert sterk, afhankelijk van het type en de ernst van de hartafwijking. Een andere belangrijke factor is het tijdstip van de diagnose. Dankzij de medische vooruitgang op het gebied van hartchirurgie in de afgelopen jaren bereikt tegenwoordig ongeveer 90 procent van de getroffen kinderen de volwassen leeftijd.
5 Verder lezen over de gezondheid van kinderen
No products found.